สวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
READING AGE 18+
เพียงรู้หน้ามิอาจเดาใจคนได้ ในวันที่นางมอบทั้งตัวและหัวใจให้เขาทั้งดวง คนผู้นั้นกลับตอบน้ำใจให้นางด้วย 'ความตาย'
'ข้า รัก ท่าน'
นั่นคือประโยคสุดท้ายที่นางขยับริมฝีปากให้เขาได้อ่าน หลังจากนั้นมือแน่งน้อยค่อย ๆ เอื้อมลงไปดึงมีดที่องค์ชายห้าเคยมอบให้นางออกมาจากผ้าคาดเอว
"ชาตินี้ซูเหยาไร้วาสนา บุญคุณที่ช่วยชีวิต ขอทดแทนด้วยการคืนให้แก่พระองค์"
สิ้นสุดถ้อยคำนั้น มีดในมือนางค่อย ๆ ปักลึกเข้าสู่ขั้วหัวใจ เลือดสีแดงค่อย ๆ ไหลออกมาจนอาบอาภรณ์สีขาวสะอาดให้เปลี่ยนสี
ดวงตาคู่สวยยังคงจ้องมองใบหน้าบุรุษอันเป็นที่รักจวบจนลมหายใจนางใกล้จะหมดสิ้นจึงเห็นริมฝีปากองค์ชายห้าขยับบอกลาอย่างไร้สุ้มเสียง
'อย่าแค้นข้าเลย เฟิง'
เขาเรียกนางด้วยชื่อที่ติดตัวเฟิงซูเหยามาตั้งแต่แรกเจอ บ่งบอกว่าได้ตัดขาดสัมพันธ์กับนางในชาตินี้อย่างหมดสิ้น
ดวงตาเฟิงซูเหยาค่อย ๆ หลับสนิทเมื่ออ่านปากบุรุษอันเป็นที่รักจบ
ชาติก่อนนางเคยให้ใจบุรุษจนตัวตาย กลับมาเกิดใหม่ในร่างนี้นางจะทวงคืนความแค้นให้เขาอย่างสาสม
Unfold
"ท่านไม่จำเป็นต้องใส่ใจเรื่องอื่นเพราะวันนี้ข้าจะนำเลือดของท่านมาเซ่นไหว้ให้เฟิงซูเหยา"
ทั้งอี้เฟยรวมถึงจางปิงถึงกับตกใจที่สตรีชุดดำตรงหน้าเอ่ยชื่อของคนตายออกมา
"เจ้ารู้เรื่องที่เฟิงซูเหยาคือพี่สาวที่หายสาบสูญไป จากนั้นจึงต้องการแก้แค้นข้า"
อี้ซินวิเคราะห์เรื่องราวทั้งหมดที่ได้ฟังมาจากประมุขเฟิงเสี้ยว และมีเพียงเหตุผลนี้……
Waiting for the first comment……