“แล้วยาหยีให้เพื่อนทั้งสองหอมแก้มไหมคะ”
“ให้ค่ะ” ยาหยีพูดขึ้นก่อนจะส่งยิ้มมาให้ฉัน ทำให้ฉันอดยื่นมือไปจับแก้มตุ้ยนุ้ยของเธอไม่ได้
พอได้ฟังลูกสาวเล่าฉันนี้เครียดเลย ไม่ใช่เรื่องของเพื่อนลูกหรอกนะ เพราะเรื่องนั้นฉันรู้ว่ามันก็แค่การเล่นกันแบบเด็กๆ และที่โรงเรียนก็มีคุณครูดูแลอยู่แล้ว ฉันเลยไม่ห่วงอะไรมาก
แต่ที่……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……