yokkiyokki
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY yokkiyokki
องค์หญิงดอกไม้กับองค์ชายอสูร
Reads
จ้าวเยี่ยนฟางแอบเปิดประตูเรือนเข้าไปอย่างเงียบกริบ ฟางหรูที่หลับสนิทไม่รู้ถึงภัยที่อยู่ตรงหน้าเลย เขาเหนื่อยล้าจากการเดินทาง หญิงสาวมุ่งหมายจะสัมผัสแท่งเนื้อใต้อาภรของเขา นางค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัส มันนุ่มนิ่มมือ น่ารักและน่าหลงไหล ดั่งเจ้านั่นมีชีวิตมันผงกหัวขึ้นมา ช่างน่าอัสจรรย์ หญิงสาวรู้สึกถึงความแปลกใหม่ที่ได้รับ ยังไม่ทันจะชักมือกลับ ชายหนุ่มก็ได้ตื่นขึ้นมา
Updated at
ชะตาส่งนางร้ายเยี่ยงข้ามาเป็นทาส
Reads
ซ่อนกลิ่นโผเข้ากอดร่างใหญ่บึกบึน และอบอุ่นที่คุ้นเคย เมื่อเนื้อสัมผัสเนื้อ ไม่มีอะไรที่จะหยุดยั้งความปรารถนาของทั้งสองได้อีกแล้ว ริมฝีปากบางของหญิงสาวแรกรุ่นประกบกับริมฝีปากใหญ่เรียวได้รูป พร้อมกับชอนใชระรัวลิ้น วนเกรี่ยในโพลงปากของเขาเหมือนชำนาญ ทั้งๆที่ยังไม่เคยทำกับใครมาก่อน ชายหนุ่ม สั่นสะท้านกับการรุกเร้าของซ่อนกลิ่น มือใหญ่ดึงรั้งกระชับแก่นกายให้เข้ามาประชิดตัวให้แนบแน่น จนเหมือนว่าร่างทั้งสองร่างจะหลอมรวมกัน ไฟราคะที่เริ่มคุกรุ่นมันได้ลุกโชนจนยากที่จะดับลงได้ พุ่มไม้เตี้ยๆพอที่จะเป็นที่บดบังบทรักที่เร่าร้อนและอ่อนโยนในคราเดียวกันปทุมถันที่ใหญ่เต็มมือในขณะที่เขาจับเค้นขยี้ ริมฝีปากอุ่นๆคลอบลงบนยอดปทุมที่ชูชัน พร้อมด้วยปลายลิ้นที่ระรัวกดเกรี่ย ยอดนั้นจนอีกฝ่ายเนื้อตัวสะท้านสั่นไหวด้วยความซาบซ่านหัวใจด้วยความสุข ผ้านุ่งถูกกระดุกดึงออกไป เพียงแค่ได้เห็นเนื้อในที่สวยงามอร้าอร่ามตาของหญิงสาวที่เขาแอบรักมานาน ชายหนุ่มก็แทบจะทนไม่ไหวแม้สักนาทีเดียวเพราะเขาอยากจะชิมเมล็ดทับทิมที่เผยอแย้มออกมาเมื่อเขาจับขาเรียวแยกออกจากกัน ผาดก้มลงเชยชมและชิม “อา...พี่ผะ..ผะ..ผาดชั้น...ชั้น...อืม...อา” เสียงครางเล็กๆที่แหบพร่าเพราะความเสียวจากการกระทำของชายหนุ่ม ร่างเล็กบางล่องลอยปล่อยให้เขาทำตามใจและมิได้ขัดใจ ปัดป้องของสงวนที่เคยหวงแหนแต่อย่างใดเหมือนว่าซ่อนกลิ่นเองก็กำลังรอให้เขาทำเช่นนี้กับเธออยู่ ปลายริ้นของเขาระรัวเกรี่ยเมล็ดทับทิมสลับกับชอนไชร่องกลีบสงวนจนมีน้ำเอ่อจนแฉะ แท่งใหญ่แข็งตั้งตรงตระหง่านพร้อมที่จะมุดเข้าร่องกลีบสงวนแล้วชายหนุ่มจับสิ่งนั้นดันมุดเข้าไปจนมิดดุ้นแต่เพราะความแน่นคับจากช่องแคบทำให้เขาไม่กล้าขยับมากกลัวซ่อนกลิ่นจะเจ็บ เมื่อความปรารถนาและความเสียวซ่านเข้าครอบงำซ่อนกลิ่นไม่อายแล้วขณะนี้บั้นท้ายกลมเด้งรับสวนเข้าอย่างเต็มแรง “เอ็ง...ไม่เจ็บรึ?...” “เจ็บจ่ะพี่แต่ว่าหายเจ็บแล้ว...อา...พี่ผาดจ๋า...ชั้น..ไม่ไหวแล้วจ่ะ...” “โอว...ซ่อนกลิ่นของพี่...อา...แน่นจัง...อือ...เสียว” ร่างเปลือยปล่าวทั้งสองสั่นสะท้าน กระตุกเกร็งอวัยวะภายในของหญิงสาวตอดรัดแน่น น้ำใจกายของเขาพุ่งกระฉูดเข้าไปในร่องกลีบสงวนจนทะลักแฉะชื้น หลังจากที่ทั้งคู่ได้พากันขึ้นไปทัวล์สวรรค์กันมาแล้ว ผาดก็ชดเชยด้วยการช่วยซ่อนกลิ่นหาบน้ำจนเต็มตุ่มแล้วก็ขึ้นเรือนไปหาลำดวนที่กำลังทำอาหารอยู่กับยายชุ่ม “ไอ้ผาด...!...เอ็งมาได้เยี่ยงไร?” “นั่นเอ็งที่มากับพวกนั้นนี่...ข้าบอกแล้วว่านี่คือเรือนของข้า ออกไปประเดี๋ยวนี้” “ยาย...ชั้นเป็นพวกเดียวกันกับสองพี่น้องนี้ ที่ตามพวกนั้นมาก็เพราะว่าอยากตามหามันสองคนนี่แหละขอรับ...แล้วเอ็งมิต้องกลัวไปดอกเพราะว่าข้าอยู่ข้างพวกเอ็งไม่มีวันให้คุณหลวงมาจับพวกเอ็งไปได้ดอก ถ้าเอ็งต้องการให้ข้าช่วยกระไรก็บอกได้เลยนะ ข้าคงต้องกลับแล้วล่ะเดี๋ยวจะมีผู้ใดสงสัยว่าข้าหายไปไหนนาน ซ่อนกลิ่นพี่จะมาหาเอ็งบ่อยๆนะ ลำดวนข้าฝากดูแลซ่อนกลิ่นด้วย ข้าไปก่อน” “จะมาฝากกระไรนังซ่อนกลิ่นมันเป็นน้องข้า ข้าก็ต้องดูแลมันอยู่แล้วพูดกระไรพิลึก ช่วยดูแลคุณชายตัวน้อยด้วยนะ ข้าคิดถถึง” “แล้วลูกของเอ็งล่ะ?...ห่วงลูกคนอื่นมากกว่าลูกของตัวเอง แต่จะเฝ้าดูให้ทั้งสองคนนั่นแหละ แล้วจะมาบอกว่าลูกสาวเอ็งเป็นอย่างไรโตแค่ไหน ตอนนี้กำลังน่ารักมากข้าเห็นบ่อยๆ ส่วนคุณชายน้อยก็เริ่มอ้อแอ้ได้แล้วบ่าวไพร่ต่างแย่งกันอาสาช่วยเลี้ยงให้ ข้าคงต้องกลับแล้วจริงๆ” ซ่อนกลิ่นเดินไปส่งผาด สีหน้าของซ่อนกลิ่นที่ห่วงหาอาทร ผาดที่เปลี่ยนสถานะจากพี่ชายกลายมาเป็นคนรัก ทั้งคู่โผเข้ากอดกันอีกครั้ง ก่อนที่จะแยกย้ายกัน “ซ่อนกลิ่นเอ็งหายไปไหนมาตั้งนาน?” “ก็ไปส่งพี่ผาดอย่างไรล่ะ” “ข้ามิได้หมายถึงตอนนี้ ตอนที่เอ็งหาบน้ำน่ะหายไปไหนมา?” “ก็พอดีเจอกับพี่ผาดเลยคุยกันเสียนานเลย...ชั้นตกใจแทบแย่กลัวว่าพี่ผาดจะพาคนมาจับชั้นกับพี่ส่งให้คุณหลวง หวังว่าคุณหลวงจะไม่ส่งคนย้อนกลับมาอีกรอบ” ที่เรือนของคุณหลวงเทพ คุณหญิงพลอยรักและเอาใจใส่ลูกสาวของลำดวนเป็นพิเศษจนทำให้คุณหลวงเทพรู้สึกขัดหูขัดตา จึงได้ต่อว่าคุณหญิงผู้เป็นภริยาไป “มันไม่ใช่ลูกของเจ้า จะไปดูแลมันดีกว่าลูกของเราทำไมกัน แค่เห็นหน้ามันพี่ก็รู้สึก แค้นใจมันนักพี่อุตส่าห์รักและดูแลมันอย่างดี แต่มันสองคนพี่น้องทำกับพี่เยี่ยงนี้ได้ลงคอ เจ็บใจนักเชียวพี่จะไปหา แม่ปิ่นก่อนแล้วกันในเพลานี้มีแต่แม่ปิ่นผู้เดียวที่ว่างปรนนิบัติพี่ นังบ่าวพวกนั้นพี่ก็เบื่อแล้ว” คุณหลวงที่มากรักเกิดกำหนัดได้ทุกวันทั้งวันในเวลาที่ว่างเว้นจากงานราชการเขาได้ให้บ่าวที่เรือนไปบอกคุณปิ่นให้ลงเครื่องหอมไว้รอท่าแล้ว เมื่อเปิดประตูเข้าไป คุณปิ่นที่กำลังรอคุณหลวงสามีที่รักอยู่แล้ว ร่างเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าแพรสีแดงสดมันบางจนแบบเนื้อ สายตาหวานเชื้อเชิญ ชายหนุ่มที่กำลังหิวสวาทอยู่ จ้องมองเหมือนว่าร่างบางนั้นเป็นดั่งอาหารอันโอชะ “คุณหลวงเจ้าขา...เมียคิดถึง...”
Updated at
รวมเรื่องรักร้อน
Reads
เรื่องราวความรักหลายเรื่องหลายรสหลายรูบแบบที่จะพาให้นักอ่านได้ชุ่มฉ่ำหัวใจกับฉาก nc ที่มีทุกตอน
Updated at
นักฆ่าโสเภณี
Reads
หาโรงแรมที่ใกล้ที่สุดอยากไส้แตกหรือไง?เร็วๆ” “เออๆดุจังวะ อย่าฆ่าผมเลยถึงผมจะยังไม่เคยมีเมียไม่มีภาระแต่ผมก็ยังไม่อยากตายหรอกนะ” “จะตายก็เพราะพูดมากนี่แหละถึงยังเร็วๆสิจะไม่ไหวแล้ว” “เธอเป็นอะไร?” “ไม่รู้เหมือนกันเร็วๆสิโอยร้อน” “อย่าถอดนะผมไม่เคยเห็นผ็หญิงแก้ผ้าอย่าถอด” “ชั้นร้อนไม่ไหวแล้ว...ช่วยด้วยช่วยชั้นหน่อยนะช่วยทีไม่เข้าแล้วโรงแรมเอามันในรถนี่แหละ “ “ไม่มีทาง...ผมไม่มีทางเอากับโสเภณีแน่ๆ...ไม่มีทาง” “มีถุงมั๊ย...” “จะอาเจียรเหรอ มีอยู่หลังรถน่ะ” “ไม่ใช่ถุงยางน่ะมีไหม ?” “ไม่ผมบอกคุณแล้วว่าผมยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรกของผมไม่มีทางเอากับโสเภณีแน่ๆ” “เลี้ยวเข้าโรงแรมเร็วๆไม่งั้นตายชั้นคือนักฆ่านะบอกไว้ก่อน” “ว่าแล้วเชียวเธอนี่เองที่ฆ่านายตำรวจคนนั้นเอาเสร็จก็ฆ่าอย่างกับในหนัง” “พูดมากเข้าไปเปิดห้อง...ห้ามพูดอะไรทั้งนั้นไม่งั้นลูกปืนทะลุหลังเข้าหัวใจแน่” “ก็ได้ๆ...น้องเปิดห้องเร็วๆไม่งั้น...พี่รีบเร็วๆ” “ถอดออกให้หมดชั้นขอร้องหล่ะไม่งั้นตายแน่ชั้นอยากถ้าคืนนี้ไม่ได้ชั้นแย่แน่ไอ้ตำรวจนั่นมันวางยาชั้น” “แล้วไม่ได้เอากันหรอกหรือ?” “ไม่...” “โอย...แล้วรีบฆ่ามันทำไมทำไมไม่เอากันให้เสร็จก่อนค่อยฆ่าเดือดร้อนผมไหมเนี่ยผมทำไม่เป็นหรอกนะไม่เคย” “เออ...เอามือมาชั้นทำเอง” ดาวมัดมือของนนทร์ไว้กับหัวเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมดแล้วก็จัดการกับอาภรของตัวเองเช่นกันริมฝีปากเล็กบางจูบซุกไซร้ไปทั่วร่างใหญ่ที่บึกบึนกล้ามเนื้อแข็งเป็นมัดๆดาวถอดแว่นตาของเขาออกเพียงแค่เห็นใบหน้าของเขาชัดๆหัวใจของหญิงสาวก็เต้นโครมครามความต้องการถึงขีดสุดหญิงสาวเล่นกับร่างกายของชายหนุ่มอย่างเมามันดั่งว่าเป็นเจ้าของร่างกายนั้นแท่งใหญ่ชูชันเย้ยหยันสายตาของหญิงสาวจุมพิตที่เร่าร้อนและร้อนแรงเพราะพิษยาปลุกกำหนัดทำให้ดาวทำอะไรต่อมิอะไรลงไปโดยไม่รู้ตัวริมฝีปากเล็กโลมเลียดูดเม้มปลายสีชมพูก่อนจะรูดขึ้นรูดลงอย่างเมามันเสียงครางของชายหนุ่มดังขึ้นเบาๆขณะนี้ดาวไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว “โอวววว...ไม่...ไม่เราอย่าเคลิ้มอย่า...อย่า...ไม่นะทำไมร่างกายของเรา...อูยยยยย...อย่า...สะ...เสียวววว...ไม่ไหวแล้วปล่อยผมเดี๋ยวนี้”
Updated at
สะใภ้ซ่าแม่ย่าแสบ
Reads
เมื่อพี่สาวได้เสียชีวิตลงอย่างไม่เป็นธรรมอัยลดาสงสัยว่าแม่สามีของพี่สาวมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เธอจึงหาวิธีที่จะเข้าไปในบ้านนั้นให้ได้แต่มีวิธีเดียวที่จะเข้าไปได้คือการเป็นลูกสะใภ้เท่านั้นกวินน้องชายของพี่เขยของอัยลดาเขาคือหมากตัวสำคัญที่อัยลดาต้องหลอกใช้เขาเพื่อพิสูจน์ความจริงให้ได้แต่กวินจะยอมช่วยหรือเปล่า?...นิยายรักโนแมยติก ท่ามกลางสงครามระหว่างแม่สามีกับลูกสะใภ้ปัญหาโลกแตกที่มีกันทุกบ้านแต่สำหรับบ้านของกวิน ที่มากไปด้วยทรัพย์สมบัติ คุณหญิงรุ่งฤดี พูนทรัพย์ อายุห้าสิบกว่าแต่ยังคงความสาวไว้ด้วยการสันกรรมและการแต่งตัวที่ไม่เข้ากับอายุสักเท่าไร เธอซึ่งหวงแหนทั้งลูกชายและสมบัติเธอจึงไม่ยอมและทำทุกอย่างได้เพื่อกำจัดลูกสะใภ้ที่ไม่มีคุณสมบัติพอสำหรับลูกชายอันเป็นที่รัก...อันดาหญิงสาวที่เรียบร้อยอ่อนแอไม่สู้คนพี่สาวของอัยลดาเธอได้ตกลงแต่งงานกับ กวี เพราะความรักแต่เธอไม่รู้เลยว่ากำลังก้าวเท้าลงสู่ขุมนรก...
Updated at
พาร์ทไทม์...พนักงานฝึกหัดlove
Reads
มือของเขาคลึงเคล้าที่สะโพกกลม จูบที่ซอกคอไล่ลงมาที่ไหล่ นิวรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจะล่องรอย ควบคุมไม่ได้ ปล่อยให้เขาทำตามใจที่จะทำ เธอรักเขารักตั้งแต่เมื่อไรตอนไหนไม่รู้
Updated at
อยากบอกเธอรักครั้งแรก
Reads
ประสบการณ์รักของเหล่าบรรดาคนที่เคยมีประสบการณ์การรักครั้งแรกมาเล่าให้ฟังมีทั้งชายรัก หญิง ชายรักชาย หญิงรักชาย และหญิงรักหญิง มีทั้งสมหวังผิดหวังและการพลัดพรากแต่ทั้งหมดนี้คือความทรงจำ
Updated at
ประสบการณ์เสียว...สยอง
Reads
แมนหนุ่มนักศึกษาศิลปะได้มาเช่าบ้านเรือนไม้หลังใหญ่อยู่กลางสวนกล้วยคืนนี้เป็นคืนแรกที่เขาต้องนอนคนเดียวในบ้านหลังนี้ขณะที่เขากึ่งหลับกึ่งตื่นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดไทยโบราณเดินมาใกล้เขาเธอปลดเปลื้องผ้าจนหมดแมนเห็นรูปร่างของหญิงสาว
Updated at
ตำนานนักผีเสื้อ
Reads
สัมผัสที่อ่อนโยนแต่ช่างวาบหวามริมริมฝีและปลายจมูกที่ดอมดมตั้งแต่ซอกคอจนถึงแผ่นหลัง นาบียังคงหลับตามิกล้าที่จะมองหน้าของพระองค์ ภายในใจของนางมีเพียงแค่เจ้าหน้าที่คนนั้นเพียงคนเดียวแต่บัดนี้นางคงจะมิได้เข้าใกล้เขาเป็นแน่แล้วเพราะหลังจากที่นางได้ถวายตัวให้ฝ่าบาทแล้วนางจะเป็นผู้หญิงของพระราชาเต็มตัว เพียงแค่คิดน้ำตาก็ไหลริน"ถ้าเจ้าไม่มองหน้าข้า..ข้าจะประหารเจ้า"นาบีจำยอมต้องลืมตาดูร่างใกญ่ที่กำลังทับอยู่บนเรือนร่าวที่เปลือยเปล่าของนาง"ท่าน....!"
Updated at
คืนฝันละเมอ
Reads
มนุษย์ทุกคนย่อมมีความฝันในทุกค่ำคืนหรือแม้แต่กลางวันก็ฝันได้ถ้าหากเรานอนหลับกลางวันส่วนใหญ่แล้วทุกๆคนบนโลกนี้จะมีความฝันที่ไม่ซ้ำกันแต่สำหรับเขา ภูตะวัน หรือ ภู ที่เพื่อนๆและคนในครอบครัวเรียกกัน ภูตะวัน มักจะฝันแปลกๆและซ้ำๆกันทุกคืนทุกคืนภาพความฝันของภูตะวันคือเขากำลังทำร้ายคนจนถึงขั้นเสียชีวิตทั้งตัวเขามีแต่เลือดเต็มไปหมด ภูตะวันสะดุ้งตื่นทุกครั้ง เขาหวาดกลัวกับความฝันของเขาจนแทบจะเป็นบ้าภูตะวันเป็นชายหนุ่มรูปงามทั้งบุคลิกท่าทางการเดินดูดีไปหมดแต่ไม่มีสาวๆคนไหนกล้าเข้าใกล้เขาเลย เพราะสายตาที่เวลาภูตะวันมองใครๆมันดูคล้ายๆเสือสายตาที่ดุดัน ภูตะวันไม่ค่อยมีเพื่อนมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะความลึกลับและน่ากลัวของเขานั้นเอง มีแต่ กรกันต์ หรือ กร เพื่อนรักของเขาเพียงคนเดียว กรกันต์ ผู้ชายหน้าตาธรรมดาใส่แว่นหนาเตอะเป็นหนอนหนังสือชอบอยู่คนเดียวไม่สุงสิงกับใครแต่เขาชอบมาขลุกอยู่บ้านของภูตะวันทุกวันเช่นเดียวกันกับภูตะวันเขาเข้ากับคนได้ยาก เพราะความที่เขาดูน่ากลัวและลึกลับนั้นทำให้เพื่อนๆในคณะที่เขาเรียนอยู่นั้นต่างลือกันไปต่างๆนาๆแต่ภูตะวันก็ไม่ได้สนใจอะไร"มึง ภูตะวันนี่หล่อชะมัดเลย""อย่าไปยุ่งเลยฆาตรกรโรคจิตหรือเปล่าก็ไม่รู้"ภูตะวันเองก็ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเขาไม่เคยทะเลาะกับใคร ภูตะวันมักจะปรึกษากรกันต์อยู่เสมอเรื่องข่าวลือ"กูไปทำอะไรให้พวกแม่งวะ...ชอบซุบซิบตอนเห็นกูเนี่ยถึงจะไม่สนใจแต่ลำคานสายตา""ตามึง..ตามึงน่ากลัวบางครั้งกูยังตกใจมึงจะทำตาดุทำไมวะ""เกิดมาตากูก็เป็นแบบนี้แล้วทำไงได้ล่ะ""มึงไม่ค่อยพูดกับใครและดูเคร่งขรึมคนเลยไม่กล้าเข้าใกล้""ทีมึงล่ะไม่มีตาที่น่ากลัวแล้วก็ไม่เคร่งขรึมแต่ก็ไม่เห็นมีใครเข้าใกล้มึงเลย""กูไม่หล่อกูขี้เหร่ใครจะเข้าใกล้กูและกูก็ไม่ชอบคบกับคนเยอะแยะ...สรุปคือเราเหมือนกันไม่ใช่หน้าตานะแต่นิสัยเหมือนกันรักสันโดดดีแล้วคบกันแค่สองคนนี่แหละ แล้วเรื่องที่มึงฝันล่ะเป็นไงบ้างหาหมอที่จะช่วยได้ยัง?""ยังไม่มีใครบอกกูได้สักคนมีแต่ว่ากูเครียด..กูก็ไม่ได้เครียดอะไรนี่""มึงเครียด...เครียดจริงๆก็เครียดเรื่องความฝันนี่ไงบางทีการที่ฝันอะไรซ้ำๆน่ากลัวๆก็ทำให้เราเคลียดได้""เออก็จริงแต่กูควบคุมไม่ได้จริงๆเคยฝันเมื่อตอนเด็กๆแต่หายไปนานแล้วพึ่งกลับมาฝันอีกครั้งตอนอายุครบยี่สิบเนี่ยแหละและก็ฝันมาตลอดเลย""เออ..มึงลองไปหาหมอดูไหมหมอจิตแพทย์น่ะกูมีคนที่รู้จักอยู่คนหนึ่งเขาเป็นเพื่อนกับแม่กูเองเดวถามแม่ก่อนนะว่าเขาอยู่โรงพยาบาลอะไรเดี๋ยวเอาเบอร์ให้นัดเวลาคนนี้เก่งมาก ""กูไปหามาแทบจะทุกหมอแล้วก็เหมือนเดิมเขาว่ากูเครียด""อ่ะๆถ้าครั้งนี้หมอยังพูดเหมือนเดิมกูว่ามึงต้องไปหาพระแล้วล่ะ""แล้วพระจะช่วยอะไรได้ล่ะ?""ไม่เคยได้ยินที่พูดกันเหรอ?...ไม่ได้ด้วยเล่ก็เอาด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องพึ่งคาถามันต้องมีสักทางที่จะช่วยได้แหละน่าบางทีเจ้ากรรมนายเวรกำลังตามมึงอยู่ก็ได้ภู..วันนี่กูจะนอนเป็นเพื่อนมึงแล้วกันทำไมมึงอยู่คนเดียวตลอดเลยป้ามึงไปไหนวะ""ป้าไม่อยู่แล้วเขาไปอยู่กับลูกสาวของเขาที่ต่างประเทศแล้วกูก็เหงาส่วนป้ากูก็คิดถึงโทรมาหาทุกวันบ่นแต่อยากกลับบ้านแต่ลูกสาวของเขาเป็นห่วงพี่สาวลูกพี่ลูกน้องกันกับกูนี่แหละได้งานทำที่ต่างประเทศ"ตกดึกคืนนี้ภูตะวันและและกรกันต์นอนหลับสนิท ความฝันของภูตะวันเริ่มปรากฏขึ้น ในป่าที่มืดมิดไม่เห็นแม้แต่แสงไฟ ภูตะวันรู้สึกว่าตัวเองวิ่งตามอะไรบางสิ่งบางอย่างวิ่งเร็วมากเร็วกว่ามนุษย์ เขาไม่รู้ว่าเขาจะวิ่งไปไหน และแล้วภูตะวันก็เห็นมนุษย์ที่กำลังเล็งปืนมาหาเขาภูตะวันไม่เข้าใจว่าคนคนนี้เล็งปืนจะยิงเขาทำไมหรือว่าเคยเป็นศัตรูกัน ก่อนที่คนคนนั้นจะลั่นไกปืน ภูตะวันก็กระโจนใส่เขาคนนั้นเลือดสาดกระจายไปทั่วร่างของเหลวสีแดงไหลนองไปทั่วพื้นตับใตไส้พุงกระจัดกระจาย"ไม่..ไม่..ไม่นะ..ม้ายยยยยยยย..แฮกๆๆๆๆๆๆๆ""เฮ้ยยย..มึงภูเป็นอย่างไรบ้างฝันอีกแล้วเหรอ?""เออ...ครั้งนี้น่ากลัวกว่าครั้งก่อนอีกสงสัยจะจริงเหมือนที่มึงพูดแล้วเจ้ากรรมนายเวรแน่ๆ ไปหาหมอครั้งนี้ถ้า วิทยาศาสตร์ช่วยไม่ได้กูคงต้องพึ่งไสยศาสตร์แล้วล่ะ""เออ..นอนเถอะมึงกูนอนต่อแล้วนะง่วง""เออกูขอโทษ..."ภูตะวันนอนไม่หลับจนถึงเช้า เขาไม่รอช้ารีบไปหาหมอโดยมีกรกันต์ตามมาด้วย เขาหายเข้าไปในห้องหมอรักษาผู้ป่วยโรคจิตสักพักหนึ่งจึงออกมาด้วยท่าทีที่ผิดหวัง "ไงหมอว่าไง?""เหมือนเดิมว่ะคงต้องไปวัดแล้วล่ะ"ขณะที่ทั้งคู่คุยกันอยู่พอดีมีกลุ่มเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันกับเขาพากันมาหาหมอ เพื่อตรวจร่างกายและได้เห็นภูตะวันออกมาจากห้องพอดีภูตะวันและกรกันต์ไม่ทันสังเกตุเห็นเพื่อนๆที่กำลังซุบซิบนินทากันด้วยความสงสัย"เฮ้ยกูว่ามันคงอาการหนักแล้วล่ะถึงได้มาหาหมอรักษา...น่ากลัว""เสียดายความหล่อนะไม่น่าบ้าเลย...""พวกมึงก็พูดไป หมอโรคจิตใช่ว่าจะรักษาแค่คนบ้าล่ะหมอก็ให้คำปรึกษาคนที่เป็นโรคเครียดไอ้ภูมันอาจจะเครียดเลยมาปรึกษาหมอก็ได้""มึงไม่ต้องมาทำเป็นพูดให้ตัวเองดูดีถ้าให้มึงอยู่กับมันสองต่อสองมึงกล้าปะล่ะ""ไม่..กูก็กลัวนะมึงใครจะกล้าเสี่ยง""แต่ไอ้กรไม่เห็นมันเป็นอะไรเลยเห็นอยู่กับไอ้ภูทั้งวัน""ไอ้นั่นแหละตัวดีมึงไม่เคยดูหนังฆาตรกรรมเหรอหน้าตามันแม่งโครตโรคจิต""หรือว่ามันสองคนจะเป็นพวกเดียวกันใช่แน่พวกไซโคพาทฆาตรกรโรคจิต "ข่าวลือยิ่งแพร่สะพัดมากกว่าเดิมแค่เดินผ่นทุกคนต่างหลบกันเป็นแถวดั่งเหยื่อที่หลบหลีกพยาเสือ ภูตะวันจะไม่ทนกับฝันที่มันสยดสยองนี้อีกแล้ว กรกันต์พาภูตะวันไปวัดหาพระที่แม่ของเขาไปทำบุญอยู่บ่อยๆภูตะวันเล่าเหตุการณ์ความฝันที่เกิดขึ้นให้หลวงตาฟัง"หลวงตาครับผมจะทำอย่างไรดี ความฝันมันเริ่มน่ากลัวขึ้นทุกวันๆจนผมจะเป็นบ้าอยู่แล้วทุกคืนผมไม่อยากหลับเลย""มันเป็นวิบากกรรมน่ะโยม...ต้องยอมรับวิบากกรรมครั้งนี้พยายามผ่านมันไปให้ได้ถ้าควบคุมไม่ได้หายนะจะเกิดขึ้นกับโยมภายในตัวของโยมมีบางอย่างซ่อนอยู่อาตมาก็ไม่สามารถบอกได้แต่มีีสิ่งที่ช่วยได้คือยันต์แบบนี้ ""หลวงพี่จะสักยันต์ให้เหรอครับ?""อาตมาทำให้ไม่ได้หรอก อาตมาเป็นพระนักปฏิบัติไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งพ
Updated at