Araf:Kaybolan Deniz
"Şu an seni öpmek istiyorum." diye fısıldamasıyla kalbim sıkışmaya başladı. Cevap veremedim. Öylece ona baktım. Ben de istiyordum ama hareket edemiyordum. "Ama yapamam. Çok istesem de yapamam. Seni de karanlığımla boğamam. Benden uzak dur. Çünkü olması gereken bu,” dedi. Yine yapıyordu. Benden uzak durmaya çalışıyordu. Artık, dayanamıyordum. Ondan uzak kalmak istemiyordum. Onu hayatımda istiyordum. Cesur olmak zorundaydım.
Kafamı iki yana sallayıp kalbimden geçenleri ona söyledim. "Ya olması gereken buysa." deyip dudaklarımı dudaklarına bastırdım.
Unfold
Araf’ın söylediğine karşı öylece kaldım. Benimle evlenmek istiyordu. Yıllardır, bunun hayalleriyle yaşayan ben, şu an gerçekleştiriyor olmasından ötürü çok şaşkındım. Beni affedip affetmediğini bile bilmiyordum. “Sen, nasıl öğrendin?” diye sordum. İlk sormam gereken buydu. “Ahren söyledi,” dediğinde ağzım açık ona baktım. Bu, nasıl olurdu?……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……