JorinJorin
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY JorinJorin
แค้นซ่อนสวาท
Reads
"ขนาดสลบยังอ่อย เลือดร่านคงวิ่งพล่านในกายเหมือนพี่สาวเธอสินะ"
Updated at
พระรามคลั่งรัก
Reads
"ถ้าไม่คล้องคอจะปล่อยลงตรงนี้แล้วขึ้นคร่อมขย่มให้จมดินจะลองดูไหม" มือเล็กที่วางตรงหน้าท้องรีบส่งคล้องคอหนาอย่างไม่ลังเลเมื่อถูกข่มขู่ ถึงจะไม่เต็มใจแต่ก็ยอมทำตาม เธอรู้ว่าพระรามทำอย่างที่พูดแน่ๆ ยิ่งสายตาคมดุที่ส่งมาไล่มองจากปากอิ่มจนลามเลยไปถึงช่วงอกใหญ่แถมยกยิ้มเลียริมฝีปากเหมือนคนหื่นกามยิ่งทำให้ไอรดากลัวและเธอจะไม่ยอมเสี่ยงให้เค้าขึ้นขย่มเธอจนจมดินแน่ เธอกลัวเพราะสิ่งที่พระรามเคยทำไว้ในวันที่ตัดขาดกันมันทำให้ไอรดาขยาดหวาดหวั่นเรื่องบนเตียง "ก็แค่เนี้ยทำเป็นสะดีดสะดิ้งผ่านมาไม่รู้กี่ดุ้นต่อกี่ดุ้นทำเป็นไร้เดียงสาไม่กล้าคล้องคอผู้ชาย"ปากหยักสาดคำร้ายอย่างเจ็บปวด ใจที่คิดอกุศลมองคนตรงหน้าที่เคยรักอย่างแสนชัง ใบหน้าที่หล่อเหลาเคยเป็นที่รักของไอรดาตอนนี้กลับเหมือนคนที่ไม่รู้จักไม่มีคำว่ารักมีแต่ความเกลียดชังเข้ามาแทนที่สำหรับพระราม ดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่ตัดพ้อโดยไม่พูดอะไรออกมาเธอไม่เคยมีอะไรกับใคร พระรามคือผู้ชายคนแรกที่ได้ความรักความบริสุทธิ์จากเธอไปและวันนี้เค้าก็ยังเป็นคนแรกของเธออยู่ "หนูด้าเป็นอะไรตาราม แกรังแกน้องอีกแล้วใช่ไหม"ร่างบางที่ถูกอุ้มทั้งเสื้อผ้าหน้าตามันดูยุ่งเหยิงไปหมดแต่พระรามไม่สนใจคำถามของคุณหญิงมาระตรีผู้เป็นแม่ เค้าเดินดุ่มตรงดิ่งไปยังห้องนอนโดยไม่สนใจสายตาใครๆ ทั้งนั้น "ใครหน้าไหนก็ไม่ต้องตามมาอย่าหาว่าผมไม่เตือน"ทุกคนที่กำลังเดินตามกลับต้องหยุดเท้ากลางอากาศเหมือนโดนคำสั่งและไม่มีใครกล้าขัดด้วย พระรามเป็นคนใจดีแต่เด็ดเดี่ยวเด็ดขาด ถ้าทุกอย่างคือคำสั่งของเค้ายิ่งน้ำเสียงสีหน้าแบบเมื่อครู่คุณหญิงและท่านเจ้าสัวรู้ดีว่าพระรามต้องการอย่างที่พูด ร่างบางถูกวางลงที่เตียงนุ่มที่เธอกับพระรามเคยกอดกันในวันวานอย่างมีความสุข ทุกอย่างภายในห้องยังคงเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม้แต่รูปถ่ายที่เธอกับพระรามกอดจูบกันมันก็ยังอยู่ที่เดิมไม่ได้ถูกย้ายไปที่อื่น "อ๊ะ!!เจ็บค่ะ"เท้าที่บวมถูกมือสากยกมาวางที่ขาแกร่ง พระรามที่นั่งลงในท่าคุกเข่านวดเท้าให้น้องเบาๆ เงยหน้ามองอีกคนที่ทอดเสียงร้องบอกว่าเจ็บ "ไม่ตายหรอกไกลหัวใจ ขนาดฉันที่โดนสวมเขาให้คิดว่าตัวเองจะตายยังมีชีวิตอยู่ได้เลย" แนะนำตัวละคร พระรามคลั่งรัก18+ ________________________ พระราม นิราศชัยประเสริฐ (ราม) อายุ 37 ปี หนุ่มหล่อที่เพียบพร้อมทั้งการศึกษารูปร่างหน้าตาและวงศ์ตระกูล ความหล่อเหลาดึงดูให้สาวๆหลงเสน่ห์ดังพระรามร่ายมนตร์ พระรามคือเด็กหนุ่มไฟแรงที่มีความสามารถจนเป็นที่ยอมรับรับในแวดวงนักธุรกิจ เค้าเป็นคนรักเดียวใจเดียวแต่สุดท้ายความรักที่ไม่สมหวังทำให้ผู้ชายที่อ่อนโยนอบอุ่นเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ไอรดา พิริยะตันทเสถียร (ไอด้า) อายุ 18 ปี ไอรดาเด็กสาวผู้มีใบหน้าสวยหวานเธอไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกใบใหญ่ เด็กสาวผู้โหยหาความรักความอบอุ่น พระรามคือทุกอย่างในชีวิตของเธอ ทุกอย่างที่ไอรดาวาดฝันกลับต้องพังทลายเมื่อถูกครอบครัวบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก
Updated at
บ่มรัก Love Friend
Reads
"พี่ไฟรักน้องครีม เป็นของพี่ทั้งตัวและหัวใจได้ไหมครับ?เด็กดี"
Updated at
แพ้รักลูกบุญธรรม
Reads
"แด๊ดดี้จะกลับมาเป็นแด๊ดดี้คนเดิม ไม่หนีหัวใจตัวเองอีกต่อไป"
Updated at
ร้ายแค้นรัก
Reads
ไคท์ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาชาวรัสเซียแต่งงานกับเค้กเด็กสาวที่ทางบ้านอุปการะไว้ ด้วยความที่ร่างกายของเค้กไม่แข็งแรงและมีปัญหาเรื่องการมีบุตรยาก เค้าจึงดั้นด้นมาเพื่อขอร้องให้เพื่อนรักอุ้มบุญแทน เตชินผู้ชายสุดเพอร์เฟคชาวไทยเป็นที่หมายปองของสาวๆเพิ่งแต่งงานได้หมาดๆกับสาวน้อยดาวลดา หนูดาวเป็นเพื่อนสนิททั้งเตชินและเค้กเธอยอมอุ้มท้องให้เพื่อนรักด้วยความสงสารและเห็นใจ เมื่อความผูกพันระหว่างหนูดาวกับลูกน้อยในครรภ์ที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง เธอเกิดความโลภที่มีอยู่ภายในใจอยากได้ทารกน้อยมาเป็นลูกของตัวเองทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด จึงสร้างเรื่องผิดศีลธรรมโกหกขึ้นมาว่าเด็กน้อยที่เธออุ้มท้องมาได้เสียชีวิตลงตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ทำให้เค้กผู้เป็นแม่แท้ๆเสียใจถึงขั้นตรอมใจจนเสียชีวิตเมื่อรู้ข่าวว่าลูกน้อยจากไป เมื่อทุกอย่างเปิดเผยและเด็กหนุ่มได้รับรู้ความจริง การแก้แค้นจึงเกิดขึ้น แต่ความแค้นในครั้งนี้กลับไปตกอยู่ที่เด็กสาวที่ชื่อเมย์ลดา น้องสาวตัวเล็กที่คลาสรักสุดหัวใจที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขแท้ๆของเตชินกับดาวลดา ความร้าย ความแค้น ความรัก ผู้ชายร้ายกาจที่ชื่อ คลาส คาร์ลอเลส กำลังจะมอบให้กับเด็กสาวเมย์ลดาในอีกไม่ช้า แนะนำตัวละคร ————————— คลาส คาร์ลอเลส (คลาส) อายุ 35 ปี หนุ่มหล่อชาวรัสเซีย มีความสุขุมมีรอยยิ้มที่เยือกเย็นเป็นเอกสักษณ์ หัวใจแกร่งไม่เคยมีผู้ใดได้ครอบครอง ความร้อนแรงเรื่องบนเตียงไม่เป็นสองรองใคร ความหล่อความรวยอำนาจที่มีจนล้นมือทำให้สาวๆยอมพลีกายให้อย่างง่ายดาย จากผู้ชายที่อบอุ่นกลายเป็นคนป่าเถื่อนเยือกเย็นเพราะแรงแค้น เมย์ลดา วุฒิวัฒศิริประภา (หนูเมย์) อายุ 20 ปี เด็กสาวแววตาสดใสที่มาพร้อมกับหัวใจที่ซื่อสัตย์ ความขี้อ้อนความอ่อนหวานแต่ก๋ากั่นนิดๆทำให้ทุกคนรอบกายตกหลุมเธอได้ง่ายๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว ตั้งแต่พี่ชายสุดที่รักไปจากเธอโดยไม่ล่ำลาเมย์ลดาก็พกพาความเศร้าประดับไว้บนใบหน้าตลอดระยะเวลาหลายปี ทิ้งไว้แต่ล็อกเก็ตรูปหัวใจที่มีรูปคู่ข้างในไว้ให้เธอดูต่างหน้า
Updated at
หลง(แสนดี)
Reads
"ร้องไห้ทำไมฉันไม่ได้ฟรีๆ สักหน่อย"เงินห้าปึกถูกโยนลงบนตักแสนดีถึงกับชะงัก สำหรับผู้หญิงคนอื่นอาจจะดีใจแต่สำหรับเธอมันไม่ใช่ ถ้าแลกเธอความบริสุทธิ์ของเธอคืนมา แสนดีรู้สึกเหมือนโดนลากไปกลางสี่แยกแล้วถูกฝ่ามือหนักๆ ตบลงที่ใบหน้าจนมันพังยับเยิน เธอยกมือปิดหน้าส่ายหัวไปมาด้วยความรู้สึกและหัวใจที่กำลังพัง เธอจะไปสู้หน้าคุณพ่อคุณแม่ได้ยังไง เธอเป็นลูกสาวที่ไม่น่ารักเสียแล้ว แสนดีร้องไห้แต่ไม่ได้ฟูมฟายเธอไม่สามารถโทษใครได้นอกจากตัวเธอเอง ร่างเล็กขยับเพื่อก้าวลงจากเตียงโดยมีผ้าห่มพันกายแต่ความเจ็บมันกลับเล่นงานกลางกายเธออย่างน่ากลัว เพียงแค่ปลายเท้าแต่ลงพื้นสิ่งที่แสนดีได้เห็นคือห่อฟอยล์พร้อมกับถุงยางที่ใช้แล้วและทิชชูที่เปื้อนเลือด นั่นก็แทบจะทำให้เธอร้องไห้ขึ้นมาอีกครั้งพยายามกลั้นน้ำตาแต่มันกลับรื้นขึ้นมา ขาเล็กยืนแทบไม่ไหวอีกคนไม่ใส่ใจและเธอไม่ได้ขอร้องให้เขาเข้ามาช่วยเพราะไม่จำเป็น ถึงเรื่องบ้าๆ จะเกิดจากเขาก็ตาม เวย์วัฒยืนมองคนอวดเก่งที่ไม่สนใจเงินหลายปึก เธอมองเหมือนมันคล้ายกับกระดาษไร้ค่าแต่เวย์วัฒมองว่าสุดท้ายเธอก็ต้องหยิบมันไป ในเมื่อขายสิ่งที่อยากได้ก็คือเงิน… แสนดีพยายามยืนอย่างมั่นคงแต่มันกลับร้าวระบมเหมือนร่างกายของเธอถูกฉีกร่าง คนตัวเล็กพยายามหาที่ยึดเกาะเพราะรู้สึกเหมือนสายตากำพร่าเบลอแม้ร่างกายจะไม่ไหวแต่ไม่ยอมร้องขอความช่วยเหลือและความเห็นใจจากใคร "หึ อวดเก่ง"ร่างบางลอยวืดขึ้นเหนือพื้นเธอไม่ได้ร้องขอแต่เวย์วัฒเจ๋อเอง ผ้าห่มที่คลุมคลุมกายกลับร่วงลงพื้นโดยที่เวย์วัฒไม่ได้สนใจ ร่างที่เปลือยเปล่าเวย์วัฒไม่สงสารแต่รู้สึกรำคาญลูกกะตา โคตรดื้ออวดดีฉิบหาย รู้ว่าร่างกายไม่ไหวไม่รู้จะฝืนยืนทำซากทำไมแถมยังเมินไม่ร้องขอให้เขาช่วยเหลืออีก โคตรพยศคิดแล้วหงุดหงิด "อ๊ะ!! ปล่อยแสนดีนะคะ" "แสนดีหรือแสนดื้อกันแน่"เสียงทุ้มว่าขึ้น ร่างบางที่อยู่ในกรงแขนล่ำแนบชิดติดอกแกร่งเธอถูกบังคับให้นั่งลงบนตักแน่นที่มีผ้าขนหนูพันไว้แค่ช่วงล่าง ท่านั่งค่อนข้างล่อแหลมแสนดีไม่ได้ตั้งใจมันเป็นไปเพราะเธอถูกบังคับ คนตัวเล็กหันหน้าเข้าหาอีกคนโดยที่เธอไม่เต็มใจ สายตาคมดุจ้องมองความอวบใหญ่ของเต้าคล้ายกับยังไม่อิ่ม แสนดีรีบส่งมือปิดเต้างาม ยอมรับว่าประหม่าเมื่อเห็นสายตาอันร้อนแรง "ปิดทำไม ในเมื่อเธอขายก็อย่าคิดที่จะอาย" แนะนำตัวละคร หลง(แสนดี) _______________________ เวย์วัฒ ประดิษฐ์พิชัยสงคราม (เวย์) นักธุรกิจหนุ่มที่มากความสามารถ มีชาติตระกูลที่สูงส่งมีหน้าตาทางสังคมที่ไม่ด้อยกว่าใคร นั้นยิ่งทำให้เขาเป็นที่จับตามองทั้งในแวดวงธุรกิจและวงการบันเทิง เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั้งความหล่อ ความรวย การศึกษาที่มีดีกรีเป็นถึงระดับคุณหมอพ่วงตำแหน่งเจ้าของโรงพยาบาล โดยเฉพาะเรื่องเอวโหดเอวดุทำให้สาวๆ อยากลองขึ้นเตียงกับเขาดูสักครั้ง แสนดี วิรัชประเสริฐภิรมย์ (แสนดี) เด็กสาวผู้มีใบหน้าที่สวยหวานเจือความเซ็กซี่มาหน่อยๆนั้นเป็นที่ถูกตาต้องใจบรรดาหนุ่มๆทั้งหลาย ทำให้เธอดูน่าค้นหาในสายตาเพศตรงข้าม แต่อิสระของแสนดีก็ต้องหายไปเมื่อผู้บุพการีอยากให้เธอหมั้นหมายกับชายหนุ่มที่พ่อแม่เลือกไว้ให้ แต่ถ้าแสนดีไม่หมั้นพวกท่านก็ไม่บังคับ แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตรเมื่อผู้ชายที่ได้ความบริสุทธิ์ของเธอไปคือคนเดียวกันที่เธอต้องหมั้นหมาย
Updated at
เพลิงร้ายพ่ายรัก
Reads
"อาทิตย์หน้าไปอังกฤษกันนะครับ"อัคคีมองใบหน้าหวานที่กำลังผิดหวังในคำตอบ เค้าขยับตัวขึ้นกดจูบหน้าผากใส ตื่นเช้ามาเป็นอะไรที่ดีที่สุดสำหรับอัคคีที่ตื่นมาแล้วเจอหน้าคนที่อยากมอง เจอหน้าคนที่อยากจูบอยากพูดคุยในทุกช่วงเช้า "ใช่เมื่อคืนคุณเพลิงบอกว่ารักหนูรัก หนูได้ยินเสียงหัวของคุณเพลิงที่มันร่ำร้องไหมครับ"เสียงนุ่มลึกทอดบอกมันหวานจนหนูรักซาบซึ้ง ไอรักมองหน้าอีกคนแต่ไม่ได้ยิ้ม เธอหลับตาลงสัมผัสใบหน้าอันหล่อเหลาอยากจดจำและลูบคลำให้มันฝังลึกลงไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ "ถ้าหนูรักไม่ไปอังกฤษด้วยจะเป็นไรไหมคะ" "ทำไม"ถามด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้นพูดง่ายๆ คือไม่พอใจ "หนูรักอยู่ในสถานะไหนก็ได้ขอแค่ได้อยู่ใกล้คุณเพลิง ไม่ได้หวังอยากเป็นแม่ของลูกหรืออยากเป็นเมีย"เธอพยายามอธิบาย เหตุผลที่อัคคีคิดว่าไร้สาระ "ในเมื่อฉันพยายามจะเชิดชูแต่เธอกลับปฏิเสธงั้นก็ให้ฉันเอาเล่นๆ แบบนี้ไปแล้วกัน โคตรเรื่องมากน่ารำคาญฉิบหาย"หงุดหงิดจนควันออกหู พูดไปงั้นแหละว่าโคตรน่าเบื่อน่ารำคาญหัวใจมันกำลังพาลเลยพูดอะไรออกไปไม่คิด สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ไอรักน้อยอกน้อยใจ
Updated at
หลงเดียงสา
Reads
“ขอวัดไข้หน่อย “ลมเหนือรีบปลดเม็ดดุมนักศึกษาสีเงินที่ทำจากโลหะลงถึงสองเม็ด สาบเสื้อสีขาวเปิดอ้าอัตโนมัติด้วยความคับแน่นของอกอวบ กลิ่นหอมอ่อนๆของกายสาวแรกแย้มหน้าอกอวบใหญ่ที่มีบราเซียสีขาวลายลูกไม้ที่ปกปิดแทบจะไม่มิดทำให้ลมเหนือกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แต่กระนั้นก็ทำให้เค้ารีบซบหน้าหล่อเข้ากับอกนุ่มนิ่มด้วยตรรกะของการวัดไข้ที่คิดเอาเอง “หอม” “เค้าใช้ปรอทวัดไข้กันนะคะพี่เหนือไม่ใช่มาวัดไข้ให้หนูพลอยแบบนี้"มือเล็กรีบยกขึ้นโอบกรอบใบหน้าสากเพื่อดันให้ออกห่างจากหน้าอกของเธอโดยเร็ว ตาคมเงยมองใบหน้าหวานอย่างหงุดหงิดภายในใจ “ยังวัดไข้ไม่เสร็จเลยเห็นไหม"ลมเหนือเอ่ยอย่างติดดุผสมความงอแง “อ๊ะ!"ลมเหนือรีบทิ้งหน้าสากจมเข้าที่อกนิ่มอีกครั้ง แถมครั้งนี้คนตัวเล็กยังรู้สึกเหมือนลิ้นชื้นของคนเอาแต่ใจตั้งใจขยับไต่ไปตรงเม็ดทับทิมสีสวยอีกด้วย พลอยมุกรีบห่อตัวด้วยความสยิวแต่กลับโดนมือแกร่งแกล้งด้วยการดันหลังอย่างแรงจนอกแอ่น ทำให้อกอวบใหญ่เด้งสปริงขึ้นมาจนจมูกคมโด่งสูดดมอย่างถนัดปอด “วัดไข้เสร็จละ แล้วต้องทานยาเดี๋ยวนี้"ถุงยาที่เค้าหยิบติดมือมาด้วยตอนลงจากรถ เม็ดยาถูกยื่นให้คนตัวเล็ก เธอรับมาใส่ปากอย่างไม่งอแง “หนูพลอยขอน้ำด้วยค่ะ” ลมเหนือรีบดื่มน้ำจากแก้วจนเต็มกรอบแก้มทั้งสองข้าง จนพลอยมุกขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจในการกระทำ แต่ในที่สุดความไม่เข้าใจก็แปรเปลี่ยนเป็นเข้าใจทันทีในเวลาต่อมาจนเธอแทบสำลัก “อื้ม!"กำปั้นเล็กทั้งสองข้างทั้งทุบทั้งตีเพราะเธอหายใจไม่ออก น้ำเปล่าที่เธอร้องขอตอนทานยาถูกลมเหนือป้อนให้ด้วยปากจนเธอแทบสำลัก น้ำเปล่าหยดไหลเปรอะเปื้อนจากปากแดงจนไปถึงตัวเสื้อนักศึกษามันเปียกจนถึงช่วงอกทำให้ดูเซ็กซี่น่ากินยิ่งนัก (อ่าส์แล้วแบบนี้จะอดใจไหวไหมวะ!) ลมเหนือโฟกัสอกอวบจนเต็มตาทั้งสองข้างเค้าคิดภายในใจอย่างคนโรคจิต แนะนะตัวละคร หลงเดียงสา 18+ ________________________ “อัศวิน อัศวพิพัฒน์ (ลมเหนือ) อายุ 35 ปี” นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่มีดีทั้งการศึกษาและรูปร่างหน้าตา ด้วยบุคลิกที่สุขุม น่าเกรงขามทำให้เค้าเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั่วประเทศ “รวินทร์นิภา ครุฑวิรัตน์ราช (พลอยมุก) อายุ 18 ปี” เด็กสาวผู้มองโลกในแง่บวก นิสัยที่ร่าเริงfriendlyทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้ตกหลุมรักเธอได้ไม่ยาก ใบหน้าที่สวยหวาน ผิวขาวราวหิมะทำให้เธอสวยสะดุดตาทุกอิริยาบถ
Updated at
หลงนารี
Reads
“เอามือโสโครกของเธอที่แตะต้องผู้ชายคนอื่นออกจากตัวฉัน กูบอกให้เอาออกไปไงวะ!” พยัคฆ์สบถคำหยาบอย่างน่ากลัว แต่ความน่ากลัวนั้นไม่ได้ทำให้ร่างเล็กก้าวถอยหลังแต่เธอกลับเดินไปข้างหน้าด้วยความกล้าเกินกว่าที่จะกลัว “พี่พยัคฆ์ไม่รักนารีแล้วหรอคะ ฮึก” เสียงสะอื้นที่ดังมาจากลำคอขาวอย่างยากลำบาก นั้นบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอกำลังเสียใจเป็นที่สุด “หึ! ฉันเคยให้ค่าให้ความสำคัญกับคนอย่างเธอด้วยหรอนารี ฉันเคยบอกกี่ทีว่าสถานะที่ฉันเคยมีให้เธอมันเป็นได้แค่นางบำเรอ เธอคิดว่าการที่ผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าไร้ค่าในสายตาทุกคน จะมายืนเคียงข้างร่วมทุกข์ร่วมสุขกับ * พยัคฆ์ ประดิษฐ์พิชัยสงคราม * อย่างฉันได้เหรอ? ผู้หญิงที่เคยเกือบถูกข่มขืนถึงสองครั้งสองคราเนื้อตัวที่สกปรกผ่านผู้ชายอื่นมา เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะรับมันได้รึเปล่า” “คำว่าเสนียดคำว่าสกปรก คำว่าโสโครก คำว่าคนไร้ค่า คำว่าผู้หญิงชั้นต่ำมันรวมอยู่ในตัวเธอหมดเลยนารีเธอรู้สึกตัวเองบ้างรึเปล่าและที่สำคัญ *ฉันไม่เคยรักเธอผู้หญิงสกปรกอย่างเธอนารี*” แนะนำตัวละคร หลงนารี18+ ____________________ พยัคฆ์ ประดิษฐ์พิชัยสงคราม (พยัคฆ์) อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่มากความสามารถ มีชาติตระกูลที่สูงส่งมีหน้าตาทางสังคมที่ไม่ด้อยกว่าใคร นั้นยิ่งทำให้เค้าเป็นที่จับตามองทั้งในแวดวงธุรกิจและวงการบันเทิง เค้าเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั้งความหล่อ ความรวย การศึกษา โดยเฉพาะเรื่องเอวโหดเอวดุทำให้สาวๆอยากลองขึ้นเตียงกับเค้าดูสักครั้ง นารี นิตนิราช (นารี) อายุ 19 ปี เด็กสาวผู้มีใบหน้าที่สวยอ่อนหวานน่ารักเซ็กซี่ เธอเป็นเด็กกำพร้าที่คุณหญิงรัศมีอุปการะไว้ ส่งเสียให้เธอได้ร่ำเรียนตั้งแต่ประถมจนถึงมหาวิทยาลัย เธอจึงตั้งใจเรียนและปฏิบัติตัวเป็นเด็กดีเพื่อทดแทนบุญคุณของท่าน ใบหน้าที่สวยหวานเจือความเซ็กซี่มาหน่อยๆ ทำให้เธอดูน่าค้นหาในสายตาหนุ่มๆ
Updated at
ผูกรักผูกพัน
Reads
ร่างบางที่ขดคู้กอดเข่าตามร่างกายมีแต่รอยขีดข่วนจากฝีมือตัวเอง แรงหยิก แรงข่วน แรงฟาด หนูน้อยทำมันอย่างสุดแรงด้วยความเกลียดชัง "หนูน้อยทำไมตัวแดงแบบนี้ครับ"มือสากรีบส่งลูบคลำตามตัวด้วยความเป็นห่วง ร่างกายผิวขาวๆ ที่คอปเตอร์มองเวลาไหนก็สวย แต่ในเวลานี้มีแต่รอยขีดข่วนแดงช้ำเป็นทางยาวจนเลือดซึมซิบออกมา "ฮึก ยะ…อย่าเข้ามาใกล้เด็กดื้อที่คุณไม่เคยคิดที่จะรัก ฮึก ยะอย่าเข้ามา"หนูน้อยพยายามเบี่ยงตัวหนีจากการสัมผัสคอปเตอร์ สายตาคมยิ่งเห็นรอยขีดข่วนมากขึ้น "ทำร้ายตัวเองแบบนี้ทำไมหนูน้อย ไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารัก" "ไม่รักก็ออกไปสิ ไม่รักแล้วมาจดทะเบียนสมรสกับหนูน้อยทำไม ไม่รักแล้วมาทำดีด้วยทำไม" "ถ้าเฮียดินไม่มาขอร้องให้อาช่วยใจดีกับเราคิดว่าอาจะทำหรอ ถ้าเฮียดินและทุกคนไม่อยากได้อาเป็นลูกเขยคิดว่าอาจะจดทะเบียนสมรสไหม เราเองไม่ใช่หรอที่อยากได้อาเป็นผัวเราเองไม่ใช่หรอที่เป็นคนทอดสะพาน" กรี๊ด กรี๊ด!! มือเล็กทั้งสองข้างยกส่งปิดหูส่ายหน้าร้องไห้ไปมาส่งเสียงกรีดร้องอย่างถึงที่สุด ก้มหน้าร้องไห้อย่างน่าเวทนา นี่หรอคือเหตุผลที่ทำดีด้วยนี่หรอคือเหตุผลที่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย ทั้งหมดคือคำร้องขอจากผู้เป็นพ่อและทุกคนสินะ ในเมื่อไม่รักเธอไม่อยากอยู่แล้ว "ฮึก หนูน้อยคืนอิสระให้ ขอโทษที่ยึดอาเตอร์เอาไว้ ฮึก ขอโทษที่ผูกรักผูกพันด้วยกระดาษโง่ๆแผ่นนั้น หนูน้อยแค่คิดว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับความรัก ฮึก หนูน้อยขอหัวใจคืนนะคะต่อให้อยากวางหัวใจไว้กับอาเตอร์มากแค่ไหนสิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือความช้ำและคนช้ำก็คือหนูน้อยเพียงคนเดียว ฮึก หนูน้อยโง่เองที่รักจนไม่ลืมหูลืมตา ดูไม่ออกว่าอันไหนรักแท้หรือรักลวง" แนะนำตัวละคร ผูกรักผูกพัน ___________________ คอปเตอร์ อัศวพิพัฒน์ (คอปเตอร์) อายุ 33 ปี หนุ่มหล่อนักธุระไฟแรง คอปเตอร์ อัศวพิพัฒน์ รูปร่างหน้าตาที่พระเจ้าปั่นแต่งมาช่างมีเสน่ห์ หล่อ เท่ห์ จนทำให้เด็กสาวที่ชื่อหนูน้อยหลงรักตั้งแต่ 6 ขวบ "หนูน้อยเจ้าสาวของอาเตอร์" พลอยสวย รัตนมณีไพศาล (พลอยสวยหรือหนูน้อย) อายุ 19 ปี เด็กสาวผู้มีหน้าตาเปรียบดั่งตุ๊กตา ผิวขาว จมูกเชิดรั้นรับกับใบหน้ารูปไข่อย่างลงตัว นิสัยร่าเริง ขี้อ้อน ทำให้ผู้คนรอบข้างหลงรักเธออย่างไม่มีข้อแม้ หัวใจที่มีทั้ง 4 ห้อง เธอยกให้อาเตอร์แต่เพียงผู้เดียว “หนูน้อยรู้สึกหัวใจเต้นแรง เหมือนเจอรักแรกพบ”
Updated at