สายใย(รัก)พรพระพาย
“คุณสิงห์ หนู...” น้ำตาเม็ดโตหลั่งริน เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงเพื่อทำใจ ก่อนเปล่งเสียงขึ้นมาอีกครั้งแผ่วเบา “เขา...”
“ไม่เป็นไร เราจะเลี้ยงเขาด้วยกัน” ดวงตาสีดำสนิทในเวลานี้ช่างอบอุ่น และอ่อนโยน
...เขาไม่พูดตำหนิหรือต่อว่าอย่างที่กลัวไปก่อน
เสียงทุ้มนุ่มละมุนส่งมาถึงขั้วหัวใจดวงน้อยที่กำลังหนาวเหน็บ แรงบีบเบาๆ จากมือหนาทำให้เธอใจชื้น ความหวาดระแวงมลายหายไปอย่างรวดเร็ว โผตัวเข้าไปกอดร่างสูงไว้แน่นราวกับหาหลักยึดเกาะเพื่อพักพิงอีกครั้ง
สิงหราชกอดตอบร่างบางสะอื้นไห้ไว้แน่นเช่นกัน มือหนาลูบแผ่นหลังบางเพื่อปลอบโยน วางหน้าซบลงบนไหล่เล็กแล้วหลับตาลง
Unfold
พรพระพายรับช่อดอกไม้จากน้องสาว แล้วจึงหันมาทางเพื่อนรักของน้องชายต่อ
“ยินดีด้วยนะคะพี่พระพาย” ปิ่นมุกส่งช่อดอกไม้แสดงความยินดีกับพี่สาวของเพื่อน ซึ่งรู้สึกกันมาทั้งแต่เด็ก
“ขอบคุณนะคะ...พี่ว่าเลิกคบกับฉลามตอนนี้ยังทันนะปิ่น”
“ได้ไงพี่พระพาย อย่ามาเป่าหูยัยนี่หน่อยเลย มิตรภาพสิบเจ็ดปีตัดไม่ขาดง่ายๆ หรอกนะ” เจ้าสมุทรประ……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……