-พี่ปลัด- “พี่ปลัดทำของหวานหกเหรอคะ” ธิดามองน้ำสีขาวคล้ายกะทิที่เลอะอยู่บนเก้าอี้สีน้ำตาลแล้วขมวดคิ้ว คนอะไร...โตแล้วยังกินหกเลอะเทอะเป็นเด็กไปได้ “เอ่อ...ครับ” เจ้าของน้ำกะทิใจหายวาบ เขารีบไปหน่อยเลยลืมเช็ด “ของหวานเจ้าไหนคะ น้ำกะทิน่ากินจัง” ธิดาถาม พลางใช้ปลายนิ้วชี้ป้ายสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นกะทิขึ้นมาดม ปลัดรวินเสียวท้องน้อยแปล๊บ นี่ยัยเด็กธิดาไม่รู้จักน้ำกะทิคนจริง ๆ เหรอวะ ******** -พ่อผู้ใหญ่- “ไอ้ผู้ใหญ่กาม คนเลว รังแกเด็กไม่มีทางสู้” “ไม่สู้ห่าอะไร แล้วที่ฉันหัวแตกนี่ ไม่ใช่เพราะเธอสู้เหรอ” “ก็แกทำฉันก่อน” “ทำอะไร” “แกจับนมฉัน” ผู้ใหญ่คามที่ถูกยัยเด็กนมโตใช้ก้อนหินทุบหัวถึงกับถอนหายใจแรง ยัยเด็กบ้า! คนมาช่วยแท้ ๆ แค่มือพลาดไปตะปบนมโต ๆ ของหล่อนนิดเดียวเท่านั้น ถึงกับต้องทุบกันหัวแตกเลยเหรอ ซวยฉิบหาย แล้วเขาน่ะ...ชื่อผู้ใหญ่คาม ไม่ใช่ผู้ใหญ่กามโว้ย!!! ******** -อากำนัน- “อาไกรอยากกินเมี่ยงคำเสียบไม้ไหมจ๊ะ” “ไม่อยาก” กำนันไกรนึกโมโหยัยเด็กแสบ แต่ก็ไม่อยากขัดใจเธอ เขากลัวเธอจะร้องไห้อีก กลัวเธอทำหน้าเศร้า เพราะพอเห็นเธอเป็นแบบนั้นแล้ว เขารู้สึกเจ็บตรงหัวใจ “แต่เมี่ยงคำอยากถูกไม้เสียบจัง” กำนันไกรคำรามในลำคอ...ยัยเด็กขี้อ่อย
เธอเสียซิงให้เพื่อนแฟนในคืนวันเกิดของแฟน เขาขู่เธอว่า หากเธอไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้ เธอต้องยอมให้เขาเป็นชู้รักลับ ๆ แล้วเรื่องคืนนั้นจะเป็นความลับตลอดไป...ซะเมื่อไหร่ ^^! ****** “ยะ...อย่า คุณพุฒปล่อยแต้มไปเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้อีก” “รับปากมาสิ รับปากมาว่า แต้มจะให้ผมเอาทุกครั้งที่ผมต้องการ” “ไม่...แต้มไม่อยากมีชู้” “แต่ก็มีไปแล้ว เป็นชู้ที่ได้เปิดซิงแต้มซะด้วย” เขาว่าแล้วยิ้มร้ายกาจ “คนเลว คุณมันโคตรเลว…” แต้มรักกัดฟันว่าเขา เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาโกรธแค้น พุฒยิ้มมุมปาก เขาก้มจูบแก้มนวล แล้วกระซิบบอกคนที่ถูกเขาทาบทับไว้ทั้งตัวว่า “ยินดีด้วย คุณได้คนโคตรเลวเป็นชู้”
เขาคือจอมโจรป่าเถื่อนที่ลักพาตัวเธอไปกักขังไว้ในกระท่อมกลางป่า เธอต้องชดใช้ความผิดที่เธอไม่ได้ก่อด้วยร่างกายและหัวใจ ************ อีโรติก จัดจ้าน ดราม่า เข้มข้น และหื่นหนักมาก ************ “ใช่ ! ฉันมันคนเลว และเธอก็กำลังจะได้ผัวเป็นคนเลวคนนี้ ! ฉันรับรองด้วยเกียรติของลำเอ็นขนาดเก้านิ้วเลยว่า เธอจะต้องชอบและหลงใหลมัน ตอนที่ฉันยัดมันเข้าไปในรูร่านของเธอ แล้วกระแทกแรง ๆ เธอจะเสียวและเรียกร้องให้ฉันเด้าเธอแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธอจะร่านเอ็นจนลืมความเป็นผู้ดีของเธอแน่นอน” คำพูดหยาบคายของเขาทำให้ปลายฟ้าหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ และอัสนีก็ยอมเอานิ้วออกจากร่องสาว เพราะเขาอยากรู้นักว่า เมื่อถูกยั่วยุถึงขนาดนี้แล้ว ผู้ดีอย่างเธอจะทำอย่างไร “คุณมันน่าขยะแขยง น่ารังเกียจที่สุด” “ตอนนี้ก็ว่าได้แหละ แต่พอถูกเอ็นยัดปาก ขี้คร้านจะดูดเอา ๆ จนลืมคำว่าน่าขยะแขยงน่ารังเกียจ” “ปลายไม่มีวันทำแบบนั้น !” “เธอจะได้ทำมันวันนี้แหละ !” .....
ขึ้นต้นอะไรก็ได้ แต่ลงท้ายอย่างไรก็รัก ผู้ชายขี้เอา...แต่ใจ ได้กล่าวไว้ ......... “เลือกเอาว่าจะออกไปดื่มน้ำก่อน แล้วกลับมาอยู่บนเตียงกับผมแบบไม่ได้หลับไม่ได้นอนจนถึงเช้า หรือจะไปอยู่บนเตียงกับผมก่อนสักครึ่งชั่วโมง ไม่สิ...น่าจะสักสองสามชั่วโมง แล้วหลังจากนั้นผมก็จะไม่กวนคุณอีก ตอนนั้นคุณค่อยออกไปดื่มน้ำก็ได้” เพียงขวัญเลิกคิ้วเรียวสูง ปรายตามองนาฬิกาที่ติดอยู่กับผนังห้อง มันบอกเวลาสองนาฬิกากับอีกสามสิบนาที หญิงสาวกำลังสงสัยว่าข้อเสนอทั้งสองของเขามันแตกต่างกันตรงไหนนะ เพราะไม่ว่ายังไงแล้ว บทสรุปของอิสรภาพทางร่างกายของเธอก็จะได้รับอีกครั้งในตอนตะวันขึ้นแน่ๆ
ไฟแค้นจะแผดเผาสองหัวใจให้แดดิ้น หรือจะหลอมรวมสองหัวใจให้เป็นหนึ่งเดียว *********** "หนูยังไม่ได้เป็นเมียคุณ และจะไม่มีวันเป็นด้วย ถอยไป หนูจะกลับบ้าน" เจ้าสาวหมาดๆเงยหน้าจนคอตั้งตะเบ็งเสียงเถียงเจ้าบ่าวตัวโตที่ยืนขวางทางกลับบ้านของตน "คิดว่าจะก้าวออกจากที่นี่ได้ง่ายๆเหรอ" มือใหญ่จับแขนเล็กบีบแน่น จ้องมองเธอด้วยความไม่พอใจ "คุณจะทำอะไร ปล่อยหนู หนูเจ็บนะ" อินนัดดาใช้มืออีกข้างที่ยังเป็นอิสระทุบซ้ำๆที่มือใหญ่ซึ่งบีบแขนตัวเองอยู่ เธอเจ็บจริงๆนะ "ทำให้เธอเป็นเมียฉันจริงๆไง" ปัณณธรรำคาญเสียงเล็กที่ตวาดแว้ดๆ เขารวบเอวเจ้าสาวที่ถูกต้องตามนิตินัยไว้แน่น ซุกไซ้ใบหน้าลงตรงซอกคอนุ่มหอมกรุ่นรวดเร็วอย่างเอาแต่ใจ "กรี๊ด!!!”
หม่ามี้เลิกกับคุณป๋าก่อนจะรู้ตัวว่าท้อง พอ'จริงใจ'ครบวัย6เดือน คุณป๋าก็กลับมาเพื่อขอรับผิดชอบ แต่หม่ามี้ใจแข็งไม่ยอมคืนดีด้วย ‘จริงใจ’อยากมีพ่อ ยัยหนูบอกหม่ามี้จังเลยว่า ‘หม่ามี้ขาคืนดีกับคุณป๋าเถอะ’ *** จิรายุ 28 ปี หนุ่มนักบริหารอนาคตไกล เขามีพี่เขยซึ่งเป็นเจ้าของบริษัทการเงินการลงทุนเจ้าใหญ่คอยสนับสนุน เขาแอบคบกับเพื่อนพี่สาว ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาคบกัน เธอยอมอยู่ในมุมลับ ไม่เคยเรียกร้องอะไร วันหนึ่ง เมื่อเขาต้องรับหน้าที่ไปดูแลบริษัทลูกที่ประเทศเพื่อนบ้านปีกว่า เขาไปโดยไม่ได้บอกกล่าวเธอ เขากับเธอจึงห่างเหินและเลิกรากันไปโดยไม่ได้บอกลา ทอฝัน 29 ปี เพราะเป็นห่วงภาพลักษณ์ผู้บริหารหนุ่มอนาคตไกล เธอจึงยอมอยู่ในมุมลับ ยอมอยู่เงียบ ๆ ไม่เรียกร้อง กระทั่งวันที่เขาเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ แต่กลับไม่บอกกล่าวเธอสักคำ ทอฝันจึงตัดสินใจได้ทันทีว่า เธอก็จะเดินออกไปจากชีวิตเขา ก็ในเมื่อเธอไม่ได้อยู่ในสายตา ในเมื่อไม่ได้อยู่ในฐานะคนสำคัญ มีก็เหมือนไม่มี ดังนั้น เธอไม่จำเป็นต้องมีเขาในชีวิตก็ได้ ลูกสาวของเธอก็เช่นกัน
เพราะรักลวงของเพื่อนและแฟน ทำให้เธอต้องติดบ่วงกามของใครอีกคน ****** “คะ...คุณ ได้โปรด ยะ...อย่า” “ไม่ทันแล้วคนสวย” เสียงของเขาแหบพร่า อารมณ์ปรารถนาของชายหนุ่มมากมายกว่าเธอหลายเท่านัก เขาเองก็ไม่อาจยับยั้งตัวเองได้ เพราะเหล้าแก้วนั้นแก้วเดียว หัวเอ็นร้อนลำใหญ่ถูกกดลงกลางรูคับแน่น เพียงแค่เขาแหย่ส่วนหัวถอกเข้าไปยังไม่เท่าไรเทียนหอมก็เบิกตาโพลง ดิ้นรนหนี “เจ็บ! อย่าทำ!” เทียนหอมทั้งผลักทั้งข่วนแผ่นอกกว้างเธอพยายามกระถดตัวหนี “อ่า...คุณแน่นจังเลยทูนหัว” ชายแปลกหน้ากัดฟันพูด “ฉันยังไม่เคย อย่าทำฉัน” เทียนหอมบอกเสียงสะอื้น “แล้วคุณจะชอบมัน”
ในเมื่อเธออยากได้พี่เป็นผัวจนตัวสั่น จนต้องวางยาจัดฉากว่าเราเอากัน พี่ก็จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง พี่จะสนองเรื่องอย่างว่าให้ถึงใจ แต่จำใส่หัวเอาไว้...เธอมันก็แค่เจ้าสาวที่พี่ไม่เคยรัก *********** ภากร 26 ปี พี่ชายข้างบ้าน เป็นแฟนมรกต (24 ปี) คบกันมา 3 ปีแล้ว สัญญากันไว้ว่า พอมรกตจบโทก็จะแต่งงานกัน ไข่มุก 18 ปี เป็นน้องสาวของมรกต เธอแอบรักแฟนพี่สาว แต่เจียมตนเจียมตัวปกปิดความรู้สึก เป็นเด็กดี รักพี่สาวมาก ในคืนก่อนงานแต่งงานของภากรกับมรกต ภากรถูกวางยาจัดฉากให้นอนกับไข่มุก ผู้ใหญ่มาเห็นจึงเปลี่ยนเจ้าสาวจากมรกตเป็นไข่มุก ภากรยอมแต่งด้วยความจำใจ เพื่อรักษาหน้าตาและความสัมพันธ์ของสองครอบครัว มรกตยินยอมปล่อยให้คู่หมั้นแต่งงานกับน้อง เธอบอกภากรว่าไข่มุกแอบรักภากร เธอจึงยอมหลีกทางให้ คำพูดของมรกตทำให้ภากรเข้าใจผิดคิดว่าไข่มุกเป็นคนวางยาเพราะอยากได้เขาเป็นผัว ในคืนเข้าหอ เขาจึงดุด่าว่าน้องทรยศพี่สาว ไร้ยางอาย ทั้งที่คนวางยาเขาคือมรกต เธอคบซ้อน เธอจึงไม่อยากแต่งงานกับกับภากร แต่ก็ไม่อยากเป็นคนผิด จึงโยนความผิดให้น้องสาว ด้วยความรักพี่สาว และเพื่อรักษาหน้าตาของครอบครัว ไข่มุกจึงจำยอมอยู่ในสถานะ เจ้าสาวที่เจ้าบ่าวไม่เคยรัก
เพราะรักจึงเพาะกล้ารัก 'เสือเข้มเขี้ยวลากดินกับหนูมัทลูกแกะน้อย' ***** ...กล้วยน้ำว้าดิบ1หวี กับหัวปลี1หัว คือค่าตัวหมั้นหมายในวัยเยาว์ ผูกมัดให้เธอกับเขาต้องจูงมือกันเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์ เพื่อทำตามคำสัญญาและเพื่อศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของบิดาทั้งสองฝ่าย แต่เมื่อเป็นการแต่งงานที่เธอไม่ได้เต็มใจ และเธอคิดว่า เขาคงไม่เต็มใจเช่นกัน ในคืนเข้าหอคืนแรก มัทนาจึงยื่นข้อเสนอกับเจ้าบ่าวว่า "แต่งเพื่อพ่อ 100วันหย่า" ทว่าคำตอบจากปากหทัยกานต์หรือคุณเข้มเจ้าบ่าวผู้นิ่งขรึมตลอดพิธีแต่งงานที่เพิ่งผ่านพ้นไป กลับทำให้เธอต้องหน้าเหวอ อ้าปากค้าง "สินสอดตั้ง10ล้าน มีเวลาเรียกทุนคืนแค่100วัน หนูมัทว่า เราต้องเมกเลิฟกันวันละกี่ครั้งดี พี่ถึงจะคุ้มทุน"...
เธอไม่อยากเป็นเมียกำนัน เธอเกลียดเขา แต่ยายบอกว่า เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น ******* “ทำบ้าอะไรของเธอ” “เดือนก็จะใช้หนี้ให้กำกันไง” “ใช้หนี้? แล้วทำไมต้องถอดเสื้อ” “ก็กำนันบอกว่า ถ้าไม่มีเงินมาใช้หนี้ ก็ต้องเอาตัวมาชดใช้” “แล้ว…” “เดือนก็จะพลีกายจ่ายหนี้ตามที่กำนันต้องการไง” กำนันท้องแท้สูดลมหายใจลึก เขาจ้องหน้าลูกหนี้สาวสมองน้อยด้วยสายตาวาวโรจน์ “เหนือเดือน…ฉันจะให้เธอมาทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กเพื่อชดใช้หนี้ ไม่ได้จะเอามาขึ้นเตียงทำเรื่องอย่างว่า ใส่เสื้อซะ!” ลูกหนี้สาวที่คิดไปเองว่าเขาอยากได้ความสาวของเธอแลกหนี้ยืนนิ่งอึ้งตะลึงงัน นี่หมายความว่า เธอแก้ผ้าโชว์นมให้เขาดูฟรี ไม่สามารถเอาไปหักล้างยอดหนี้ได้สักบาทเลยเหรอ…ฮือออ
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.