Emir Ali, yanında Ömer, amcası ve babası ile birlikte gelmişti. Yalnız karısı, annesi, Ömer’in eşi ve yardımcıları bile araçta bekliyordu.
Kerimhan, kattaki seminer salonunda oturuyordu. Emir Ali, kardeşinin peşinden odaya girer girmez, “Ne oluyor? Kübra nerede? İyi mi?” diye sorunca eliyle masayı işaret etti.
“Oturun, konuşalım,” dedi her zamanki duru, ruhsuz sesiyle.
Emir Ali, ağzını açıp adamın tavrına küfredecekken amcası Sedat Bey, omzuna dokunup susmasını ima edince hızla ağzını kapattı.
Emir Ali, aile işlerinin yönetimini üstlenmiş olabilirdi ama onlar için her zaman lider Sedat Bey’di. Oğlu ölmemiş olsaydı, işlerin başına da o geçecekti. Bunu en başından beri kabul etmişlerdi.
Emir Ali, kuzeni öldükten sonra işleri devralmıştı. Almak zorunda kal……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.