CİHAN ALİ
“Ağam ne yapalım? Yolu kesip kızı alalım mı?”
Gözlerim uzaklaşan arabadan ayrılmazken derin bir nefes aldım. Norveç'te de burada da en güvendiğim adamım olan ve çocukluğumdan beri beraber büyüdüğümüz Arif'e baktım. Ne emir verirse vereyim koşulsuz yerine getireceğini biliyordum.
“Şu an değil Arif,” dedim sakin bir şekilde. “Zamanı geldiğinde bizzat kendi ellerimle alacağım onu.”
Arif başını sallarken başka bir söz etmedi. Şu anlık sakinliğimi koruyacaktım ama biliyordum bir gün elime bir fırsat geçecekti ve o fırsatı değerlendirmeden durmayacaktım.
Kardelen Miroğlu, benim olacaktı. Ablama yaşatılanların bedeli olarak, onu alacağım. O gün geldiğinde ise uzun bir süre kimsenin bizi bulmaması için her şeyi yapacağım.
Kendini bir şey sanan bu a……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.