ซื่อหยูท้องแก่ขึ้นเรื่อยๆ จนถึงยามรุ่งเช้าของวันหนึ่ง องค์จักรพรรดินีมีประสูติกาล ให้กำเนิดราชโอรส ใบหน้าเสมือนเช่นพระบิดานัก
องค์จักรพรรดิถลามาเกาะขอบเตียง ร่ำร้องอยากอุ้มทารกเป็นผู้แรกและจุมพิตอย่างหวงแหนลงไป ซื่อหยูยิ้มละไมดวงตามีความสุขล้ำลึกกว่าผู้ใดในยามนี้นัก ดวงตาหวานๆของนางสุกสกาวและหลับตาลงอย่างยินดี
ยามตื่น……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……