1 books
-
1. KIRIK AYNALAR
Araba da babamla birlikte birbirimize sarılmış bir vaziyette onun evine gidiyorduk. Yıllar boyunca aradığım babam şimdi yanımdaydı. O beni bırakmamıştı. Bu düşünceyle kollarımı biraz sıkılaştırdım. Bir kız çocuğunun babasına sarılması kadar güzel bir duygu yoktu bu dünya da. Girdiğim düşünce bulutundan babamın sesiyle uzaklaştım. "Geldik meleğim. Ailemiz seninle tanışmak için çok heyecanlı!" dedi. Huzurla gülümseyip başımı usulca salladım ve arabadan indim. O da arkamdan inip kolunu omzuna doladı ve eve ilerledik. Daha içeriye girmeden kapı açıldı. Babamdan 5-6 yaş küçük olduğunu tahmin ettiğim bir kadın bu babamın eşi oluyordu. Yanında benden iki yaş küçük bir erkek ve onun yanında da kadınla yaşıt ya da biraz daha küçük bir adam dışarı çıktı. Tedirgince gülümseyip babama biraz daha yaklaştım. Benim çekingenligimi anlayıp onlara ilerletti. Babam ağzını açamadan kadın babamı iteleyip kollarını bana doladı. Bu hareketi karşısında şaşkınlıktan bir kaç saniye tepki veremedim. Sonra bende sarıldım. Kadın ayrılınca konuştu yüzünde olan samimi gülümsemesiyle. "Merhaba canım. Ben Alçin Haldun'un eşiyim." dedi. Biraz daha konuşacaktı ama arkadan biri kadını iteleyip bana sarılmadan önce sitem etti. "Bırak anne biraz da ben sarılayım ablama." dedi benden küçük olan erkek. Uzaklaşıp konuştu. "Bende Batu senin kardeşin oluyorum." dedi. Sevimlice gülümseyip konusacaktım ama diğer adam elini bana uzatıp ismini söyledi. "Bende Artun babanın yakın arkadaşıyım." dedi. Elimi avcunun içerisine koyup yüzüne bakıp hafifçe gülümsedim. Geri çekilirken elimin üşümesi garip hissettirdi. Hepsine baktım en son da babama ve konuştum. "Bende Akel." dedim. İşte yeni ailem bu insanlardı. Ama bir tanesi tek ailem olacaktı.