İkizim 2
READING AGE 12+
Bana yaklaştığında geri çekildim.
"Lütfen." diye fısıldadığında ona sarılmak istedim ama yapamıyordum.
Gözünden bir damla yaş süzülürken "Sana ihtiyacım var." dedi. Ne kadar direnmiş olsam da bu anı, içimdeki her şeyi parçalayıp ona koşmama yetmişti. Elimi yüzüne koyup gözyaşını sildiğimde, elini elimin üzerine koydu.
"Ben hiç gitmedim. Sen ne kadar unutmuş olsan da ben hep vardım." derken eliyle kalbimi gösterdi. "Ben oraya hep sahiptim."
"Sen o yeri yıkıp gideli çok oldu."
"Aslında ben oraya kendimi bırakıp gittim. Sen hatırlamıyorsun ama ben sana o masalın sonunu söyledim." dediğinde ben de ağlamak üzereydim. Bana sarıldığında karşı gelemedim. Eğer biraz daha ona izin verirsem içimde ona karşı olan kızgınlık yok olacaktı. İzin veremezdim. Tekrar ortalığı harabeye çevirip kendinin yara almamak için gideceğini bile bile izin veremezdim.
Ben bir kere yara almıştım. Kırıldığım yerden tekrar kırılmaya hiç niyetim yoktu...
Unfold
Arya;
Gözlerimi açmaya çalışırken başımda ki ağrı daha da şiddetleniyordu.
"Ne zaman uyanır? Artık korkmaya başladım?" diyen Anıl'ın sesini duyduğumda gözümü açmasam da konuşmaya başladım.
"Uyanığım."
"Neden öyle yatıyorsun o zaman. Korkuttun bizi!"
Waiting for the first comment……