17 books
-
1. So Bad เพื่อนสนิทร้ายซ่อนรัก
ทั้งที่เธอแค่แอบรักเขาที่เป็นเหมือนเพื่อนสนิท แต่แล้ววันหนึ่งเขากลับย่ำยีเธอจนแหลกละเอียดแล้วยังแบล็คเมล์เพื่อให้เธอเป็นแค่คู่นอน!
-
2. So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!
ฉันบอกแต่แรกว่าไม่พร้อม ขอให้จนถึงวันที่เราแต่งงาน เขาตกปากรับคำด้วยความเข้าใจแต่สุดท้ายฉันก็เห็นขย่มผู้หญิงคนอื่นบนเตียงเต็มตา! เหตุผลง่าย ๆ เพราะฉันไม่ให้เลยต้องมีอะไรกับคนอื่นแก้ขัด ไอ้ชั่ว!
-
3. Mr. Fire ยัยเมดตัวร้ายกับเจ้านายสุดฮอต
เด็กที่แม่ฝากให้ช่วยเลี้ยง แลกกับการทำงานบ้านทำอาหารให้เขามาหลายปี กลายเป็นคนที่เขา "อยากให้ป้อนนม" ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เลย...
-
4. So Sorry ตำแหน่งนี้ไม่อยากเป็น!
"เธอว่าไงนะ" "หวานรักคุณ...หวานรู้ว่าหวานรักคุณไม่ได้แต่หวานรักไปแล้ว" ชายหนุ่มมองหน้าเธอที่ตอนนี้มีน้ำตาไหลอาบแก้มก่อนที่เขาจะเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้เธออย่างแผ่วเบา "รักได้สิหวาน" เสียงทุ้มที่เอ่ยขึ้นทำให้เธอเงยหน้าสบตาเขาด้วยใจที่เต้นแรง "รู้ไหมที่รักว่าเธอรักฉันได้...แต่ฉันจะไม่มีวันรักเธอ และฉันเบื่อเมื่อไหร่เธอต้องไปทันที!"
-
5. Mr. Cruel ร้ายรัก
“อยู่ที่ไหน” “บ้าน” “บ้าน?” “อือ” “เปิดผับที่บ้านเหรอวะ” “ยุ่ง!” ยุ่งเท่ากับเสือก! “เดินมา” “อะไร?” ฉันแกล้งถามเหมือนไม่เข้าใจแต่ใจกำลังเต้น ไม่ได้เต้นเพราะดีใจแต่มัน...เซ็ง “เดินมา” “เดินไปไหนอะไรของนาย” “โต๊ะเดิม” “โต๊ะเดิมบ้าอะไรประสาท” “หรือจะให้เดินไป” “...” “ถ้าฉันไปเอง...ฉันจูบเธอโชว์คนทั้งผับ” “นายไม่กล้าหรอก” ฉันตอบออกไปทันควันเพราะคนอย่างเขาไม่มีทางกล้าทำเรื่องแบบนั้นหรอก ไอ้จูบผู้หญิงโชว์คนน่ะใช่แต่ให้เดินมาจูบผู้หญิงเองไม่มีทาง “หึ ๆๆ” ติ๊ด! “ฮัลโหล ฮัลโหล ลูคัส ลู...” หมับ! ว้าย! ฉันโดนจับมือที่จับโทรศัพท์แนบหูเลยตกใจแล้วพอหันไปก็ตกใจยิ่งกว่าเพราะคนที่ท้าทายกันเมื่อกี้มาถึงตัวแล้ว “ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!” ฉันแหวใส่แต่สิ่งที่ได้คือรอยยิ้มชั่วร้ายจากเขาและมือที่ล็อกคอฉันในเวลารวดเร็ว “อยู่บ้านเหรอ?” “...” “ท้าทายเหรอ?” “ยะ อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะลูคัส” ฉันบอกเขาเสียงสั่นแล้วก็เอนตัวไปข้างหลังถึงมันจะยากลำบากและเอนได้นิดเดียวก็ตามระหว่างนี้ก็รู้ดีว่ามีสาตาหลายสิบคู่มองมาที่เราสองคน “หึ!” “อื้อ!!!” ฉันห้ามใจก็แอบหวังว่าเขาแค่แกล้งให้กลัว พยายามคิดว่าเขาจะไม่ทำอย่างที่ขู่หรอกแต่สุดท้ายก็เปล่าประโยชน์ตอนนี้ฉันกำลังโดนผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกชายของเจ้าสัวที่รวยติดหนึ่งในห้าของเมืองไทยจูบในผับที่อัดคนไว้ในนี้หลายร้อยคน เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากแล้วจูบด้วยความเร่าร้อน ฉันอยากขัดขืนนะแต่สมองตอนนี้บอกให้ยอม ไม่ว่ายังไงก็ต้องยอมเพราะถ้าไม่ยอมเขาจะยิ่งทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะให้ได้ ฉันปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเอง อายก็อายแต่ก็ต้องปล่อยให้เขาจูบเพราะมันเป็นทางเดียวที่เขาจะยอมปล่อยง่าย ๆ “อืม~” เสียงเพลงในผับดังแต่ฉันกลับได้ยินเสียงจากเขาแล้วไม่นานแต่จะว่าไปก็นานอยู่พักหนึ่งเลยล่ะคนที่ทำให้ฉันอายคนก็ถอนจูบออก “...” ฉันสบตากับเขาด้วยความโกรธ โกรธจนอยากคว้าขวดเหล้ามาทุบให้เป็นปากฉลามแล้วแทงเข้าไปกระซวกไส้เขาให้ได้ “กลับ” เขาพูดแค่นั้นแล้วจับข้อมือฉันให้ลุกขึ้นเดินตามซึ่งฉันก็ต้องเดินตามไง แต่ถึงเขาไม่ลากกลับฉันก็จะกลับอยู่แล้วล่ะ ไม่อยู่ต่อแล้วอยู่ไปก็ไม่สนุก! “ปล่อยสักที” เดินมาถึงรถฉันก็สะบัดมือออกซึ่งเขาก็ยอมปล่อยแล้วก็เดินไปขึ้นรถ ไม่ต้องให้นายนี่บอกฉันก็เดินไปขึ้นรถของเขาด้วยตัวเอง บรื๊น~ เสียงดังของรถหรูที่ขับไปทางไหนใครก็มองแต่ฉันกลับรำคาญดังขึ้นแล้วรถก็ขับออกมาจากผับด้วยความเร็วทันที “ใครสั่งให้มา” เสียงเขาดังขึ้นระหว่างที่กำลังขับรถ น้ำเสียงหาเรื่องที่ทำฉันแอบกรอกตามองบน “แล้วทำไมจะมาไม่ได้” “มาได้สิ แต่มาแล้วโกหกมันหมายความว่ายังไง” “ก็ไม่อยากให้ยุ่งไง มีสิทธิ์อะไรมายุ่ง?” ฉันหันไปถามเขาที่กำลังขับรถอยู่ก็หันมามองหน้าฉันทันที “ทำไมจะไม่มีสิทธิ์อย่าลืมว่าพ่อเธอโกงเงิน... / พ่อเลี้ยง” ฉันพูดแทรกเพื่อให้ไอ้บ้านี่พูดให้ตรง พูดผิดความหมายผิดฉันไม่ชอบ “นั่นมันเรื่องของเธอ” หึ! มันก็จริง เรื่องของฉันเขาก็เลยไม่แคร์ไง เขาจะแคร์อะไรล่ะถ้าเขาแคร์เขาแยกแยะไปนานแล้วว่าไอ้แก่หัวงูที่โกงเงินเขาไม่ได้เป็นอะไรกับฉันเลยนอกจากเป็นผัวใหม่ของแม่ “ถ้างั้นมันก็เรื่องของนายกับผัวแม่ฉันเหมือนกัน” เขาหันมามองหน้าฉันทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉัน “จะเบี้ยว?” “...” “ว่าไง เธอพูดแบบนี้คิดจะเบี้ยวรึไง” “แล้วได้ไหมล่ะ” “หึ ๆๆ ได้สิ แต่ถ้าเป็นฉันฉันคงไม่โง่เบี้ยวว่ะ ตัดดอกให้พ่อเลี้ยงกับแม่มาตั้งขนาดนี้แล้วถ้าเบี้ยวก็เท่ากับ เธอโดนเอาฟรี”
-
6. So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้
ไอ้หล่อเลือกได้ในวันนั้นกลายเป็นคนที่ถูกฉันปฏิเสธในวันนี้!
-
7. So Sick รักษาหัวใจนายเจ้าเล่ห์
“คุณ! คุณข่มขืนฉัน!” "ฉันไปทำเธอตอนไหน?" "ตอนไหนเหรอ ก็เมื่อคืนไงไอ้คนทุเรศ!" "เมื่อคืนฉันเมาเละ อย่ามาใช้มุกตื้น ๆ จับฉัน มันไม่สำเร็จ" "จับบ้าอะไรฮะ! ฉันโดนข่มขืนฉันเสียหายนะไอ้ชั่ว!" "ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ" "เมาเหมือนหมาแล้วจำไม่ได้ว่าข่มขืนผู้หญิงเหรอ!" "ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ!" "ก็บอกว่าทำไงวะ!!" - คริช - ผมอยากเมาได้โดยที่ไม่ต้องกลัวว่าจะอดฟันผู้หญิง และเธอ...คือตัวช่วย - นับเงิน - ผู้ชายคนนั้นมันตอแหล ใช้มุกเมาเละหลอกผู้หญิงไปฟันแล้วทิ้ง!
-
8. LOVE MY BOSS
ไม่มีทางที่ใครจะมาแทนที่เธอ ต่อให้ผู้หญิงคนนั้นจะทำให้ผมมีความสุขมากแค่ไหน ผมก็ไม่มีทางเอาใครมาแทนที่เธอ...
-
9. Mr. Coldman
“เฮ๊ย! พี่จะทำอะไรเนี่ย!” ฉันร้องโวยวายทันทีเพราะพูดจบเขาก็จับมือฉันแล้วดึงให้เดินตามทันที ถามเสียงดังเลยนะแต่เขาไม่ตอบ! อะไรของไอ้พี่คนนี้วะ! พูดเองเออเองไปหมดเลย! ที่สำคัญทำตัวไม่น่าไว้ใจอีกต่างหาก! “พี่! ปล่อย! ปล่อยสิ!” กริ๊ก! ผลัก! “โอ๊ย! ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันถูกเขาดึงให้เดินตามได้แค่ไม่กี่ก้าวเขาก็เปิดประตูซุปเปอร์คาร์ที่ฉันไม่แน่ใจยี่ห้อแต่รู้แค่มันคือซุปเปอร์คาร์สีดำสนิทจากนั้นเขาก็ยัดฉันเข้าไปจากฝั่งคนขับ! มันไม่ใช่แค่ยัดฉันเข้ามาฝั่งคนขับนะแต่เขาเบียดตัวเข้ามาด้วยฉันเลยต้องรีบปีนไปด้านข้างคนขับแบบทุลักทุเลให้เร็วที่สุด! ปัง! เขาปิดประตูรถแล้วพร้อมกับมือฉันที่พยายามจะเปิดประตูเพื่อหนีออกไป มันน่ากลัวเกินไป สิ่งที่เขาทำมันโคตรน่ากลัว! กึก! มันเปิดไม่ได้! ทำไมมันเปิดไม่ได้ล่ะ! แล้วนี่มันปลดล็อคตรงไหนวะ! ชาตินี้ทั้งชาติอย่าว่าแต่นั่งเลยแค่เดินเฉียดใกล้ ๆ ก็ยังไม่เคยชาตินี้ทั้งชาติเคยนั่งแต่รถญี่ปุ่นก็เลยไม่สามารถรู้ว่ามันปลดล็อกยังไง! T^T “ปลดล็อคเดี๋ยวนี้เลยนะพี่!” ฉันหันไปตะโกนบอกเขาเสียงดังแต่เขากลับสตาร์ทรถหน้านิ่ง “คาดเข็มขัดถ้าไม่อยากหัวทิ่ม” “บอกให้ปลด...” บรื๊น!!! “ว้าย!!!” จะตะโกนบอกเขาแต่เสียงรถของเขาดังสนั่นและมันมาพร้อมกับการออกตัวที่ไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ไม่ใช่แค่หัวด้วยที่ทิ่มแต่ตัวฉันถูกแรงกระชากของรถทำให้กระแทกไปที่คอนโซนทั้งตัว ปัก! “โอ๊ย!” เจ็บ! มันเจ็บมาก ๆ “ก็บอกแล้วไง” เสียงเขาพูดออกมาสั้น ๆ ติดดุด้วยแต่ตอนนี้ฉันไม่ควรกลัวเจ็บเท่ากับกลัวเขาพาไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะ คนหล่อไม่ได้นิสัยดีมีความเป็นสภาพบุรุษทุกคนนะขมิ้น ฉันมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเขาที่ดูนิ่งเย็นชา เป็นความเย็นชาแบบที่ฉันชอบ ฉันชอบผู้ชายลุคเย็นชาเพราะดูมีเสน่ห์น่าค้นหาดีแต่เวลานี้ฉันกลับเริ่มกลัว ไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกพาไปไหน เราไม่รู้จักกันเลย เขาเป็นใครก็ไม่รู้ รู้แค่สองอย่าง หนึ่งเขาชื่อแม็คเวล และสอง...เขาหล่อมาก หยุด! หยุดเรื่องหล่อเอาไว้เดี๋ยวนี้ขมิ้น หล่อให้ตายก็พาแกไปตายได้เช่นกันจำไว้! พอคิดเรื่องตายขึ้นมาฉันก็เริ่มน้ำตาคลอ เบียดตัวไปหาประตูเพื่อให้ห่างจากเขาให้ได้มากที่สุดจากนั้นก็เริ่มขยับปากช้า ๆ “...พี่จะพาหนูไปไหน อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนู...หนูมีผัวแล้ว” ฉันบอกเขาเสียงสั่น ผู้ชายหล่อเกินมาตรฐานแบบนี้คงไม่อยากกินผู้หญิงที่มีผัวแล้วหรอก พอบอกออกไปเขาก็หันมานิดหน่อยแล้วมองด้วยหางตาทันที ...น่าจะได้ผลนะคะ “มีผัวแล้ว?” นั่นไง! ได้ผลแน่ ๆ “ค่ะ หนูมีผัวแล้ว ผัวสองลูกสามหลานอีกห้า พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ เครื่องหนูไม่ฟิตแล้วล่ะอย่าทำอะไรหนูเลย เอาหนูไปปล่อยที่เดิมแล้วควงคนอื่นกลับดีกว่า” “ผัวสองลูกสามเลยเหรอ?” “...ค่ะ” อายนะ แต่ต้องบอกว่ามีเยอะ ๆ พี่เขาจะได้รังเกียจที่ต้องกินเมียผู้ชายคนอื่นถึงสองคนไง ฉันพยักหน้ารับแล้วจ้องเขาไม่ละสายตาไปไหน ใช้สายตามองเพื่อให้เขามั่นใจว่าฉันไม่ได้โกหก เขาได้ยินคำตอบก็หันมามองฉันอีกครั้ง คราวนี้หันมามองตรง ๆ เต็มหน้าเลย รังเกียจแล้วสินะ โอเคสำเร็จ จอดรถเลยพี่ปล่อยลงตรงนี้หนูก็ไม่เกี่ยง ขอแค่หนูรอดก็พอจะปล่อยตรงไหนหนูก็โอเคทั้งนั้น “หนูมีผัวสองคน ฟังดูแปลก ๆ ใช่ไหมคะ แต่ผัวหนูสองคนเข้ากันดีค่ะพี่ เขาเข้าใจกันดีแต่ถ้าพี่ทำอะไรหนูเขาคงไม่แฮปปี้แล้วก็คงตามล้างแค้นแน่ ๆ” ฉันรีบอธิบายเพิ่มเติมให้เขาเข้าใจว่ามีผัวแล้วสองแต่ผัวไม่ได้อยากให้มีผัวเพิ่ม พอพูดเขาก็ยิ่งมองหน้า อึ้งล่ะสิ ขอโทษนะคะสุดหล่อแต่ถ้าพี่เริ่มต้นความสัมพันธ์ได้ดีกว่านี้คงไม่เป็นแบบนี้หรอก “...ปัญญาอ่อน” “คะ?” ปัญญาอ่อนเหรอ? เขาด่าฉันทำไมเหรอ? ฉันแค่บอกว่ามีผัวสองกับลูกอีกสามเองนะ “ปัญญาอ่อนไง...สั่นขนาดนี้คิดว่าฉันดูไม่ออกรึไงว่าเธอโกหก” “เอ่อ...” “เลิกพูดมากแล้วคาดเข็มขัดบอกไม่ทำอะไรก็คือไม่ทำอะไร จะพาไปส่ง” เขาดูรำคาญที่ต้องพูดซ้ำนะคะ ดูจากสายตาก็น่าจะใช่ว่ารำคาญชัวร์ ๆ “จะไม่ทำอะไรหนูจริง ๆ ใชไหมคะ” “หรืออยากให้ทำ?” “มะ ไม่ค่ะ ไม่อยากค่ะ พี่อย่าเพิ่งรำคาญได้ไหมหนูกับพี่ไม่รู้จักกันอยู่ดี ๆ พี่ดึงหนูออกมาจากผับแล้วบอกจะไปส่งหนูก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา” “อืม ฉันรู้ ถ้ากลัวก็บอกทางกลับบ้านเธอมา ถึงบ้านจะได้เลิกกลัว” “...พาไปส่งที่ผับได้ไหมคะ หนูห่วงพี่รหัสหนู” “เขาไปกับผัวเขาแล้วไม่ต้องห่วงหรอก” “พี่สาวหนูไม่มีผัวค่ะ” ไม่มีจริง ๆ รู้จักกันตั้งแต่ปีหนึ่งจนอยู่ปีสองกำลังจะขึ้นปีสามก็ไม่เคยเห็นว่าเจ้เบ้มีผัว อย่าว่าแต่ผัวเลยคนคุยยังไม่มี มีอย่างเดียวก็คือ...อยากมีผัว ^_^! “อืม ไม่มีก็ไม่มี ช่างพี่รหัสเธอเถอะ” “ถ้างั้น... / แต่ถ้าเธอยังไม่รีบบอกทาง...คืนนี้เธอมีผัว”
-
10. Mr. Fox สยบหัวใจนายเจ้าเล่ห์
ซ่าส์! “...ทำอะไรวะ?” เจ้าของแก้วเหล้าที่ฉันเพิ่งคว้ามันมาสาดทิ้งหันมามองด้วยความไม่พอใจหลังจากที่เอาแต่นั่งยกกระดกแล้วก็เหม่อลอยมาเป็นชาติแล้ว “เลิกดื่มได้แล้วมั้ง” “เสือก” “...” OoO ฉันแค่เห็นเขานั่งดื่มตั้งแต่ร้านเปิดจนตอนนี้ร้านปิดแต่พนักงานยังไม่ได้กลับ เพราะอะไรรู้ไหม? เพราะแขกโคตรวีไอพีอย่างเขากำลังนั่งดื่มอยู่ไง “ไปไกล ๆ” นอกจากด่าว่าเสือกก็ยังถูกไล่ให้ไปไกล ๆ หึ! ดีจริง ๆ แต่อยากจะบอกเหมือนกันว่าไม่อยากมาเสือกหรอกแค่สงสารพนักงาน! “พนักงานเขาต้องปิดร้านนะ” ฟุบ! ฉันพูดออกไปแทนที่เขาจะคิดได้ว่าคนทำงานเขาก็อยากพักผ่อนแต่คนตรงหน้าฉันดันล้วงหยิบบัตรเครดิตออกมาโยนลงที่โต๊ะ “ค่าเสียเวลา” “...เฮ้อ~” ฉันจะทำยังไงกับคนคนนี้ดี? “จะไปไหนก็ไป” “ญ่าไปแน่แต่พี่ก็ต้องไปเหมือนกัน จะไปไหนก็ไปอย่ามารบกวนเวลาคนอื่นเขาจะได้กลับบ้านไปพักผ่อน พี่ไหวแต่คนอื่นเขาไม่ไหวนะฟีนิกซ์!” “...” ทั้งที่ขึ้นเสียงใส่แต่เขาก็ยังนั่งนิ่ง “ขอร้องล่ะ ที่ยืนรอบริการพี่ตอนนี้เขาเป็นแค่คนทำงาน เขาขัดพี่ไม่ได้ทั้งที่เขาอาจจะกำลังเหนื่อยมากจนแทบล้ม ตอนนี้พวกเขาต้องการเวลาพักผ่อนไม่ใช่เงิน” ฉันพยายามพูดแต่ไม่รู้จะกระแทกใจคนเมารึเปล่าเพราะเขาเอาแต่มองนิ่งไปข้างหน้าแล้วมือก็คว้าขวดเหล้ามากระดกเข้าปาก เฮ้อ~ ที่พูดไปคงมีค่าแค่เสียงหมาเห่าใส่หูควาย -_-! ปึก! ฉันตกใจกับเสียงก้นขวดเหล้ากระทบกระจกของโต๊ะทำเอาเสียวสันหลังกลัวมันแตกแต่โชคดีที่ไม่แตกแล้วจากนั้นคนทำก็ลุกขึ้นแล้วเดินโซซัดโซเซออกจากโต๊ะไปโดยที่ไม่พูดไม่จาอะไรเลยซะงั้น ...??? What! คิดอยากนั่งก็นั่งคิดอยากไปก็ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ! ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด ติ๊ด! (ว่าไงครับ) “ญ่าไล่แขกโคตรรวีไอพีให้พี่ตินแล้วนะ” (หึ ๆๆ ขอบคุณครับที่รัก) “เฮ้อ~ สงสารพนักงาน วันหลังลากออกไปเลยก็ได้นะ” (ใครจะกล้าทำแบบนั้น ช่างเถอะไม่ได้มาทุกวันหรอก) “แต่ก็เกือบทุกวัน” (หึ ๆๆ ไม่เป็นไรมันจ่ายหนัก) “เหอะ! ถ้างั้นแค่นี้นะคะญ่าก็จะกลับแล้วเหมือนกัน” (โอเค ขอบคุณนะครับ ขับรถดี ๆ นะ) “ค่ะ” ติ๊ด! ฉันวางสายจากพี่ตินเจ้าของผับกึ่งเรสเตอรองท์ชื่อดังที่กำลังคุย ๆ กันอยู่แล้วเดินออกจากร้านไปที่ลานจอด เดินตามหลังเพื่อนสนิทลูกพี่ลูกน้องของฉันที่เดินโซซัดโซเซอยู่ตรงหน้า ...เฮ้อ~ สภาพ “เดี๋ยวญ่าไปส่ง” “ไม่ต้อง กลับเองได้” พี่ฟีนิกซ์ตอบกลับมาเสียงเขาไม่อ้อแอ้เลยนะคะ เมามากแต่เสียงโคตรจะปกติขัดกับการทรงตัวที่โคตรจะไม่ปกติ “สภาพนี้นี่นะ?” เมาเหมือนหมา “อืม” “ไม่ได้เดี๋ยวก็ไปชนอะไรจะทำยังไง” “ไม่ตายหรอก ยังไม่ได้อึ๊บเธอเลย” “ญ่าเป็นเพื่อนเล่นพี่เหรอ?” ถ้าไม่ใช่ว่าพูดเพราะเมาฉันจนตบหน้าให้สักสองสามฉาดเลยคอยดู แต่ถ้าไม่เมาเขาก็คงไม่พูดหรอกเพราะเราไม่ค่อยได้คุยกัน “หึ ๆๆ ไม่ใช่เพื่อนเล่นหรอก แต่อยากให้เป็นเพื่อนนะ” “ไม่เอาอ่ะ เป็นเพื่อนของพี่ชายญ่าก็พอแล้ว เลิกพูดได้แล้ว ทิ้งรถไว้ที่นี่แหละเดี๋ยวญ่าไปส่งเอง” “พี่ขับได้” “ไม่ได้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นตายคนเดียวก็ดีไปแต่ถ้าคนอื่นตายมันแย่นะ” “หึ ๆๆ โอเค~ ไปสิ” เขากระตุกยิ้มแต่ตัวแทบยืนไม่อยู่ฉันก็เลยพยุงเขาไปที่รถของฉันแล้วพาพี่ฟีนิกซ์สุดหล่อแถมบ้านยังโคตรรวยแต่ไม่รู้ว่ามีปัญหาชีวิตอะไรนักหนาถึงได้ชอบมานั่งเมาอยู่คนเดียวในมุมเงียบ ๆ ประจำ แต่ช่างเถอะปัญหาของเขาไม่ใช่ปัญหาของฉัน รีบไปส่งให้เสร็จจะได้กลับไปนอนเหมือนกัน -ยี่สิบนาทีต่อมา- “ถึงแล้วพี่ฟีนิกซ์” “อืม~” เขาหลับบนรถของฉัน พามาส่งถึงหน้าคอนโดก็เลยปลุก แต่สภาพพี่ฟีนิกซ์ก็คือแค่ส่งเสียงครางออกมาแค่นั้นจริง ๆ “เฮ้อ~” ฉันได้แต่ถอนหายใจแล้วขับรถเข้าไปจอดจากนั้นก็เรียกรปภ. ให้เข้ามาช่วยพยุงเขาขึ้นไปส่ง เสียเวลานอนไปอีก! “เดินดี ๆ ได้ไหมพี่ฟีนิกซ์!” ฉันดุตลอดทาง แขนข้างหนึ่งที่หิ้วปีกคือฉันอีกข้างคือพี่รปภ. ถามว่าห้องชั้นไหนอะไรก็ไม่ตอบดีนะที่พี่รปภ. เขาจำได้ก็เลยไม่ต้องซักจากคนเมาให้เสียเวลา “เดินดีแล้วน่า” “ตรงไหนที่เรียกว่าเดินดีญ่าถามจริง” “จะถึงแล้วครับคุณ” พี่รปภ. บอก พี่แกก็ท่าทางจะเหนื่อยเหมือนกันแต่สุดท้ายก็พามาส่งถึงหน้าห้อง จับนิ้วพี่ฟีนิกซ์ไปสแกนนิ้วมือให้เรียบร้อย เดี๋ยวเอาไปโยนลงโซฟาแล้วก็กลับเลย ฟุบ! “อือ~” “เฮ้อ~ เหนื่อย! นี่ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” ฉันถอนหายใจมองสภาพคนเมาบนโซฟาแล้วยื่นค่าเหนื่อยให้พี่รปภ. จากนั้นพี่เขาก็รีบลงไปเลยเพราะต้องรีบลงไปดูแลความปลอดภัยข้างล่างต่อ “พี่ฟีนิกซ์” ฉันเรียกเขา แต่ไม่ได้แค่เรียกเฉย ๆ ฉันเอามือเขย่าแขนเขาด้วย “อืม~” “ญ่ากลับแล้วนะ ที่เหลือก็ดูแลตัว...” หมับ! “จะทำอะไรพี่ฟีนิกซ์!” เขาไม่ได้ทำอะไรมากหรอกค่ะแค่จับมือฉัน แต่ตกใจไงคะเลยร้องเสียงดังเกินไปหน่อย “อย่าเพิ่งกลับ อยู่เป็นเพื่อนก่อน” “อยู่เป็นเพื่อนเพื่อ? เมาก็นอน” “ไม่เมา” “เมา” “ไม่เมา” “เมา” คนเมาทำไมชอบบอกว่าตัวเองไม่เมา น่าเบื่อนะที่ต้องเถียงกับคนเมา “หึ ๆๆ ไม่เมาหรอก ถ้าเมาทำแบบนี้ไม่ไหว~” “อื้อ!!!”
-
11. Mr. Brother รักร้ายพี่ชายแสนดี
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด ...น้องผิง ติ๊ด! “ครับ” (ไม่ต้องเฝ้า) “พี่มาดื่ม” (ไปดื่มร้านอื่น อย่ามาดื่มร้านเดียวกัน) “น้องผิง พี่มาดื่มกับเพื่อน” (ดื่มกับเพื่อนแล้วนั่งจ้องผิงกับแฟนผิงทำไมคะ?) “...” ผมได้แต่กำมือตัวเองแน่นเพราะคำถามของเธอ (ผิงโตแล้วนะพี่เมฆ) “...อื้ม พี่รู้ แต่แม่เป็นห่วงพี่บังเอิญเห็นน้องผิงที่นี่พี่ก็แค่มองดูเพราะห่วงแทนแม่” (หึ! ผิงรู้ค่ะว่าแม่เป็นห่วง แต่แม่ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวคนอื่นก็ไม่ควรยุ่งนะ) ...คนอื่น หึ! หึ ๆๆ “โอเค ถ้างั้นก็เที่ยวต่อเถอะเดี๋ยวพี่ก็กลับ” (ดีค่ะ) ติ๊ด! “...” “เป็นไร” “...เปล่า” “หึ ๆๆ กูรู้ว่าเรื่องอะไร” “ช่างเถอะ” ผมวางโทรศัพท์ลง ตัดบทแล้วดื่มต่อเงียบ ๆ มองตรงไปข้างหน้าไอ้เมฆ มองตรงไปอย่าหันไปมองทางเดิมเด็ดขาด “ไอ้เมฆ” “อืม” “มึงจะทำแบบนี้อีกนานแค่ไหน” “...”คำถามนี้ดังออกมาจากปากเพื่อนสนิท คำถามที่ทำให้ผมกำมือที่ถือแก้วแน่น “เขามีแฟน” “...อืม” “เขามีมาหลายคนแล้ว” “...พอ” “กูรู้ว่ามึงไม่อยากฟัง แต่มึงต้องฟัง” “...” ผมพยายามที่จะนิ่ง นิ่งให้ได้มากที่สุดทั้งที่ใจแทบกระอักตั้งแต่คำว่า เขามีแฟน “ไอ้เมฆ ต่อให้เขาเลิกกับคนนี้หรือคนไหนมึงก็เป็นแค่พี่ชาย” “...” “ขอโทษที่กูต้องพูดคำที่มึงไม่อยากได้ยิน แต่ถ้าไม่พูดเมื่อไหร่มึงจะหลุดออกมาวะ” “กูรู้” “ถ้ามึงรู้แล้วทำไมมึงไม่เดินออกมาสักทีวะ” “...เพราะเป็นกูไง” “อ่าส์~ กูแม่งไม่เข้าใจมึงเลย มึงเก่งทุกอย่างแต่ทำไมเรื่องนี้มึงถึงได้โง่ขนาดนี้วะ” ผมมองแก้วที่มีเหล้าสีอำพันอยู่ข้างในในขณะที่หูก็ฟังคำพูดที่เต็มไปด้วยความหวังดีของเพื่อนรัก มองเหล้าในมืออยู่อย่างนั้น “มึงเคยรักใครไหม รักตั้งแต่เห็นวันแรกที่เห็นเขา” “ถ้างั้นกูขอถามอะไรมึงสักอย่างหน่อย” “อืม” ผมพยักหน้ารับช้า ๆ ทั้งที่ใจก็รู้ดีว่าคำถามต้องทำร้ายหัวใจของตัวผมเอง “เขาเป็นความรักของมึง แล้วมึงล่ะไอ้เมฆ...มึงเป็นอะไรสำหรับเขา?” “...” หึ! หึ ๆๆ ทั้งที่รู้ล่วงหน้าว่าคำถามจะทำให้เจ็บปวดแต่ก็ยังเจ็บปวดมากอยู่ดี ผมตั้งรับคำถามพวกนี้ไม่เคยไหวหรอก “ว่าไง มึงตอบกูได้ไหมไอ้เมฆ มึงเป็นอะไรสำหรับ... / เงา” มันยังพูดไม่จบผมก็พูดแทรกออกมา มองแก้วแล้วตอบช้า ๆ ก่อนจะหันไปมองในจุดที่ผมไม่สมควรมอง “...กูเป็นแค่เงา” แค่เงา ผมเป็นแค่เงาของคนคนหนึ่งมานานแล้ว เป็นเงาตามติดตัว แถมยังเป็นเงาตอนเที่ยงตรงที่ต้องก้มลงต่ำถึงจะพอมองเห็น แต่ก็น่าเสียดายที่เจ้าของเงา...ไม่เคยคิดจะก้มมองลงมาเลย
-
12. LOVE SECRET
ความลับไม่มีในโลกหรอกแต่เรื่องที่เป็นความลับก็ควรเป็นความลับต่อไปเพื่อไม่ให้เธอเสียเขา และไม่ให้เขา...เสียเธอ
-
13. LOVE SICK
ความรักห่วย ๆ มีแล้วก็เหมือน...คนป่วยที่ใกล้ตาย
-
14. So What รักแล้วให้ทำไง
ใคร ๆ ก็เป็นเมียผมได้ทั้งนั้นล่ะครับ ใครนอนกับผมแล้วอยากจะครางแทนตัวว่า เมีย ก็ตามสบาย แต่ผม “ไม่เคยเป็นผัวของใคร” ก็แค่นั้นเอง
-
15. So Beautiful สยบหัวใจให้ยัยคนสวย
ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ผมกำลังชอบ ผู้หญิงอีกคนคือรักแรกแล้วก็อยู่ในใจมาตลอด ส่วนผู้หญิงคนนี้คือ...ของเล่นคั่นเวลา
-
16. Mr. Boss ยกทั้งใจให้คุณเจ้านาย
เธอรักงานที่เขาจ้างแบบงง ๆ ด้วยความไม่สมยอมด้วยซ้ำ ก่อนที่สุดท้ายเธอจะแอบชอบนายจ้างจนไม่อยากให้งานนี้จบลง แต่สุดท้ายงานนี้ก็ต้องจบลง จบลงด้วยเหตุผลที่นายจ้างของเธอเลิกจ้างก่อนครบกำหนดด้วยเหตุผลที่เขา...ไม่พอใจกับความรู้สึกของเธอ
-
17. So good เปลี่ยนรักร้ายให้กลายเป็นกู๊ด
เขาคือคนที่เธอแอบชอบมาเป็นปี ๆ แต่พอได้สัมผัสตัวตนของเขาได้โดยบังเอิญจากที่ชอบมาเป็นปีก็โดนความอัปรีย์ของผู้ชายคนนี้หักล้างจนความชอบหายหมดไปจากใจ!