Chapter- 7

ARROGANT PLAYBOY NIKOLAI MONTEMAYOR( Tagalog ) 2076 words 2022-05-14 03:53:33

Isang malakas na sampal ang tumama sa mukha ni Aaliyah. Subalit ang sakit na ‘yon ay balewala kumpara sa bawat salitang binibitawan ng lalaking natotonan niyang mahalin. Gano’n din ang sobrang pananakit nito sa kaniya na kahit katiting na dahilan ay hindi niya alam. Ayaw niyang umiyak dahil lang sa sinampal siya nito subalit ang hindi niya nakayanan ay ang masasamang kataga na lumalabas sa bawat buka ng bibig ni Niko. Tama, wala siyang kahit anong maipagmamalaki, walang yaman, wala ring kaibigan at lalong walang kinagisnan na magulang. Gano’n pa man ay lumaki naman siya sa tahanan ng Diyos, kapiling ang mga madre na walang sawang umaalalay sa kaniya upang magkaroon siya ng edukasyon at maging isang mabuting tao. Mataas ang respeto niya kapwa lalong higit sa kaniyangs arili, ngunit sa mga oras na iyon ay hindi niya alam kung anong dapat niyang gawin upang mapatunayan kay Nikolai, na walang katotohanan ang mga ibinabato nitong salita sa kaniya.

“Please, pakinggan mo sana ang paliwanag ko.”

"You, b*tch!" Kasabay ng mahigpit na pag sabunot sa mahaba niyang buhok ay nawalan na siya ng lakas ipagdatanggol pa ang sarili. Litong lito rin siya sa lahat nang mga nangyayari, gusto niyang humanap ng bagay na makakapitan upang kahit paano ay matiis niya ang sakit na ginagawa sa kaniya ng binata. Ngunit tanging tela sa kamang hinihigaan ang nag-iisang bagay na maaaring magbigay sa kaniya ng kaunti pang lakas.

“Please, Niko maawa ka.”

"Alam mo ba ha? Inalagaan kita ng mahabang panahon, iginalang at pinahalagahan kita! Halos sambahin pa kita, nag-hire din ako ng mga protector para lang masiguro na safe ka! Ikaw lang ang nag-iisang babae na binigyan ko ng atensyon, pinangarap at minahal kita ng higit pa sa lahat! Ikaw ang babaeng pinili ng puso ko at hinangad na maging ina ng aking mga anak! Pero ano ha? Isa kang p*ta! F*ck you! B*tch! Wh*re! Nakakadiri ka!" mga salitang hindi niya kayang tanggapin dahil hindi naman siya gano’ng babae.

“N-niko, tama na please?” Subalit ang pagmamakaawa niya ay mas lalo pa yatang nagbigay ng dahilan upang mas magalit ito sa kaniya. Marahas na hinila ni Nico ang kasuutan niya at sa pagkakataong iyon ay tuluyan na siyang nawalan ng lakas. At kahit labag sa kaniyang kalooban ang kawalang respeto nito sa kaniya ay tiniis na lang ang lahat. Dahil kahit anong kaniyang gawin ay hindi niya kayang ipagtanggol ang sarili. Sa nakikitang reaksyon ni Niko ay halos mag-apoy ang mga mata nito sa sobrang galit. Isa pa ay lasing ito dahil sa amoy nitong alak, kaya naman lahat ng naisin ng binata sa kaniyang katawan ay ipinaubaya na lang niya.

"Anong tama na ha? Diba ito naman ang gusto mo, ilang lalaki na ba ang nagpasasa sa katawan mo ha? Ginamit mo ang kagandahan ito sa mga lalaki, para lang sa pera!"

Nang sapilitan siyang angkinin ni Niko ay doon na gumuho ang lahat ng kaniyang natitirang pag-asa. At ang tangi niyang nagawa ay tumangis na lang habang patuloy sa pagpapasasa sa kaniyang katawan ang tila wala sa sariling binata.

“N-niko,” ang huling kataga na nasambit niya.

"Huwag kang mag alala ipatitikim ko sayo, ang hindi mo pa natitikman sa mga lalaking dumaan sa buhay mo! At sisiguraduhing after ko ay pipilahan ka ng kalalakihan sa gilid ng beach resorts na ito!"

Gustong gusto niyang magsalita pa ngunit wala na siyang alam pang sabihin at habang paulit ulit siyang inaangkin ni Niko ay patuloy siya sa pagluha. Hanggang lumipas ang mahabang oras at siguro ay napagod na rin ito kaya kusa nang huminto at naglakad palabas ng pinto.

Wala na si Niko pero patuloy pa din si Aaliyah sa pagtangis ni hindi niya magawang takpan ang hubad na katawan. Hindi niya alam kung bakit galit na galit sa kaniya ang binata. Ang pagkakakilala niya dito ay isa itong mabuting tao. Kaya naman minahal niya ito at ginawang inspiration para makatapos sa pangarap niya. Anong pinagsasabi ni Niko na masama siyang babae, kahit isang lalaki ay wala pang nakakahawak sa kaniya o nakakakita ng katawan niya maliban dito.

Ilang oras na si alliyah sa ibabaw ng kama at halos manigas na siya sa subrang lamig dahil hubad siya at ni walang kahit anong maitatakip sa sarili. Gustuhin man niyang tumayo para abutin ang nakakalat na comforter sa sahig. Subalit nakatali siya at kahit ang mga paa niya ay hindi man lang maabot ang gilid ng kama.

Wala siyang magawa kundi ang umiyak hanggang makaramdam ng antok. Dahil sa pagod at pananakit sa kaniya ng binata ay tuluyang nakatulog.

Hindi niya alam kung ilang oras siyang tulog nang biglang napadilat siya at puro kadiliman ang sumalubong sa paningin niya. Malakas na sigaw ang kumawa sa bibig ni Aaliyah ng maramdamang may lalaki sa ibabaw niya at amoy alak ito. Talaga bang nagawa ni Niko na ipasa siya sa ibang lalaki? Dahil patunay ang lalaki sa ibabaw niya.

"Y-your s-sor beautiful," anas ng mahinang boses na iyon kinilabutan siya at nahintakutan ng humaplos ang kamay nito sa kahubaran niya.

"Huwag, please, m-maawa ka p-please," basag ang boses na pagmamakaawa niya pero bingi ang lalaki. Wala itong naririnig at patuloy lang sa pag lalakbay ang palad sa kabuuan niya. Nabuhayan siya ng loob ng bigla siyang iwan nito kaya nakaramdam siya ng relief. Ngunit biglang bumukas ang lamp sa gilid ng malaking kama. Tuluyan nang nilamon ng takot at kitang kita niya ang lalaking nakahubad sa harapan niya. Ngunit hindi niya makita ang mukha nito dahil may takip iyon na tela.

Ipinikit na lang ang mga mata at hinintay ang susunod na gagawin ng lalaki sa kaniya, ready na siya sa kahit ano. Kung sino man ang lalaking ito ay dasal niya na sana ay huwag siyang patayin. Gusto pa niyang makabalik sa kumbento upang humingi ng tawad sa mga madre lalong lalo na sa Diyos.

Mahal niya si Nikola, mahal na mahal at handa siyang ibigay dito ang lahat ng naisin nito sa katawan niya. Subalit ang ginawa nito sa kaniya ngayon ay unti-unting nakaramdam siya ng galit para sa binata. Kailanman ay hindi naisip na kaya siya nitong ipamigay siya sa ibang lalaki. Napakagat labi na lang siya ng maramdaman ang bagay na pumasok sa kaniyang kalooban. Mararahas ang ginawang pang angkin sa kaniya nito at sinusubukan niyang tiisin ang lahat ng sakit. Ngunit dahan dahan siyang nanghina at tuluyang nawalan ng lakas hanggang wala na siyang naramdaman pa.

The next day…

Nagising si Aaliyah sa isang pribadong hospital at hindi siya makagalaw sa subrang sakit ng katawan, tanging ulo lang ang naibabaling niya. Una hindi niya agad nakilala ang taong naka upo sa kaniyang gilid, at sa nanlalabong pangingin ay biglang pumasok sa isipan niya si Brian.

B-brian, i-ikaw ba ‘yan?" mahinang anas niya ng makilala ang lalaking natutulog pasandal sa upuan habang hawak ang kaniyang kamay. Nang tuluyang maalala ang lahat ay hindi niya napigilan ay muling pumatak ang luha dahil sa ginawa ni Niko.

“B-brian,” muling tawag niya sa binata at marahil ay naalimpungatan kaya nagising ito. Nakikita niya ang sobrang pag-alaala sa mukha nito.

"Okay ka lang ba?” Sa klase ng tingin ni Brian sa kaniya ay kitang kita niya ang pagkahabag nito sa kaniya. Kahit paano ay nakaradam siya ng kaunting pag-asa, at least may isang tao na karamay siya.

"S-salamat B-brian." Ang tanging kataga na lumabas sa kaniyang bibig.

"Huwag ka munang mag isip, magpagaling ka at ilang bwan na lang ay graduation na natin."

Umiling na lang siya at pumikit saka hinayaang dumaloy ang luha sa kaniyang pisngi, naramdaman niya ang haplos nito sa kaniyang buhok. Kaya lalo pa siyang nakaramdam ng pagkaawa sa sarili.

“G-gaano na ako katagal dito?”

“Isang linggo.

“B-bakit gano’n katagal?”

“Dahil nagkaroon ka ng trauma, sa tuwing magigising ka ay nagsisigaw at kinakailangan na saksakan ka ng pampatulog o pangpa-kalma. Pero kanina bago ka magising ay kinausap ako ng doctor mo, sinabi niya na maaari ka na raw makalabas dito.”

“Brian, makakaakyat pa kaya ako ng stages?”

“Oo naman, kinausap ko ang head ng eskwelahan natin at sinabi kong narito ka sa ospital. Humingi rin ako ng medical record mo sa doctor at ibinigay ko sa kanila.”

“Nalaman ba nila ang tunay na nagyari sa akin?”

“Hindi, dahil pinakiusapan ko rin ang doctor mo na kung maaari ay maging confidential ang tunay na nangyari sa’yo. Mabuti at pumayag siya, nilagay na lang sa medical record mo na kailangan mo ng sampung araw na rest. Hindi ko alam kong anong isinulat ni Doktor, kasi basta ko na lang ‘yon inabot sa head office.”

“Maraming salamat Brian, dahil hindi mo ako pinabayaan.”

“Magkaibigan tayo kaya naman gagawin ko ‘yon upang matulungan ka.”

Makalipas ang sampung araw ay pinayagan na siyang makalabas ng ospital, timing na final exam na nila at dapat na sikapin niyang makapag-focus muna para makapasa siya or else ay hindi siya makaka-graduate. Pansamantala ay sa Hotel muna siya dinala ni Brian, upang masamahan siya nito. Doon ay hinikayat rin siya ng binata na mag review upang masiguro na malakapasa sa final exam. Ayon pa kay Brian ay nag-bleeding siya nang abutan nito sa guest room. At sa nalaman ay sinikap na magpakatatag kahit ang totoo ay parang hindi na niya kaya.

“Be strong, dahil pag sumuko ka ay tuluyang mawawala ang pagkakataon mo na makabangon. Kaya sana ay sikapin mo muna na kalimutan ang tungkol sa nangyari at mag-focus sa examinations.”

Alam ni Aaliyah na maraming sinabi ang doctor kay Brian, na hindi na ipinaalam sa kaniya. Ngunit may tagubilin ang doctor sa kaniya na hindi siya maaaring makipag-s*x ng ilang bwan. Dahil sa mga sugat na natamo sa maselang parte ng p********e niya.

Back to school na siya ngunit kapansin pansin rin na magmula ng lumabas nang hospital ay parang di-susing manikin na lang siya. Gustuhin man niyang umalis ng lugar na iyon pero kailangan niyang makuha ang diploma para sa mga madre na nagtyagang sumuporta sa kaniya. Kailangan niyang ialay sa mga superior niya ang tinapusan. Kaya pikit matang tiniis ang sakit na dulot ng kabiguan sa unang lalaking minahal at sumira sa buong pagkatao niya.

Matuling lumipas ang dalawang buwan.

Sinikap ni Aaliyah na kumilos ng normal kahit nahihirapan siya sa kalagayan. Parang nanadya lang ang pagkakataon isa na namang pagsubok ang dala niya. Pero sa lahat ng masasakit na nangyari sa buhay niya ito ang nagbibigay ng pag-asa upang lumaban sa hamon ng buhay. Bahagyang nahaplos niya ang may kaliitan pang tiyan, "someday magiging masaya din tayo baby and I'll do my best para maibigay ko sa’yo ang magandang buhay na hindi ko nakagisnan.”

Congratulations; Ma. Aaliyah de Lion, Summa c*m Laude.

Maraming bumati sa kaniya at isa na si Brian, ayaw niyang lumingon o luminga sa kahit saan baka makita niya ang mukha ni Niko. Alam niya kung gaano siya nito kinasusuklaman kaya naman nanatili siyang nakayuko. Matapos ang ilang picture taken ay nagmamadali nang tumalilis si Aaliyah. Dinaanan lang niya sa dorm ang dalawang bag saka tumuloy na sa terminal ng bus.

Limang oras ang naging byahe at narating din niya ang bahay ampunan na kinalakihan niya.

"WELCOME BACK and CONGRATULATIONS"

Napaiyak si Aaliyah ng yakapin siya ng mga madre, "shhh…bakit ka umiiyak Ally, ‘di ba dapat masaya ka dahil natupad muna ang pangarap mo?"

"Tears of joy po,” saka pilit na ngumiti sa mga ito.

May mga inihandang pagkain para sa kaniya kaya naman sinikap niyang maging masaya sa harapan ng lahat, kasama rin nila ang mga batang kagaya niyang walang mga magulang. At habang nakamasid sa lahat ay isang pangako ang kaniyang binitawan. Sa pagbabalik niya ay dala ang tagumpay at ibabalik niya sa bahay ampunan ang lahat ng sakripisyo ng mga madre para lang mapagtapos siya.

One week din siyang nag stay bago tuluyang nagpaalam, hindi dapat malaman ng mga superior niya na buntis siya. Tama na ang nakikita niya sa mga ito na kasiyahan na napatapos siya ng mga ito. At bago lumabas ng bahay ampunan ay taimitim siyang nanalangin at nagpasalamat sa dyos bago nilisan ang lugar.

SAMANTALA, magmula ng araw na kinamuhian niya ang babaeng kaisa-isang minahal ay nilisan ang bansang Pilipinas. Nag desisyon siyang sa London, ipagpatuloy ang pag-aaral. ayaw na niyang makita o maaalala pa ang babaeng nabigay ng sobrang pasakit sa buhay niya.

Previous Next
You can use your left and right arrow keys to move to last or next episode.
Leave a comment Comment

Waiting for the first comment……

Please to leave a comment.

Leave a comment
0/300
  • Add
  • Table of contents
  • Display options
  • Previous
  • Next

Navigate with selected cookies

Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.

If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.