Reads
" ฉันแค่อยากมีลูก....อลิเซียหล่อนมีลูกให้กับฉันได้ ส่วนนายมีหน้าที่แค่ทำให้ฉันมีความสุขก็พอ " เพราะต้นกำเนิดของเผ่าพันธุ์อันต่ำศักดิ์ ชีวิตจึงถูกลิขิตให้ด้อยค่าเกินกว่าจะได้รับเกียรติใดๆ “เจสัน” เด็กหนุ่มกำพร้าที่เป็นเพียงเบต้าธรรมดา อาศัยชายคาตระกูลอัลบราเซสในฐานะ "คนรับใช้" เขาจึงเป็นได้เพียงแค่เครื่องระบายอารมณ์ใคร่ ในยามที่เจ้านายหนุ่มอย่างอัลเดร “อยาก” ด้วยเพราะหัวใจอันเปราะบางและอ่อนโยนจึงทำให้เขาแอบเผลอใจไปรักเจ้านายผู้ไร้หัวใจ ซึ่งเป็นความรักอันแสนทรมาน “อัลเดร” เจ้านายอัลฟ่าสายเลือดบริสุทธิ์ผู้หยิ่งทะนงในตัวเอง ใช้อำนาจบังคับให้เจสันยอมนอนกับตัวเองแต่เพราะหัวใจดวงนี้ไม่เคยรู้จักคำว่า “รัก” แม้จะมีเจสันแล้ว แต่อัลเดรกลับประกาศแต่งงานกับ อลิเซียหญิงสาวซึ่งมีเชื้อสายอัลฟ่าบริสุทธิ์เหมือนกัน เจสัน...เจ้าของหัวใจอันเปราะบางดวงหนึ่ง จะทนแบกรับความเจ็บปวดได้สักแค่ไหนกัน? ***-------------------------*** "ฉันแค่อยากมีลูก....อลิเซียหล่อนมีลูกให้กับฉันได้ ส่วนนายมีหน้าที่แค่ทำให้ฉันมีความสุขก็พอ" “คุณแต่งงานกับคุณอลิเซียแล้ว ทำไมยังมายุ่งกับผมอีก” “ฉันแต่งงานกับอลิเซีย เพราะหล่อนกำลังท้องลูกของฉัน” คำยืนยันจากริมฝีปากหนาที่ขยับขึ้นลงอยู่ตรงหน้าเหมือนน้ำกรดที่สาดรดใส่ลงมาในหัวใจผม คุณอัลเดรเป็นคนฉลาดแต่เขามองไม่ออกจริงๆ หรือว่าผมเจ็บปวดแค่ไหนกับการกระทำของเขาในครั้งนี้ “นั่นเป็นเหตุผลที่มากพอแล้ว คุณควรหยุดทุกการกระทำที่เคยทำกับผม” “ทำไมฉันต้องหยุด นายมีสิทธิ์ขอร้องอย่างนั้นเหรอ เจสันชีวิตนาย วิญญาณนายมันเป็นของตระกูลอัลบราเซส แม้แต่เถ้ากระดูก นายก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะยกมันให้ใครถ้าฉันไม่อนุญาต” “ถ้าอย่างนั้น คุณก็เอามันคืนไปสิ...ลมหายใจทาสรับใช้อย่างผมไม่เคยมีค่าสำหรับคุณ ปล่อยให้มันลอยหายไปในอากาศเถอะ” เพี๊ยะ! ฝ่ามือหนาร้อนฉ่าฟาดเปรี้ยงตบลงมาบนแก้มของผมฉาดใหญ่ แรงฝ่ามือนั้นส่งใบหน้าของผมเหวี่ยงสะบัดไปตามแรงมือของเจ้านายหนุ่ม แววตาแข็งกร้าวอันเยือกเย็นดุจน้ำแข็งขั้วโลกราวกับเจ้าของมันถูกฝังหัวใจเย็นชาให้ลึกลงไปใต้ภูเขาน้ำแข็งจ้องลงมายังผมนิ่งปราศจากซึ่งความรู้สึกใดๆ “อย่ามาพูดจาจองหองประชดใส่ฉันอีก นายเป็นแค่คนใช้ ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับฉัน”
Updated at
Reads
ไม่คิดว่าอายุลุงปูนนี้จะลีลาเด็ดใช้ได้เหมือนกัน เอาละถ้าเงินซื้อแผ่นแปะแก้ปวดเอวหมดเมื่อไหร่ ก็โทรมานะคะ เดี๋ยวหนูจะโอนเงินให้ แล้วก็อีกอย่างอย่าลืมว่าเรื่องระหว่างเรา จุ๊ จุ๊ จุ๊ เป็นความลับ.... เมื่อสาวสวยไฮโซเพิ่งเรียนจบปริญญาโทกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อน ๆ จึงเตรียมแผนเด็ดเอาไว้ต้อนรับ ด้วยการนัดยิ้มกับหนุ่มน้อยหน้าใสกิ๊งเอาไว้ให้ หากแต่ใครจะไปรู้ว่า "นารินทร์" กลับเข้าใจผิดลากคอหนุ่มใหญ่อายุคราวลุงไปยิ้มกันจนหวานฉ่ำ "ถึงจะแก่ไปหน่อย แต่ลีลาจัดว่าเด็ดใช้ได้ ไม่คิดว่าหนุ่มเอเชียจะยาวใหญ่ได้ขนาดนี้ ไม่เสียแรงที่ขมิบจิ๋ม รอกลับมาเสียตัวที่เมืองไทย" * "ยัยพวกนี้ก็แปลก บอกให้เตรียมเด็กหนุ่มกรุบ ๆ เอาไว้ให้ แล้วทำไมกลายเป็นตาลุงกล้ามโต ตีนกาย่นขนาดนี้ได้ หรือว่า...รูปโปรไฟล์ไม่ตรงปก แต่ก็เอาเถอะ หักลบกลบหนี้กับลีลาเมื่อกี้ ถือว่าคืนนี้ไม่ขาดทุน" *. * "เอาล่ะลุง นี่ค่าขนมนะคะ เอาไปซื้อยาแก้ปวดหลัง หวังว่าคงพอนะ" "เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ" "ลุงไงคะ" "แต่เมื่อกี้บนเตียง เธอเรียกฉันว่าเบบี๋..." "ถ้าอยากให้หนูรินทร์เรียกเบบี๋ คงต้องรอรอบหน้านะจ๊ะพ่อหนุ่ม เอาล่ะคืนนี้หนูรินทร์ต้องไปแล้วนะ" "เราจะเจอกันอีกเมื่อไหร่" "ถ้าคุณรู้สึกอยากหื่นเมื่อไหร่ ก็โทรมาแล้วกัน...." * * "หนูรินทร์ ตอนนี้ลูกอยู่ไหน?" "บ้านพักคนชราค่ะ คุณพ่อ" "บ้านพักคนชรา แล้วหนูไปทำอะไรที่นั่น" "พอดีว่าหนูรินทร์ รับอุปการะดูแลผู้สูงอายุอยู่ค่ะ ช่วงนี้คุณลุงเขาดูเหมือนไม่ค่อยสบาย ความดันขึ้นจนแข็ง หนูรินทร์เลยต้องมาดูแลลุงเขาหน่อย ลุงเขาน่าสงสารมากนะคะคุณพ่อ กระดูกกระเดี้ยว ลุงเขาก็ไม่ค่อยจะดี ลุกก็โอย นั่งก็โอย ขยับนิด ขยับหน่อย เดี๋ยวบ่นเอวเคล็ด เอวยอกตลอด นี่ไม่รู้ว่าจะนอนติดเตียงเมื่อไหร่"
Updated at
Reads
....ใครมันจะไปคาดคิดว่า การ 'คลุมถุงชน' ครั้งนี้ จะเปลี่ยนชีวิตของผู้ชายแสนเย็นชา ให้กลายมาเป็นสามีแสนดี แถมยังคลั่งรัก "ฟังเอาไว้ให้ดี แล้วจำเอาไว้นะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับเธอ" "โอ๊ยยยย ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ หนูก็ไม่อยากแต่งกับคุณเหมือนกัน ผู้ชายดี ๆ กว่าคุณ มีตั้งเยอะตั้งแยะ" "เธอว่ายังไงนะ มีคนที่ดีกว่าฉัน...อย่างนั้นเหรอ" "ค่ะ ทำไมคะ คุณคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นมากนักเหรอ โอ๊ย ตายแล้วคุณไปเอาความมั่นหน้า มั่นใจ นี้มาจากไหนคะ" "ฉันคือนายภารัญ อัครเดชเดชา คนที่ผู้หญิงครึ่งค่อนประเทศ อยากได้เป็นสามี" "สงสัยหนูจะไม่ได้อยู่ครึ่งนั้นค่ะ เพราะสำหรับหนู คุณไม่ได้ดีไปกว่าคนอื่นเลยสักนิด อย่างมากก็แค่โชคดีที่เกิดมาในครอบครัวคนรวย แต่น่าเสียดายดันเป็นลูกทรพี ขนาดแม่ตัวเองป่วยใกล้ตาย ยังไม่คิดมาดูดำดูดี เห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าแม่ที่คลอดตัวเองมาแท้ ๆ แม่ป่วยนอนอ้าปากพะงาบ ๆ อยู่ในโรงพยาบาล คุณยังมีแก่ใจไปอี๊อ๋อเอาใจแฟน ผู้ชายแบบนี้ หนูไม่เอามาทำพันธุ์หรอกค่ะ เก็บจิ๋มเอาไว้นั่งฉี่ดีกว่า" "นี่เธอ !!" * * * “พี่รัญขา” คนเมาที่ภารัญคิดว่าหลับไปแล้วขยับตัวซุกเข้ามาอยู่กลางอ้อมกอด “หือ ว่าไงครับ” “หนูขอจับอันนี้พี่รัญได้ไหมคะ” มือบางคว้าหมับจับพวงเนื้อใต้ร่มผ้ากางเกงนอนของภารัญ มือเล็กขยำบีบจนเขาสะดุ้ง “กานต์!!!” “ใหญ่จังเลย” “ยัยเด็กบ้านี่ ปล่อย” “อื้ออออ หนูจะจับ” “กานต์ไม่เอานะ อย่าซน” “ขอจับหน่อยยยยย อะไรเอ่ย บ้องเท่าแขน ใบแล่นเสี้ยว หยำ หยำ หยำ อื้อออ ใหญ่จังเยย ใหญ่เยย วาสนาผู้ใดหนอ วาสนา นุกานต์หนอ...” “คราวหน้าห้ามดื่มจนเมาอีกนะ ...”
Updated at
Reads
.....จากเด็กนั่งดริ๊งปลายแถวที่ถูกเมิน.....สู่ผู้กุมหัวใจนายสเตฟาน ฝรั่งหนุ่มเจ้าของ...ขนาดคิงไซส์ฝังมุก 13 เม็ด !!!! “คืนนี้....คุณยังอยากนอนกับผมหรือเปล่า?” ผมพูดออกไปแล้วสิ่งที่มันวิ่งวนอยู่ในหัวของผมตลอดทั้งวัน “ฮึ...ฉันรู้สึกพิเศษที่นายคิดจะขายคืนแรกให้กับฉัน” คุณสเตฟานเชยคางผมขึ้นไปหาแววตาเยาะหยันเหมือนกำลังได้ใจเพราะในที่สุดผมก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามายื่นข้อเสนอให้กับเขาเอง “คืนแรกสำหรับงานขาย แต่คุณไม่ใช่...ครั้งแรกของผม” ผมจ้องตอบดวงตาที่กำลังยิ้มเยาะนั้นพร้อมกับหวนนึกถึงความทรงจำ “ครั้งแรก” ที่ผมไม่ได้หวนคิดถึงมันนานมาแล้ว “อันที่จริงคืนนี้ฉันตั้งใจว่าจะมารับเพียวกับ...” “แค่ผม...แค่คุณกับผม...แค่เราสองคน” ผมเสสายตาตัวเองไปจับอยู่กับรูปหล่อทองเหลืองแทนใบหน้าและดวงตาคู่คม พยายามเก็บซ่อนความไม่มั่นใจและความรู้สึกพ่ายแพ้ต่อความจน เพราะในที่สุดผมก็ต้องยอมรับว่าผมหมดหนทางที่จะหาเงินเพื่อส่งกลับไปเลี้ยงปาก เลี้ยงท้องคนที่บ้าน ทางเดียวที่ผมมองเห็นในเวลานี้มีเพียงแค่ยอมขายศักดิ์ศรีซึ่งมันกินไม่ได้นี้แล้วเปลี่ยนถ่ายให้มันกลายเป็นเงินเพื่ออนาคตของน้องๆ เพื่อปากท้องของคนทางบ้าน “ห้องแดงมีเด็กขายเพิ่มอีกคนแล้วสินะ ของสดซะด้วย” * * “เธอจะไปไหน” “กลับไงครับ เสร็จแล้วนี่” ผมนั่งแหงนคอจิกเล็บลงไปกับท่อนแขนที่มีรอยสักรูปงูตัวใหญ่ “กลับเหรอ....จะกลับได้ยังไงงานของเธอยังไม่เสร็จ” “ฮะ” “เห็นถุงยางในถาดนั่นมั้ย” คุณสเตฟานชี้นิ้วกลับไปตรงหัวเตียงซึ่งผมเพิ่งหยิบของจากในถาดแก้วออกมาและของชิ้นนั้นยังอยู่ในมือผมตอนนี้ “ต้องทำอีกเหรอ....” “จนกว่าฉันจะหมดแรง"
Updated at
Reads
เมื่อยามมีลมหายใจ ข้าไร้ซึ่งคนรัก แต่น่าแปลกนักที่ดวงวิญญาณข้ากลับมีแต่คนแย่งชิง.... #เนื้อทอง คือลูกชายของหมอทำเสน่ห์ผู้เลื่องชื่อ วันหนึ่งเนื้อทองถูกฆ่าตาย อย่างโหดเหี้ยมทารุณ ทั้งไม่อาจหาตัวคนร้ายหรือจับมือใครดมได้ในยามนั้น พ่อจึงทำพิธีสะกดดวงวิญญาณของเนื้อทอง ผูกพันธนาการจองจำไว้ด้วยอาคม เพื่อหาตัวคนร้าย อีกทั้งใช้ประโยชน์จากร่างกาย เลือดเนื้อ ดวงวิญญาณของเนื้อทองในการทำเสน่ห์คุณไสย "ตอนกูเป็น พวกมึงมีหรือมองเห็นหัวกู บัดนี้แม้แต่กระดูก เส้นผม ขน เนื้อหนังของกู เน่าจนมีหนอนชอนไช พวกมึงถึงขนาดตีรันฟันแทง แก่งแย่งฉกชิง ยกเอาไปขึ้นหิ้งกราบไหว้บูชา.. “ใครมันทำลูกกู กูจะเอาคืนมันให้สาสมทีเดียว” ร่างหนาทรุดกายลงนั่งขัดสมาธิอยู่ต่อหน้าหลุมศพของลูกรัก ชักมีดลงอาคมออกมาจากบั้นเอว แล้วกรีดลงบนท่อนแขนในฉับพลัน เสียงฟ้า เสียงลม ดังลั่นสั่นป่าดังโครมๆ มาจากรอบทิศ แต่เปลวเทียนกลางเขตสายสิญจน์กลับไม่มีกระดิกไหวให้ดับสูญ เลือดข้นหยดลงบนกะโหลกกลวง กระดูกบางส่วนถูกเจาะ ถูกงัดเอากระดูกส่วนสำคัญหายไปจนสิ้น ผมเผ้าเส้นนุ่มเหลือติดหนังหัวพันกันยุ่งเหยิงน่าอเนจอนาถ ลูกตาแดงเหลือกค้างจ้องนิ่งมองตรงมายังคนเป็นพ่อ หมอเสน่ห์วางฝ่ามือลงไปกลางกระหม่อมกลวงท่องบ่นมนต์คาถางึมงำ ปลายมีดแหลมนั้นขีดเขียนไปบนผ้ายันต์แดงแสดงเห็นเป็นภาษาขอมโบราณ “ใครหน้าไหน มันก็เอาวิญญาณลูกกูไปไม่ได้”
Updated at
Reads
......ที่สุดของข่าวฉาว...กลิ่นคาววงการบันเทิง เมื่อดารินทร์ถูกสังคมพิพากษาให้อยู่ในฐานะ "ชู้" ชีวิตนักแสดงต้องย่อยยับพังทลาย ไปพร้อมกับหัวใจที่แตกสลายยับเยิน ชู้! สุดอื้อฉาว...คาวสะเทือนวงการซีรีส์วาย เมื่อ "ดารินทร์" ซุปเปอร์สตาร์ดาราหนุ่มดาวรุ่งพุ่งแรงแห่งวงการซีรีส์วาย ถูกจัดฉากให้กลายเป็น "ชู้" กับพี่เขยของตัวเอง เรื่องราวสุดฉาวโฉ่ เข้ามาฉุดให้ชีวิตที่กำลังเจิดจรัส ต้องพลัดตกลงสู่ห้วงเหวแห่งนรกในชั่วข้ามคืน พร้อมกับคำพิพากษาตราหน้าของสังคมว่าเขาคือ "ชู้ " โดยไม่เหลือพื้นที่ใดๆ ในโลกนี้ให้เขาได้ยืนเหยียบ “เพื่อจำลองเหตุการณ์ในคืนวันนั้นให้สมจริง เธอน่าจะเข้าไปในห้องกับฉันนะ” “ไม่! ผมจะยืนคุยตรงนี้” ผมขยับแนบแผ่นหลังชิดไปกับผนังทางเดิน แล้วเฝ้ามองดวงตาขบขันชอบใจจากคนตรงหน้า “เธอไม่กลัวคนอื่นมาเห็นเหรอ” “คนเห็นแล้วยังไง ผมยืนอยู่นอกห้อง ส่วนคุณยืนอยู่ตรงนั้น เราไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวกันเลยด้วยซ้ำ” ผมเบียดตัวเองถอยกรูดรูดแผ่นหลังไปตามผนังอันเย็นเฉียบเพื่อเว้นช่องว่างระยะห่างระหว่างเราสองคนให้มากขึ้น “รู้อะไรมั้ยดารินทร์ เธอเป็นนักแสดงแต่เธอกลับไม่รู้กลไกการตลาดหรือการทำงานของสื่อเลยแม้แต่น้อย ต่อให้เธอยืนอยู่ที่ลานจอดรถชั้นล่าง นักข่าวเขาก็เขียนให้เธอมานอนอยู่บนเตียงของฉันได้ ต่อให้เธอยืนอยู่ตรงนั้น นักข่าวเขาก็เขียนว่า...เธอเข้ามาหาฉันในห้องอยู่ดีเพราะฉะนั้นอย่ามัวมาเสียเวลายืนให้เมื่อยขายอยู่เลย เข้าไปข้างในเถอะ อย่างน้อยคนที่เดินผ่านไปผ่านมาเขาจะได้ไม่เห็นเธอ และไม่ได้ยินสิ่งที่เราสองคนคุยกัน” “คุณทำแบบนั้นทำไม คุณรู้หรือเปล่าว่าผมต้องเสียอะไรบ้าง คุณรู้หรือเปล่าว่าครอบครัวของผมต้องเสียอะไรไปบ้าง” ผมยกมือขึ้นมาปัดแก้วเหล้าใบนั้นออกไปจากตัวรู้สึกเหมือนคนทั้งโลกช่างโหดร้ายใจดำกับผมเหลือเกิน ในขณะที่ชีวิตผมพังทลายลงอย่างไม่เป็นท่า แต่ผู้ชายคนนี้กลับยังยืนยิ้มอยู่ได้ อีกทั้งสีหน้าแววตาดูเหมือนเขาไม่ได้รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย “คุณรู้หรือเปล่า...ว่าผมต้องเจอกับอะไรบ้าง” “ฉันไม่สนว่าเธอจะเสียอะไรไปบ้าง ฉันรู้แค่ว่าฉันจะไม่ยอมเสียเปรียบในเกมนี้” “เกมอย่างนั้นเหรอ นี่มันชีวิตของผมนะ...อนาคตของผม อาชีพผม เพื่อนๆ ของผม คุณบอกว่ามันเป็นเกมอย่างนั้นเหรอ” “คุณสองคนเห็นชีวิตผมไร้ค่าขนาดนั้นเชียวเหรอ คุณยังมีความเป็นคนอยู่มั้ย คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณได้ทำลายชีวิตผมไปแล้วทั้งชีวิต” “ฉันบอกแล้วไงว่าเธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งเท่านั้น รู้หรือเปล่าดารินทร์...ว่าบางครั้งเราจำเป็นต้องยอมฆ่าม้าเพื่อรักษาเบี้ยตัวเล็กๆ”
Updated at
Reads
ผมมันก็แค่...."ของเหลือเดน” ชีวิตและร่างกายแปดเปื้อนด้วยมลทิน ราคีและกลิ่นคาว ใครล่ะจะอยากลดตัวลงมาเพื่อยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างผม ? ผมมันก็แค่.... “ของเหลือเดน” ชีวิตและร่างกายแปดเปื้อนด้วยมลทิน ราคีและกลิ่นคาว ใครล่ะจะลดตัวลงมาเพื่อยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างผม เมื่อชีวิตมันผิดพลาด เพราะหลงเชื่อคำคนหลอกลวง “ป้อน” เด็กหนุ่มหน้าใส นัยน์ตาซื่อ จำใจหอบเอาความทุกข์ และความเจ็บช้ำเพราะถูกคนรักหักหลังย่ำยีหัวใจ หนีเข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ เพราะการศึกษาอันน้อยนิดและต้นทุนชีวิตที่แทบไม่มีอะไรเหลือเลย ป้อนมารับจ้างทำงานเป็นเด็กล้างจาน กวาดร้านคอยทำความสะอาดในบาร์เพื่อแลกที่ซุกหัวนอนกับอาหารสามมื้อ “เธอล้างจานจนมือเน่าก็ได้เงินแค่วันละสามร้อย แต่นอนกับฉันแค่คืนเดียวเธอสามารถหาเงินหมื่นได้ แล้วถ้าทำดีเธออาจจะได้มากกว่านั้นก็ได้นะ” “บนเวทีข้างหน้านั่นมีคนยืนต่อคิวเพื่อรอนอนกับคุณตั้งมากมาย คุณไม่ควรมาเสียเวลากับเด็กล้างจานอย่างผม” ผมเหลือบตาขึ้นไปมองผู้ชายหน้าฝรั่งแต่พูดภาษาไทยชัดเจนตรงหน้าอีกครั้ง “ฉันได้พวกมันมาหมดแล้ว...เหลือแค่เธอ...” “............” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถูกยื่นข้อเสนออันเย้ายวนชวนให้ผมไขว่คว้าเดินเข้าไปหาความสุขสบาย แต่ผมรู้ว่าเบื้องหลังเงินทองที่กองอยู่ตรงหน้ามีกับดัก กลลวง ล่อหลอกให้ผมเดินไปตกหลุมพรางได้เสมอหากไม่ระวังตัว เหมือนที่ครั้งหนึ่งผมเคยต้องเจ็บเจียนตายเพราะผู้ชายที่ลวงผมด้วยคำว่า "รัก"
Updated at
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.