ใครจะไปคาดคิดว่าฉันจะต้องมาอยู่บ้านหลังเดียวกับ ‘คิริว’ ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนอันตรายที่สุดในมหาวิทยาลัย! คิริวเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ฉันได้แต่ถอยหนีจนแผ่นหลังชนเข้ากับผนังห้องนอนของเขา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายนายนะ” ฉันเงยหน้าบอกเขาเสียงสั่น แอบเห็นเลือดตรงหางคิ้วข้างขวาของเขาไหลลงมาด้วยอะ “มานี่” เสียงเข้มดุดันพูดขึ้นพร้อมกับมือใหญ่ที่เข้ามาดึงข้อมือฉันเข้าไปชิดกับแผงอกแข็งแรงของเขา ทำไมคิริวต้องทำท่าทางคุกคามใส่ฉันด้วยเนี่ย ฉันแค่เผลอขว้างแจกันไปโดนเขาคิ้วแตกเองนะ!
เพราะไอ้หัวหน้าเฮงซวยที่ชอบลวนลามฉันเลยต้องลาออกจากงาน! พอได้งานใหม่ก็ต้องมาเป็นเลขาลูกเจ้าของบริษัทอย่าง ‘เอริค’ ที่ไม่ชอบเข้ามาทำงานที่บริษัทและต้องให้ฉันคอยตามตัวทุกวันนี่สิ! โมนาอยากจะบ้าตาย! ฉันสอดส่ายสายตาไปจนทั่วห้องแล้วเดินไปเปิดประตูที่คิดว่าคงเป็นห้องนอนออก เห็นร่างกายสูงใหญ่กำลังนอนสบายใจอยู่บนเตียง “นี่คุณเอริคคะ ไปทำงานได้แล้วค่ะ” “ใคร” เสียงทุ้มเข้มแหบต่ำเอ่ยขึ้น ฉันเลยเดินไปข้างเตียงแล้วพูดเสียงดังขึ้นกว่าเดิม “ไปทำงานได้แล้วค่ะ!” พรึ่บ! ”หนวกหู” “ปล่อยฉันนะ อุ้บ!” เอริคดึงฉันจนล้มลงไปนอนบนเตียงข้างเขา จากนั้นเขาก็เอามือใหญ่มาปิดปากฉันไว้แล้วแขนอีกข้างก็กอดล็อคเอวฉันไว้แน่น ว้อททท?!!
เคยแอบชอบเพื่อนบ้านตัวเองมั้ย? แถมยังเป็นพี่ชายของเพื่อนข้างบ้านตัวเองอีก แต่ฉันก็ไม่คิดจะบอกความรู้สึกของตัวเองหรอกนะ ก็’พี่คิน’ เป็นคนเจ้าชู้น่ะสิ! ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการมึนหัวตุบๆ ค่อยๆลืมตาแล้วกอดหมอนข้างที่ฉันกำลังกอดอยู่แน่นกว่าเดิม เอ๊ะ แต่ทำไมหมอนข้างมันแข็งจังวะ ฉันลืมตามองให้ชัดขึ้นก็เจอกับซิกแพคและแผงอกล่ำๆแทน “พะ..พี่คิน!” ทำไมหมอนข้างฉันถึงกลายมาเป็นพี่คินแทนล่ะ! ”อื้อ” พี่คินขยับทั้งๆที่ยังหลับอยู่แล้วเขาก็พาดแขนแข็งแรงมาที่เอวแล้วกอดฉันแน่น ให้ตายเถอะ! เมื่อคืนงานปาร์ตี้วันเกิดยัยแคทเพื่อนข้างบ้านฉันไง แล้วทำไมสภาพตอนนี้เป็นงี้วะ แต่ไหนๆฉันก็แอบชอบเขามานานขออยู่แบบนี้สักพักแล้วกัน เพราะขวัญคนนี้จะไม่บอกความรู้สึกให้คนเจ้าชู้แบบเขารู้เด็ดขาดถึงจะชอบมากก็เถอะ!
ช่วงนี้สงสัยดวงจะตก ก็จะอะไรล่ะ ฉันดันไปทำรถที่จะลงแข่งของ’เซน’เป็นรอยยาวเกือบครึ่งคัน ซวยชิบ! ยิ่งช่วงนี้จนๆอยู่นะเพ้นท์โว้ยย “เฮ้ย! ใจเย็นเว้ยไอ้เซน!” เสียงจากปากเพื่อนของเขาไม่สามารถหยุดผู้ชายที่กำลังบีบข้อมือแถมฉุดกระชากลากถูฉันเหมือนผักในตลาดสดนี่ได้สักนิด ”นี่! ฉันเจ็บ!” ฉันทนความเจ็บไม่ไหวจนต้องตะโกนบอกเขาแข่งกับเสียงท่อและเสียงล้อรถในสนามแข่งรถ ”หุบปาก!” เสียงทุ้มต่ำที่ตะคอกกลับมาทำให้ฉันสะดุ้งตัวโยนทันที ทำไมต้องตะคอกด้วย ตกใจหมดเลย!
ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนที่ทำให้น้องสาวของ’ฟินิกซ์’ ต้องตาย แต่ทำไมเขาถึงต้องมาตามรังแกฉันแบบนี้ด้วยนะ! ”ฉันไม่ได้หักหลังเฟรย่า ฉันไม่ได้ทำ!” “เหรอ ฉันเบื่อที่จะฟังคำโกหกของเธอแล้ว” ฟินิกซ์คร่อมร่างฉันไว้ ดันขาฉันออกแล้วแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลาง ฉันสู้แรงคนอย่างเขาไม่ได้เลยบ้าจริง! ”ฉันไม่ได้โกหก!” “หึ เลิกแก้ตัวแล้วมาสนุกกันดีกว่าเมเบล”
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.