เสียงลมที่แผ่วเบาดังก้องในหูของหยางหลิงฮา ร่างของเธอยังนอนนิ่งอยู่บนเตียงภายในกระโจมใหญ่ ผืนผ้าปูรองอ่อนนุ่ม แต่หัวใจของเธอกลับรู้สึกเหมือนถูกบดขยี้อย่างแสนสาหัส
ดวงตาที่เคยเปี่ยมด้วยพลังค่อย ๆ เปิดขึ้น เผยให้เห็นแสงจันทร์เลือนลางที่สาดส่องผ่านหน้าต่างกระโจม มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกสิ่งดูนิ่งงัน แต่ในหัวใจของเธอ ราวกับมีกระแสสายลมที่พัดผ่า……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……