BÖLÜM 4

PARS’TAN

15 gündür neredeyse dilimde tüy bitti Emir çok inatçı çıkmış bir türlü kızın adresini vermedi. Her ne kadar gidip kızı rahatsız etmeyeceğimi söylesemde “Annemin üzerine yemin ettim söylemem” dedi durdu. Arabada işe gidiyoruz

“Emir bugünde aynı cevabı mı alacağım söylemeyecek misin adresi yine. Bak kızı tek başına bırakmamalıyım ilacı içip içmediğini bile bilmiyorum ya hamileyse? bir çocuğum olacaksa ve benim bundan haberim olmazsa seni affetmem bilmiş ol”

“İlacı içti. Araba içti hemde. Bir çocuğun olmayacak şuan için bana duygu sömürüsü yapma. Adresi hatırlamıyorum. Kızı rahat bırak birşey olursada olur artık. Bana aynı soruları sorup durma vermem adresi. İstersen kovabilirsin beni” bu adam baya yürekli çıktı bana kaşı bu konuda hiç geri adımı yok. O gece de yoktu.

O gece geldi yine aklıma.

Emir kızı bırakmış kapıyı çalmadan içeriye girdiği gibi yüzümün ortasına yumuru indirmişti. "Sen nasıl bir manyaksın o kıza ne yaptın sen nasıl böyle bir adam oldun" derken beni yerden kaldırıp tekrar vuracağı sırada yumruğunu engelleyip onu durdurdum.

"Ben hiçbirşey yapmadım. Yaptım ama bilerek bir şey yapmadım"

"Ne saçmalıyorsun yaptım ama bilerek yapmadım da ne demek"

"Odama girdiğimde bu kız yatağa bağlı gözleri bantlı ve ağzında dildo vardı. Etrafta bir sürü notlarla onu sikmem için teşvik eden yazılar vardı. Hatta buradalar al bak" ona notları verdim. Notları elimden hışımla alarak okumaya başladı. "O zaman kızın bu hali neydi böyle niye bu haldeydi"

"Ben kızla ilişkiye girdiğimde kız acı içinde inledi ağzındaki bandı çıkarınca bir arkadaşı tarafından tuzağa düşürülüp benim yatağıma sokulmuş. İşin kötüsü bende başka biri tarafından tuzağa düşürüldüm."

"Nasıl"

"Bu kızı tuzağa düşüren kız buradan bana yakın biri tarafından yardım almış olmalı. Yoksa bu işi tek başına yapamaz."

"Kameraları hemen kontrol edelim"

"Aslında evet kameralardan her şey ortaya çıkar ama zaten yapan kişi belli.

“kim?”

“Sarp uzun zamandır bana karşı hareketlerinden şüpheleniyordum. Zehra annemde ona dikkat etmem konusunda uyarmıştı beni”

“Nasıl ya o senin kardeşin. Üveyde olsa kardeşin. Bunu niye yapsın. Üstelik Zehra teyze onun öz annesi olduğu halde seni mi uyardı?”

“Aynen kardeşim. Zehra anne sizi hiçbir zaman ayırmadım ama sen benim ilk göz ağrımsın seni ben doğurmamış olsamda seni kendi canım kadar sevdim, seni Sarp’tan hiç ayırmadım ama Sarp’ta son zamanlarda hoşuma gitmeyen hareketler görüyorum bir şeyler karıştırıyor dikkatli ol oğlum dedi” Zehra annem gerçekten beni kendi öz oğlundan ayırmadı hatta beni daha çok sahiplendi. Ben daha çok küçüktüm ablamın intihar ettiği haberi geldiğinde zavallı annemin kalbi buna dayanamadı. Aynı gün hem annemi hem ablamı toprağa verdik. Şu an anne kız koyun koyuna yatıyor. Bazen onları kıskanmıyor değilim. Aylar sonra babam Zehra annemle geldiğinde Zehra annem bana o kadar güzel sarıldı ki unutmam mümkün değil. Beni Zehra annem büyüttü çok güzel ilgilendi kendi annem kadar güzel bir anne Zehra annem.

“Benim içimdeki bu yaradan faydalanabilecek bilgiye ve kötülüğe sahip tek bir kişi var o da Sarp’tan başkası değil”

“peki bunu yaparak eline ne geçirecek bu gerizekalı” diye sordu Emir haklı olarak anlayamıyordu.

“Babam yakında emekli olacak ve şirketin başına beni geçirecek ve herkes bu kararı onaylıyor Zehra annemde dahil. Ben bu kıza gerçekten tecavüz etseydim ablama tecavüz eden adamdan farkım kalmayacak kendimi dağıtacaktım. Beklentisi bu. Şu an kendimi hiç iyi hissetmiyorum sen kameraları kontrol et ben çıkıyorum” dedim. Aklıma ilk gelen kişiye Ümit abimi aradım

“Alo abi müsait misin?”

“Hayırdır kardeşim müsaitim gel hemen bekliyorum” dedi. Ümit abi ablamın eşi ablamın intiharından sonra kendini toparlaması yıllarını aldı ama şuan çok şükür iyi. Yıllarca ablamı unutmaya çalıştı o unutmaya çalıştıkça daha kötü olmaya başladı. Önceleri hep terapistini suçladı ama o da biliyordu sanırım sonucun böyle olacağını. Yalnızlığı tercih ettiğini kimseyi görmek istemediğini söyleyerek kendisini yıllarca atölyesine hapsetti resmen. Ümit abim ablam gibi içmimar fakültede tanışıp aşık olmuşlar birbirlerine. Ümit abim atölyesinde ahşap oymalar yaparak kendini avuttuğu sıralarda çöpte yaptığı eserleri gören yan komşusunun Amerika’dan abisini ziyarete gelen Gülden’in dikkati çekmiş.

Gülden ümit abinin kapısını sert bir şekilde çalarak “Sen salakmısın niye atıyorsun bunları çöpe “diye çıkışmış. Uzun bir süre birbirleriyle didişip durdular ve bu didişme Ümit abime can verdi resmen. Gülden Amerika’daki eğitimini tamamlamak için geri döndüğünde Ümit abi bunun bir işaret olduğunu ve o kızın peşini bırakmaması gerektiğini anlayarak Amerika’ya kızın yanına gitti. Orada evlendiler ve Türkiye’ye dönüş yaptılar. Gülden hala Ümit abinin eserlerini internet üzerinden satıyor. Gülden sayesinde Ümit abi hayata döndü o yüzden benim kalbimde Gülden’in yeri apayrı.

Ümit abinin yanına gittim ve olan biteni çok fazla ayrıntıya girmeden anlattım.

“Abi ne yapıcam ben şimdi hiç bilmiyorum. Kız giderken iyi gibiydi ama ilacın etkisi olabilir. Ne adını biliyorum ne adresini. Gerçi Emir adresini biliyor ama oda bana söylemez. Ne yapmalıyım”

“abicim ne diyeceğimi bilmiyorum Elifim geldi gözümün önüne seni yumruklamak istiyorum ama seninde bir suçun yokki. Kız sana zamana bırakalım demiş ama sen kıza ne yap et ulaş onu tek bırakma biliyorsun tek bırakırsan neler oluyor. Hepimizin canı yanıyor. Ayrıca Her nekadar Zehra Hanımı sevsemde Sarp’tan oldum olası hiç hoşlanmadım. Ona karşı dikkatli ol ve ne yapıyorsan ondan sakla. Odanda kamera var mı bir kontrol et bu şerefsiz sizi kameraya almış olabilir” demesiyle kan beynime sıçradı. Bunu hiç düşünmemiştim. Ümit abime teşekkür ederek yanından ayrıldım. Hemen Emir’i aradım.

“Emir nerdesin ne yapıyorsun?”

“Kamera kayıtlarına bakıyorum ancak bir sonuç yok tüm kayıtlar akşamın erken saatlerinden itibaren silinmiş, sistem odasındaki tüm personeli kovdum bilmiş ol”

“Bırak şimdi kamera kayıtlarını belliydi zaten Emniyetteki arkadaşla hallederiz. Sen benim odama çıkıyorsun hemen ve kamera gibi bizi çeken herhangi bir şey varmı kontrol et”

“Tamam hemen çıkıyorum”

Emir odayı didik didik aramış hiçbirşey bulamamıştı. 15 gün geçti benim elimde hala birşey yoktu. Ne gecem vardı ne gündüzüm. Zaten işkolik bir insandım şimdi daha fazla işkolik oldum ve bundan en çok etrafımda bana yakın çalışanlar etkileniyordu. Sarp tahmin edileceği üzere ortalıklarda yoktu. Zehra anneme sorduğumda doğum günü akşamı birkaç günlüğüne arkadaşlarıyla İtalya’ya gideceklerini mesaj attığını söyledi.

Arabada bugün öğleden sonra yapılacak olan çok önemli toplantım için notlarıma ve maillerime göz gezdirirken radyodan gelen habere kulak kesildim. Tüm dünyam durdu. Radyoda

(İki gün önce sabah saatlerinde balıkçıların ağına takılan genç bir kızın cesedinin çıkarıldığı haberini vermiştik. Bugün Emniyet güçlerinden ve Adli tabiplikten edindiğimiz bilgiler doğrultusunda genç kızın ortalama 15 gün önce intihar etmesi sonucu vefat ettiği tespit edilmiştir. Şimdi reklamlar)