Tuğba Delikanlı
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY Tuğba Delikanlı
İKi ÇILGIN
Reads
İnstagram:tubaadelikal1903 Hayat bazen insana aile vermez…Ama kalpten bir kanka verir.Ve o kanka, dünyanın en büyük şansı olur.Bu hikâye, birbirine omuz olan iki çılgının macerası…Bazen kahkahaya boğan, bazen gözleri dolduran,bazen de “biz yine ne yaptık acaba?” dedirten olaylarla dolu.Gökyüzüne kalp çizer gibi hayaller kuran,birbirine söz verip hiç bırakmayan,her şeye rağmen birlikte güçlenen iki dostun yolculuğu…Eğer sen de dostluğa inanıyorsan, Kankalığın kutsal bir bağ olduğunu düşünüyorsan,Ve iki çılgının hikayesine ortak olmak istiyorsan…Aramıza hoş geldin.
Updated at
GÜÇLÜ KADIN
Reads
İnstagram:tubaadelikal1903 Dışarıda rüzgâr uğuldarken küçük bir kız odanın köşesine sinmiş, sessizce etrafı izliyordu. Henüz kimse bilmiyordu… Bir gün dimdik ayakta duracağını. Dünyaya meydan okumayı, tek başına savaşmayı öğreneceğini… Küçücük bedeninin içinde sakladığı fırtınayı. Hayat ona her şeyi çok erken öğretti. Erken kırılmayı… Erken susmayı… Erken büyümeyi… Nehir yaşıtlarından hep farklıydı. Çünkü hayat ona daha çocukken “güçlü olmayı” öğretmişti. Ve o bunu istemese bile kabul etmek zorunda kalmıştı. Bazen içindeki küçücük Nehir hıçkırarak ağlamak isterdi… Ama gözyaşları hep içinde kalırdı. Çünkü ağladığını gösterirse herkes onu zayıf sanacaktı. O bunu asla istemiyordu. Bir gün, karanlık bir gecede kendi kendine sessizce bir söz verdi: “Kim ne yaparsa yapsın… bir gün kendi hikâyemin kahramanı olacağım.” İşte böyle başladı Nehir’in yolculuğu… Kimsenin bilmediği o evin küçük odasında, sessiz ama inatçı bir kararlılıkla büyüyen bir kızın hikâyesi. Kader onu nereye savurursa savursun, o hep ayağa kalkacaktı. Çünkü bazı kadınlar güçlü doğmaz… Hayat onları güçlü olmaya zorlar. Ve Nehir… O kadınlardan biri olacaktı.
Updated at
TECRÜBE KONUŞUYOR
Reads
İnstagram:tubaadelikal1903 TECRÜBE KONUŞUYOR “Her tarih eseri, doğrudan doğruya veya dolaylı olarak yazarın hayat tecrübesine bağlıdır.” — Cemil Meriç Tecrübe… Hayatın kimseye bedava vermediği, zamanla ve yaşanmışlıkla yoğrulan en sessiz öğretmendir. Bazen bir acının içinden geçerek, bazen de küçücük bir denemenin sonucunda ortaya çıkar. İnsanların yaşantıları sonucunda öğrendiği her bilgi tecrübe, yani deneyimdir. Günlük hayatımızda bilmediğimiz bir yemeğin tadına ilk kez bakmak bile bir tecrübedir: Hoşumuza giderse bir daha isteriz… Hoşumuza gitmezse hafızamız “bir daha asla” diye işaretler. Ama tecrübe, sadece yaşamakla oluşmaz. Görgü, yani insanın biriktirdiği gözlem ve sezgi, tecrübenin en büyük tamamlayıcısıdır. Yahya Kemal bu durumu şöyle anlatır: “Sonraları, diplomasi âleminde edindiğim tecrübeler bana bu hükmümde yanılmadığımı ispat etmiştir.” İnsanın biriktirdiği her şey—acıları, yanılgıları, başarıları, kalp kırıklıkları, hayal kırıklıkları… Hepsi bir araya gelir ve onun görünmeyen mimarisini oluşturur. Ve işte o mimari… Hayatın neresinde durursan dur, bir gün mutlaka konuşur: Tecrübe konuşur. Ve insanı fark etmeden şekillendirir.
Updated at