Latest Updated
ณ กรุงเทพฯ
ภีมจอดรถที่หน้าบ้านของแคท เขาหันไปมองแคทที่นั่งข้าง ๆ ด้วยสายตาอ่อนโยน และรู้สึกใจหาย ไม่อยากแยกจากเธอเลย “ถึงแล้วครับ” เขาพูดเบา ๆ มือใหญ่เอื้อมกุมมือน้อยไว้แน่น เหมือนกลัวว่าถ้าปล่อยมือแล้ว เธอจะหายไป เพราะช่วงเวลาที่ผ่าน เขาอยู่กับเธอตลอด จนเป็นความเคยชินไปเสียแล้ว
แคทยิ้ม “ขอบคุณนะคะพี่ภีมที่มาส่งแคท”……
Waiting for the first comment……