5 books
-
1. ใต้เท้าตื้อรัก
เพื่อช่วยใต้เท้าผู้ตรวจการ “สีเทียนหยาง” จากการที่เขาถูก “หลัวเหิง” วางยาปลุกกำหนัดจับคู่ให้กับบุตรสาวคนโตนามว่า “หลัวซูหนิง” หวังอาศัยสายสัมพันธ์ทำการค้าที่ไม่โปร่งใส “หลัวเหมย” จึงพาเขาหลบหนีออกจากสถานการณ์แสนน่าประหวั่น หากทว่าการช่วยสีเทียนหยางก็เหมือนกับการช่วยอสรพิษ ภายใต้ความละมุนละไมของเขา ไม่เพียงเขาไม่สำนึกบุญคุณ กลับกลืนกินผู้มีพระคุณเช่นนางลงท้องอย่างหมดเปลือก!!
-
2. อสุราเจ้าดวงใจ
เพราะ ‘หร่วนอิ๋งซุย’ ได้กระทำเรื่องเสียมารยาทกับภรรยารองของบิดา ด้วยเหตุนี้ นางจึงถูกเฉดหัวออกจากบ้าน แต่เมื่อได้เดินทางมายังเมืองหนิงป่อไห่ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ กลับเกิดเหตุการณ์หลายอย่าง รวมถึงได้พบบุรุษผู้หนึ่ง... ‘เขา’ มีบางอย่างที่แตกต่างจากคนทั่วไป ล้วนเต็มไปด้วยความลับและความพิศวง ทว่าน่าแปลก ทุกอย่างที่เป็นเขา กลับดึงดูดความสนใจนางอย่างจัง
-
3. จอมใจ จอมพิษ
‘กุ้ยหลิน’ หญิงสาวผู้หวาดกลัวไปเสียทุกอย่าง ต้องถูกส่งมายังสถานที่ที่ถูกขนานนามว่าอันตราย ทว่าสิ่งที่เรียกว่าอันตรายที่สุดหาใช่สำนักลึกลับอย่าง ‘หุบเขาหมื่นพิษ’ หากเป็นบุคลิกซับซ้อนยากหยั่ง ทั้งยังมีนิสัยสุดขั้ว นั่นก็คือเจ้าสำนักรูปงาม ‘กู่เย่าไป๋’ ต่างหากล่ะ!
-
4. สามีข้า คือคนป่าคลั่งรัก
‘หรงหราน’ พลาดพลั้งตกหน้าผา หากก็ได้ ‘เหล่ยเซิน’ ชายเคราดกจอมป่าเถื่อนจากหมู่บ้านกลางป่ากลางเขาช่วยเหลือเอาไว้ หลังจากช่วยรักษานางจนหาย เขากลับจับนางแต่งงานและเข้าหอเสียเดี๋ยวนั้น!!??
-
5. จอมมารกับผู้กล้า เป็นของคู่กันไม่ใช่เหรอ?
เดิมที ‘เรนกิ’ ทำงานในแผนกวรรณกรรมทั่วไป แต่ 10 ปีที่ทุ่มเทให้กับงานกลับถูกผู้ใหญ่เนรเทศให้ไปอยู่หมวด BL ตลอด 2 ปีเต็มๆ เขาต้องหงุดหงิดกับความมืดมนและความตีสต์ขั้นเทพของนักเขียนนามว่า ‘ยูโกะ’ แต่ในที่สุดความทรมานใจเหล่านั้นก็จบลง เรนกิประสบอุบัติเหตุระหว่างทางไปอพาร์ตเม้นต์ของยูโกะ เป็นการปลดปล่อยที่ทำให้เขาถึงกับยิ้มและคิดว่า ในที่สุดก็หลุดพ้นจากพล็อตวายๆ น่าหงุดหงิดเสียที! ทว่า.... “ขอต้อนรับสู่โลกใบใหม่” เจ้านักเขียนตีสต์แตกพูดกับเขา เรนกิแตกตื่น โดยไม่ทันตั้งตัว วิญญาณของเขาได้เข้ามาอยู่ในร่างของจอมมาร ในมังงะ Yaoi 18+ ที่ยูโกะเขียน ซ้ำยังเป็นฝ่ายรับ ถูกผู้กล้า(สายยัน)ข่มเหงตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง ไม่ว่าจะพยายามหลีกเลี่ยงอย่างไร แต่คนที่เข้ามาพัวพันกับเขาก็คือผู้กล้า และอีกอย่าง เขาได้พบความลับของโลกใบนี้ ซึ่งที่จริงแล้ว.....