จากปัจจุบันพลิกผันสู่ยุคที่ไม่คุ้นเคย จันจิรา หญิงสาวผู้มีชะตาชีวิตที่สงบ เพียงเพราะความผิดพลาดของผู้นำดวงวิญญาณ ทำให้ชะตานางเปลี่ยนไปชนิดที่แตกต่างราวฟ้ากับดิน แต่เมื่อไม่อาจย้อนกลับ ชีวิตจึงต้องเดินหน้า แม้ต้นทุนมีเพียงศูนย์แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องยอมแพ้ เพราะอุปสรรคมีไว้ให้ก้าวผ่าน และพิสูจน์ตน
หวนคืนมิลืมเลือน >>>>>>>>> นิยายสายสุขนิยม <<<<<<<<<<< คำโปรย จ้าวซิงอี : เพราะความรักจึงไว้ใจคนผิด สุดท้ายไม่เพียงพาพี่น้องนับร้อยชีวิตเข้าสู่แดนปรโลก แม้แต่ตัวนางก็ถูกคนต่ำช้าเช่นเขาทรยศสังหาร 'ข้าจ้าวซิงอี... หากข้าหวนคืนกลับได้ จะไม่มีวันมอบใจให้คนต่ำช้าไร้ใจเช่นเขา พี่รองข้าผิดต่อท่าน ชาตินี้ไม่อาจแก้ไข ขอชดใช้ในชาติหน้า' หลี่มู่เฉิน : เพราะความทะเยอทะยานต้องการอยู่เหนือผู้คน ตัวเขาในตอนนั้นให้ทุกย่างก้าวต้องเหยียบย่ำบนเลือดเนื้อของผู้อื่นเขาก็ไม่เคยเสียใจ จวบจนได้พบกับจ้าวซิงอี หมากตัวสำคัญที่เขาเลือกเอาไว้ ทว่าแม้ทุกอย่างที่เขาแสดงต่อนางจะเป็นเพียงกลลวงให้นางตายใจ แต่ยามที่ลมหายใจสุดท้ายของจ้าวซิงอีหมดลงในอ้อมแขน หัวใจของเขาก็แตกสลาย ไร้ซึ่งความปรารถนาต่อสิ่งใดอีก ทำได้เพียงขอร้องอ้อนวอนต่อสวรรค์ สวรรค์ที่เขาไม่เคยเชื่อว่ามีอยู่จริง “ข้าหลี่มู่เฉิน... ทั้งชีวิตไม่เคยเชื่อในสวรรค์ ครั้งนี้!... ขอเพียงครั้งนี้!ครั้งเดียวเท่านั้น ได้โปรดให้โอกาสแก่ข้าสักครั้ง ให้นางหวนคืนกลับมาได้หรือไม่ ให้ข้าต้องแลกด้วยสิ่งใดข้าก็ยินดี” หลี่มู่หรง : เพราะความชะล่าใจ เขาจึงหมางเมินไม่ใส่ใจนาง สุดท้ายยามที่อยากหวนคืนกลับมาสานสัมพันธ์ก็สายเกินไป ในสายตาของนางไม่มีที่สำหรับเขา ในหัวใจของนางก็เป็นที่ของผู้อื่น 'ข้าหลี่มู่หรง... ปกป้องแผ่นดินต้าโจวมาทั้งชีวิต กลับไม่อาจปกป้องหัวใจของสตรีที่รัก หากแม้นหวนคืนกลับได้ ข้าสาบานทั้งชีวิตจะอยู่เพื่อรักและปกป้องเพียงนาง' ................................................................ ปล.นิยายเรื่องนี้อยู่ในซีรี่ส์ชุด "หวนคืนชะตา" ซึ่งเป็นโปรเจ็คพิเศษที่เขียนร่วมกันกับเพื่อนนักเขียนอีกหนึ่งท่าน นามปากกา : ต้ายวี โดยในซีรีส์ชุดนี้จะประกอบด้วย 1. หวนคืนมิลืมเลือน (นามปากกา : ชงเมิ่ง) 2.หวนคืนมิลืมรัก (นามปาก : ต้ายวี)
"กฎประจำตัวของข้าคือข้าจะต้องไม่มีคนสำคัญ" คำพูดของชายตรงหน้าไม่ได้ตอบคำถามนางสักนิด ตรงข้ามกลับสร้างความสงสัยให้นางมากกว่าเดิมเสียอีก "เพราะนั่นจะเป็นจุดอ่อนให้ศัตรูโจมตีข้าได้...” จูเพ่ยหลินแม้ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดทั้งหมด แต่สิ่งหนึ่งที่นางเข้าใจคือเขาไม่ต้องการมีคนสำคัญเพราะไม่ต้องการมีจุดอ่อนให้ศัตรูโจมตี “แต่เจ้า...ทำให้ข้ามีจุดอ่อน"
คำโปรย ว่านจูถิง นักอ่านสาวที่หลงเข้ามาในนิยายที่ตนเองกร่นด่าผู้แต่งและตัวเอกพระนางของเรื่อง เพียงแต่ผู้อื่นล้วนข้ามภพ ทะลุมิติ มาเป็นนางเอก นางร้าย หรืออย่างน้อยก็เป็นตัวประกอบที่มีชื่อในนิยายสักสองบรรทัด เหตุใดพอเป็นนางกลับเป็นเพียงตัวละครไร้ชื่ออย่างเช่นสาวใช้ตัวร้ายเช่นนี้เล่า ที่สำคัญตัวร้ายที่นางเคยเห็นใจ เหตุใดจึงเหี้ยมโหดไร้ใจถึงเพียงนี้ เช่นนี้แล้วนางจะมีชีวิตรอดไปได้อย่างไร และจะย้อนออกไปจากนิยายได้หรือไม่
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.