Chapter 22
Breana's Point of View
Ilang oras ding walang malay si Arwin sa hospital. Walang nakakaalam kung kailan siya magigising kaya ako sobrang kinakabahan. Pagkatapos ko kasing makausap ang Doktor niya ay saka ko lang naintindihan kung bakit ganoon na lang ang galit niya noon sa akin. Kailangan ko pang magpanggap na pinsan ni Arwin para lang sabihin ng Doktor ang lahat. Tanging girlfriend lang daw kasi ang nakakausap niya at wala ni isang kamag-anak pa. Kaya kahit alam kong mali ay naisip kong tama lang ang ginawa ko para malaman ang tunay na kalagayan ni Arwin.
Nakaramdam ako ng awa. Siya ang nagdudusa sa hindi ko pag-iingat noon. Siya itong nanganganib pa rin ang buhay dahil hindi ko nagawang tumingin muna sa magkabilang bahagi ng kalsada bago ako tumawid. Iniligtas……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.