นางร้าย (ซี-ยาหยี)

ชื่อเนม นิยายของเนม Romance

"อ๊ะ..อ๊ายย.. จะ..เจ็บ"
เสียงหวานร้องลั่น เมื่อเขาแยกขาขาวออกจากกัน และตั้งท่าจะดันเข้าใส่อย่างเดียว
"ต้องจูบก่อนรึไง ถึงจะเข้าได้"
เขาว่าอย่างหงุดหงิดใจ ก่อนจะก้มลงไปจูบปากเพื่อเป็นการเปิดทาง มือหนาบีบครั้นหน้าอกหน้าใจที่เต็มไม้เต็มมือของเธออย่างหนัก จากที่ตั้งใจว่าจะไม่แตะต้องมัน แต่ความขาวที่ล่อตา ความออร่าที่ไม่อาจจะละสายตาได้ ทำให้ฝ่ามือของเขาแทบไม่ละออกจากส่วนนั้น ในขณะที่ท่อนล่าง ก็ตั้งท่าจะดันใส่แค่อย่างเดียว
"พะ..พี่ซี"
มือบางที่ยกมาดันต้นขาแกร่ง พร้อมกับเสียงหวานที่ร้องเรียกชื่อเขาอย่างแรง ทำให้เขาต้องเงยหน้าไปสบตากับเธอใหม่ ทั้งๆที่เมื่อครู่ เขากำลังจะสอดใส่ และเขาก็ได้เห็น ว่าดวงตาของเธอคลอหยดน้ำตาที่ตั้งท่าจะไหล เธอพยายามกระพริบถี่ๆ เหมือนพยายามขับไล่ ก่อนจะเอ่ยบางอย่างด้วยน้ำเสียงสั่น
"ยะ..หยีไม่เคย เบาๆได้ไหมคะ ตอนที่พี่พยายามจะยัด มะ..มันเจ็บมาก"
แว๊บหนึ่ง ที่รู้สึกสงสาร เมื่อนึกขึ้นได้ ว่าผู้หญิงที่ชื่อยาหยีจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขา แม้ว่าเราจะมีอะไรกันก็ตาม เขาเชื่ออย่างสุดใจ แม้ว่าเขาจะทำแบบนั้นลงไป ผู้หญิงอย่างเธอคงไม่คิดที่จะเรียกร้องอะไรง่ายๆ ความรู้สึกเห็นใจ จึงแทรกเข้ามาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
"จะทำให้รู้สึกเจ็บน้อยที่สุดก็แล้วกัน"
บอกแค่นั้น ก่อนที่เขาจะทำในเรื่องที่ค้างคา เขาค่อยๆดันตัวตนเข้าไปในช่องทางรักอย่างเชื่องช้า แล้วแม้ว่า เขาจะสอดใส่ได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น ยัยนั่นก็ถึงกับเปร่งเสียงร้องไห้ออกมา เธอแสดงความเจ็บปวดออกมาทางสีหน้า ในขณะที่เขารีบแนบริมฝีปากลงไปหา ดูดกลืนเสียงร้องให้หายไปในพริบตา ก่อนจะกระแทกตัวตนเข้าหา จนสุดความยาวของมัน
เสียงกรีดร้องถูกเก็บกลั้นอยู่ในโพลงปากของเขา เรียวลิ้นร้อนตวัดชอกชอนเกี่ยวปลายลิ้นเล็กเพื่อหวังที่จะให้เธอคล้อยตาม ในขณะที่ช่วงล่างเริ่มขยับถี่ๆ ไหนๆก็มาจนถึงขนาดนี้ ถึงอย่างไรมันก็ย้อนกลับไปเริ่มใหม่ไม่ได้ เยื่อพรหมจรรย์ขาดสะบั้นในตอนที่เขารู้สึกว่ามันดีมาก เธอตกเป็นของผู้ชายด้วยน้ำคำเพียงไม่กี่คำ เธออาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าไอ้คำว่า 'คนแรก' มันไม่ได้สำคัญเท่ากับ 'คนสุดท้าย' แทบเทียบกันไม่ได้เลย

Unfold