วรัมพร/หงสรถ
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY วรัมพร/หงสรถ
จอมโจรร้อนรัก
Reads
“ข้าปรารถนาในตัวเจ้า” เสียงทุ้มลึกกระซิบแผ่วเบาคล้ายคนละเมอ ขณะที่ฝ่ามือใหญ่ก็ลากต่ำมายังต้นขาด้านใน มูนาสะดุ้งเฮือก หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำ นึกเกลียดตัวเองไม่น้อยที่แม้จะได้ร่ำเรียนการต่อสู้มาบ้าง แต่เวลานี้เธอกลับไม่สามารถนำมันมาปกป้องตัวเองได้เลย “หยุดนะท่าน ท่านกำลังทำผิดต่อข้า ท่านจะทำให้ข้าต้องอับอายผู้คน” มูนาเว้าวอนเสียงสั่นๆ “ใครบอกเจ้า” แม้ร่างกายของเขาจะเกิดความต้องการที่รุนแรง แต่จอมโจรหนุ่มก็ยังมีแก่ใจละริมฝีปากที่กำลังละเมียดชิมผิวเนื้อเนียนนุ่มของกายบอบบางมากระซิบต่อปากต่อคำด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ก่อนจะบดเบียดเรือนกายแข็งแกร่งเสียดสีกับกายบางด้วยความสิเน่หา
Updated at
เพลิงรักพยัคฆ์ร้าย
Reads
เธอ..เปรียบเสมือนสินค้าข้างถนน ที่ใครๆ ต่างนำเธอออกมาเร่ขายเพื่อแลกเงิน เขา..เปรียบเสมือนเทพบุตรแสนดีที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอให้พ้นขุมนรก แต่เธอกลับไม่รู้ว่า ‘เขา’ อาจจะเป็นยิ่งกว่าขุมนรกที่เธอกำลังปีนป่ายออกมา “ถอดเสื้อผ้าออกสิ ผมอยากดูตัวคุณว่ามันมีอะไรที่พอจะคุ้มกับเงินห้าแสนเหรียญที่เสียไปหรือไม่ แล้วที่สำคัญ อย่างคุณนี่ยังมีความสาวหลงเหลืออยู่อีกหรือยาหยี” ชายหนุ่มออกคำสั่ง และวาจาตอนท้ายมันช่างดูแคลนเธออย่าง ร้ายกาจนัก ก่อนจะหันไปคว้าเครื่องดื่มขึ้นดื่มอย่างใจเย็น ทั้งๆ ที่ร่างกายของเขากำลังลุกเป็นไฟ “ฮึ! ว่าไง ยังมีอยู่จริงมั้ย” เสียงทุ้มห้าวย้ำ น้ำฟ้าเงยหน้ามองเขาแล้วยิ่งทำให้ตัวเธอสั่น เมื่อสบเข้ากับแววตาเหยียดหยาม ใช่สินะ! ผู้หญิงที่ถูกเอามาเร่ขายอย่างเธอ มันคงไม่มีคุณค่าหลงเหลือให้ใครต่อใครได้เห็นอีกแล้ว “มีค่ะ” น้ำฟ้าตอบกลับเสียงเย็น ตาหวานหลับพริ้มเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะอันน่าเกลียดจากเขา พร้อมกับคำสั่งให้เธอรีบลงมือถอดเสื้อออก สองมือเล็กค่อยๆ รูดสายเส้นเล็กของชุดราตรีทั้งสองข้างออก แล้วค้างคาไว้บนท่อนแขนเรียวอย่างยากที่จะให้มันหลุดลุ่ยลงมากองที่เอว หรือให้มันหลุดไปกองแทบพื้น “เร็วสิ!” เขาสั่งเมื่อได้เห็นเนินอกอวบที่โผล่พ้นจากชุดราตรี จางเหวิน กลืนน้ำลายลงคอกับความงดงามและอวบอูมของทรวงอก ที่เพียงแค่ได้เห็นเขาก็รู้ว่ามันยังคงตึงแน่นและคงเต็มไม้เต็มมือหากได้สัมผัส ความร้อนรุ่มในกายเริ่มไหลวนลงสู่กลางร่างมากขึ้น...มากขึ้น อย่างที่ไม่เคยร้อนรุ่มเพราะใครง่ายๆ “น้ำฟ้า ฉันต้องการเห็นเธอ.....ทั้งหมด” จางเหวินออกคำสั่งเสียงแหบพร่าและเฝ้ารอให้แม่สินค้าเปลือยกายให้เห็นหมดทั้งตัว แล้วเมื่อถึงเวลานั้นเขาจะต้องได้ค่าตอบแทนให้สมกับเงินที่เสียไปจะแค่ครั้งเดียวหรือไม่นั่น เขาจะเป็นผู้ตัดสินเอง ไม่ใช่เธอ น้ำฟ้า!! “คะ....คุณ คือ....ฉะ...ฉัน” เพราะความอับอาย ทำให้น้ำฟ้าอยากวอนขอให้เขาปล่อยเธอไปโดยไม่แตะต้องร่างกาย ซึ่งความคาดหวังคงเป็นศูนย์อย่างแน่นอนทว่าเธอก็อยากอ้อนวอนเขาสักครั้ง “อย่ามาต่อรองอะไรอีกน้ำฟ้า ถอด!” สิ้นคำสั่งของเขา น้ำฟ้าหลับตาพริ้มแล้วรูดชุดราตรีให้หลุดมากองอยู่บนเอวคอดด้วยมือสั่นเทา รู้สึกอากาศที่รายล้อมตัวเธอคล้ายจะหายไปเสียดื้อๆ
Updated at
รอยรักปมหัวใจ
Reads
“ราคามันน้อยเกินไปหรือไงถึงต้องรีบถอดออก” เสียงห้วนที่ดังอยู่ด้านหลังทำให้อีกคนตัวแข็งทื่อ พยายามคิดว่าตัวเองหูฟาดไป แต่มันไม่ใช่ เมื่อเธอเห็นเงาของเขาในกระจก “คุณ...คลินท์” นิธาราตกใจหน้าซีดเผือด ใจหล่นหายไปอยู่ตาตุ่มเมื่อได้พบหน้าคนเคยรักอีกครั้ง ทั้งที่เธอคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้มีวันได้พบเขาอีกแล้ว “แค่เห็นหน้าผัวเก่าก็ถึงกับช๊อกไปเลยหรือไง” พูดจบ คลินท์ก็ยิ้มมุมปาก “ฉะ...ฉัน...” “นอกจากช๊อกแล้วยังพูดไม่ออกอีกด้วย คงดีใจมากที่ได้เห็นหน้าผัวเก่า น่าประทับใจจริงๆ” พูดจบคลินท์ก็ตบมือสองสามครั้ง “ฉัน...ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ” นานหลายนาทีกว่าเธอจะเอ่ยตอบเขากลับไป อึดใจต่อมาก็รีบถอยหนี “รังเกียจผัวเก่าเหรอ ถึงไม่ยอมให้ผัวเก่าโดนตัว”
Updated at
ไฟพยาบาทจอมมาร
Reads
“ถ้าฉันไม่ปล่อย เธอกล้ามีปัญหากับฉันหรือไง” ตะคอกถามเสียงห้วนๆ สายตาก็ท้าทาย “คุณมันบ้า! ปล่อยฉัน! ปล่อย! ไอ้บ้า! ไอ้สารเลว! ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!” กิ่งเพชรตะโกนต่อว่าเสียงดังลั่น ใบหน้าสวยก็เหยเกมากขึ้น เมื่อมือใหญ่ออกแรงบีบนจนแขนเธอจะแหลกคามือเขาอยู่รอมร่อ “ต่อหน้าพ่อฉันทำเป็นสงบเสงี่ยม แต่อยู่กับฉัน ด่าฉันฉอดๆ เธอมันผู้หญิงสองหน้า ไร้ยางอาย!” ภานุภัทรตะคอกใส่ดวงหน้าสวยชนิดที่คนฟังแทบจะหูหนวก “ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมต้องมาว่าฉันด้วย!” หญิงสาวเถียงเสียงดังไม่แพ้กัน “ก็แล้วใครใช้ให้เธอไปอ่อยพ่อฉัน จนท่านรับเธอเข้าบ้านกันล่ะ หรือเพราะเงินเดือนพนักงานทำความสะอาดมันไม่พอกินหรือไง เธอถึงคิดจะจับผู้ชายรวยๆ ที่แก่คราวพ่อเอาไว้ถลุงเงิน!”
Updated at
บ่วงรักบอดี้การ์ดเถื่อน ซีรีส์ชุด ยาใจคนเถื่อน ลำดับที่ 3
Reads
“เอาของฉันไปทำไม เอาคืนมาให้หมด!” หญิงสาวออกคำสั่งตาโต “อย่าเรื่องมาก ถ้าไม่อยากโดนผมจูบ” ไรอันดุด้วยสีหน้าจริงจัง “อย่ามาขู่ฉันนะนายบอดี้การ์ดบ้า แล้วก็เอาของของฉันคืนมาให้หมดด้วย” มัลลิกาแหวใส่เอื้อมมือไปยื้อแย่งของส่วนตัวคืน ส่วนไรอันก็เร่งจัดการเอาเงินทั้งหมดยัดใส่กระเป๋าของตนหน้าตาเฉย ตามด้วยโทรศัพท์รุ่นล่าสุดของหญิงสาว “หยุดทำร้ายผมได้แล้ว แล้วอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ คุณหนูมัลลิกา” ไรอันปราม หลังถูกเล็บแหลมหยิกข่วนตามร่างกายจนได้เลือด “ฉันไม่หยุดหรอก ถ้านายยังไม่คืนของของฉันมา” คนเอาแต่ใจสวนกลับเสียงดังลั่นรถ “อยู่ใกล้กันแค่นี้ ทำไมต้องเสียงดังด้วย ส่วนของนี้ผมจะเป็นคนดูแลให้เอง ป้องกันไม่ให้คุณหนีกลับไปหาแฟนของคุณไง คราวนี้เข้าใจหรือยัง คุณหนูมัลลิกา” *****ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน (อ่านแยกได้ค่ะ ทุกเรื่องจบในเล่ม)****
Updated at
แดนรักมาเฟียเถื่อน ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน ลำดับที่ 2
Reads
“คุณมันหน้าเลือด!” “ผมหน้าเลือดตรงไหนที่รัก” คนถูกว่าตอบกลับหน้าตาย และนึกสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำด้วย “เลิกทำเสียงน่ารำคาญซะที แล้วก็ปล่อยฉัน ถ้าคุณยังไม่อยากตาย” ขู่จบก็ออกแรงดิ้นขลุกขลัก หารู้ไมว่าแรงดิ้นส่งผลให้เกิดความรู้สึกบางอย่าง ร่างกายเบื้องล่างของมาเฟียหนุ่มไวเหมือนสั่งได้และตอนนี้กำลังเบียดต้นขาเรียวสวยอยู่ ปัญญาวีร์จึงหยุดดิ้นราวกับถูกปิดสวิทซ์ “หยุดดิ้นทำไมล่ะที่รัก” เสียงทุ้มนุ่มดังชิดแก้มนวล แต่คนฟังสะบัดหน้าหนีอย่างรังเกียจ “ฉันไม่ใช่ที่รักของคุณ” “งั้นเป็นเมียเลยดีไหม” “ไม่เป็น!” ปัญญาวีร์ปฏิเสธแบบไม่เสียเวลาคิด *****ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน (อ่านแยกได้ค่ะ ทุกเรื่องจบในเล่ม)****
Updated at
ม่านรักมาเฟีย
Reads
“ไอ้ลามก! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” “ดาร์ลิ่ง ที่ดิ้นนี่ชอบหรือครับ งั้นผมขอทำมากกว่านี้ได้ไหม ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วล่ะ” คนหน้าด้านเอ่ยเสียงนุ่ม แววตาฉายชัดว่าต้องการจนอีกคนหน้าร้อนผ่าว เริ่มดิ้นเบี่ยงตัวหลบอย่างสุดฤทธิ์ ทว่าคนหน้าด้านก็ดันร่างกำยำบดเบียดเข้าหาร่างเล็กให้มากขึ้น “ไอ้บ้า! เอามือออกไป เดี๋ยวนี้!” พัทตราตวาดใส่ด้วยความอับอาย เมื่อเจ้าของฝ่ามือร้อนฉ่าเริ่มรุกเร้ามากยิ่งขึ้น เกิดมายังไม่เคยเจอใครลามก หน้าด้านเท่าอีตาฝรั่งนี่สักคน นึกโทษตัวเองเสียจริงที่เดินออกมาอยู่ที่นี่ “ไม่ได้หรอกดาร์ลิ่ง คุณรู้ไหม ตัวผมมันร้อนจนแน่นเปรี๊ยะ แล้วนะ” เสียงแหบพร่ากระซิบที่ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนฉกวูบมาที่เรียวปากนุ่มนิ่ม “อื้อ” พัทตราครางท้วงอยู่ในลำคอ ก่อนเอนตัวเพื่อหลบริมฝีปากของเขา ทว่ามันกลับเป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้สัมผัสกับทรวงอกอวบอิ่มของเธอได้เต็มที่ เมื่อร่างเธอถูกหมุนให้หันมาเผชิญหน้าแถมเธอยังแอ่นตัวให้ริมฝีปากเขาได้ครอบครองยอดอก
Updated at
หลงไฟมาร
Reads
“คุณ!” เท้าเล็กชะงักกึกอยู่หน้าห้องน้ำเมื่อออกมาแล้วเห็นใครบางคนยืนกอดอกรออยู่ “เห็นหน้าผัวคนแรกก็ถึงกับตกใจเลยหรือไง หรือเธอคิดถึงฉัน” เอ่ยถามเสียงเย้ยหยัน “ฉันไม่นับโจรชั่วอย่างคุณไปด้วยหรอก” ปิ่นมุกตอกกลับอย่างไม่คิดเกรงกลัว ทั้งที่ใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มนานแล้วตั้งแต่ได้ยินเสียงของมัจจุราชร้ายหน้าหล่อคนนี้ “ไม่อยากนับ แต่เธอคงลืมไม่ลงแน่ๆ ว่าฉันคือผัวคนแรกของเธอ” ถังเฟ่ยหลงเหยียดปากยิ้มเยาะ ก่อนก้าวเข้าไปประชิดเชลยสาวที่ยืนตัวสั่นเทา ทั้งที่เมื่อครู่เธอยังกล้าทำปากดีกับเขาไปหยกๆ “จะ...จะทำอะไรฉันอีก” ถามไปก็ก้าวถอยหลังไปเรื่อยจนแผ่นหลังชิดขอบประตูห้องน้ำ
Updated at
เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ
Reads
“ไปนั่งไกลๆ ได้ไหม” “ถ้ายังดื้อผมจะจูบเดี๋ยวนี้เลย” รามไม่พูดเปล่าแต่ยื่นมือไปรั้งร่างเล็กเข้ามาชิดจนใบหน้าอยู่ห่างกันแค่คืบ “ยะ...อย่านะ” “จ้องจนผมตื่น แล้วเพิ่งจะมาบอกว่าอย่าเนี่ยนะ” เสียงของรามพร่าสั่นอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อต้องมาใกล้ชิดแม่ตัวแสบที่มีกลิ่นหอมยั่วยวนจนเขาอยากกระโจนเข้าใส่ “พูดบ้าอะไรตาแก่” “ตาแก่อีกแล้ว อยากโดนดีหรือไง” รามแสร้งทำหน้าตาขึงขังใส่คนปากดี ที่ไม่รู้จะปากดีไปถึงไหน แต่เห็นทีเขาจะต้องหาเวลาอบรมสั่งสอนด้วยรสสวาทสักครั้ง แม่ตัวแสบจะได้ไม่ปากดีเรียกเขาว่าตาแก่อีก แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบนะที่โดนเรียกตาแก่ ทว่าพอโดนเรียกมากๆ เข้า ก็ชักจะหงุดหงิดจนอยากจะแสดงให้เห็นว่าตาแก่คนนี้มีของดีอีกเพียบ “ก็...ก็คุณแก่จริงๆ” “แต่คนแก่คนนี้จูบเก่งนะ” รามยิ้มเจ้าเล่ห์ “ตาแก่บะ...อื้อ!”
Updated at
บัญชารักเทพบุตรเถื่อน ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน ลำดับที่ 1
Reads
“นี่! คุณแฟรงค์ ปล่อยฉันนะ” ร้องห้ามเสียงดังทั้งที่รู้ว่าห้ามไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาเอาแต่ใจเป็นที่สุด เล็บแหลมจึงหยิกหมับเข้าที่ท่อนแขนแกร่ง “ก็ตอบสิ มัวแต่เล่นตัวอยู่นี่ ระวังเถอะจะโดนลงโทษ หรือชอบ ถึงได้ดื้อนัก” ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ย้อนถามกลับเสียงเข้ม ทว่าสีหน้าและแววตากรุ้มกริ่มอย่างเหลือร้าย นึกอยากโกรธก็โกรธไม่ลงเพราะรู้สึกผิดที่รังแกเธอมากไป ทั้งที่รู้ว่าเธอบริสุทธิ์ผุดผ่องแค่ไหน “น่าจะรู้ตัวดี ยังจะมาถามอีกทำไม” หญิงสาวเอี้ยวหน้าหันไปต่อว่าเสียงฉุน ก่อนจะกรีดร้องสุดเสียงเมื่อคนลามกขยับสะโพกบดเบียดเข้าหาเธออย่างน่าไม่อาย สองแก้มสาวเลยยิ่งแดงเข้าไปใหญ่ “อะไรกันทูนหัว ยังตกใจอยู่อีกหรือ ผมนึกว่าชินแล้วเสียอีก” “คุณแฟรงค์ ปล่อย ฉันจะไปอาบน้ำ” ร่างบางร้องห้ามเสียงสั่น เนื้อตัวร้อนผ่าว พยายามคิดหาทางเอาตัวเองออกไปจากตักกว้างให้เร็วที่สุด ก่อนที่เธอจะถูกเขาจับกดแล้วร่วมรักอีกรอบ “อาบได้ แต่เราต้องตกลงกันก่อน” ชายหนุ่มต่อรองสีหน้าเจ้าเล่ห์ “ตกลงอะไรกัน” *****ซีรีส์ชุดยาใจคนเถื่อน (อ่านแยกได้ค่ะ ทุกเรื่องจบในเล่ม)****
Updated at