KURŞUNİ
READING AGE 18+
‘’Fırlatacak son bir şeyim daha var.’’ dedim son derece sakin bir ses tonuyla.
Bilenler bilir, bir kadının ne söylediği fark etmeksizin sakin bir tonda konuşması, artık bir şeyleri kafasında bitirdiği, içinde öldürdüğü anlamına gelirdi. Ama Yusuf kendini bilmiyordu ki, bunu nereden bilsin. Hala gevşek gevşek konuşuyordu benimle.
‘’Bir şey daha fırlat, bak bakalım ben de seni yalının bahçesinden Boğaz’a fırlatmıyor muyum?’’
Yüzümde acı bir tebessümle, gözlerimi gözlerinden hiç ayırmadan yüzüğümü parmağımdan çıkardım ve yüzüne fırlattım.
‘’Bitti! Boşanıyorum senden!’’
Unfold
Bazen abilerimin ikisi Yusuf’a çok benziyorlardı. Yani hareketleri, düşüncesiz tavırları, tam iyilik yapacakken onu da yüzüne gözüne bulaştırmaları… Yusuf, aslında babama çok benziyordu. Yani hafızasını kaybetmeden önce, tam babam gibiydi. Böyle anlamlandıramadığım bir şekilde kötü davranırdı bana ama kötü gibi kötü de değil…
Waiting for the first comment……