วิมานอสูร

ชื่อเนม นิยายของเนม YA&Teenfiction

“ไม่ต้องมีสถานะ ไม่ต้องให้พี่จับมือ ไม่ต้องให้สิทธิ์อะไรพี่เลยสักอย่าง แค่แอบรักเฉยๆ ได้ไหมครับ”“จะทำแบบนั้นได้จริงๆ เหรอคะ” “ก็บอกว่าพี่โคตรโง่ใช่ไหมล่ะ” “หนูไม่ได้หมายความแบบนั้น” “ช่างเถอะ ใครจะมองยังไงก็ช่าง เรื่องความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ใครก็มาแทนที่เดียในใจพี่ไม่ได้เหมือนกัน” ไม่เคยมีครั้งไหนที่ฮิวโก้จะจริงจังเหมือนอย่างครั้งนี้ โลกนี้มันจะใจร้ายได้ถึงขนาดไหนกันวะ ถึงโชคชะตาจะไม่ได้ลิขิตให้เขาเป็นคนที่ถูกรัก แต่ก็ไม่ต้องลิขิตให้เขาเป็นคนที่ถูกเกลียดได้ไหมล่ะ แค่แอบชอบเองเว้ย สิ่งที่ทำอยู่ไม่ได้คาดหวังว่าจะทำให้ใครเดือดร้อน เมื่อไหร่ที่เขาไม่ต้องการคนที่พร้อมแอบรักตรงนี้ก็พร้อมที่จะเนรเทศตัวเองออกไปให้ไกลจากเธอทันทีก็แค่นั้นเอง “พี่ไม่ได้หวังจะเข้าไปอยู่แทนที่เขาหรอก พี่รู้ว่าพี่ไม่มีหวังขนาดนั้น” “เลิกบั่นทอนตัวเองด้วยคำพูดแบบนี้ได้แล้วค่ะ”“จะให้คนอย่างพี่เอาอะไรไปเทียบกับเขาใช่ไหมล่ะ โคตรต่างกัน เขาแม่งหล่อและรวยมากเว้ย ส่วนพี่มันกระจอกฉิบหายเลย” “พี่ฮิวหนูบอกให้หยุด” ลิเดียพุ่งเข้าไปประชิดลำตัวหนา ใช้ฝ่ามือตะปบริมฝีปากเพื่อหยุดคำพูดของอีกคนอัตโนมัติ ความใกล้ชิดเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว สัมผัสได้เพียงสายตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหมายผู้ชายคนนี้อยากบอกว่าเขารู้สึกดีกับเธอจริงๆ!“สงสารพี่เหรอ” “ไม่ หนูจะไม่สงสารคนที่เอาแต่ปล่อยพลังลบๆ ใส่ตัวเองแบบพี่แน่ๆ” ลิเดียปล่อยมือจากริมฝีปากหนาและตั้งท่าจะเดินหนี ติดตรงที่อีกคนรั้งเธอเอาไว้ด้วยคำพูดที่เขาตั้งใจพูดมันออกมา “พี่อยากขอโอกาส” “…”“เดียไม่จำเป็นต้องรักพี่หรือรู้สึกดีกับพี่ก็ได้ แต่พี่อยากขอโอกาสในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง พี่แค่อยากให้เดียเชื่อใจว่าพี่ให้เดียได้ไม่ต่างจากเขาเลย” “…” “ไม่ต้องเลิกรักผู้ชายคนนั้นก็ได้ ถ้ายังอยากคิดถึงและเก็บเรื่องราวที่เคยผ่านมาไว้ในความทรงจำตลอดเวลาก็ไม่เป็นไร พี่แค่อยากขอโอกาส พี่อยากยืนอยู่ตรงนี้ ไม่ว่าเดียจะให้พี่อยู่ในฐานะอะไรพี่ก็ยอม” “พี่ให้หนูได้ขนาดนั้นเลยเหรอ” “ให้ได้มากกว่านี้อีกถ้าหนูให้โอกาสพี่ และพี่รับปากแบบลูกผู้ชาย ถ้าเมื่อไหร่ที่หนูไม่รักพี่ ไม่ต้องการพี่ หนูอยากมีแค่เขา ต่อให้เรื่องนั้นมันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ตอนไหน พี่พร้อมรับการตัดสินใจของหนูตลอดเวลา” “…”“ถ้าคบกับพี่แล้วมารู้ในภายหลังว่าเสียเวลา พี่จะยอมให้หนูทิ้งพี่แต่โดยดี!”

Unfold