เกิดอะไรขึ้น!เมื่อจู่ๆ แม่ดันส่งใครไม่รู้มาดูแลผม ทั้งที่ผมไม่ได้ต้องการเลยสักนิดกับคำว่า ‘ว่าที่คู่หมั้น’ จะมาดูแลผมนับจากนี้เป็นต้นไป เฮ้ย บ้าไปแล้ว สายเคี้ยวอย่างผมไม่มีวันแต่งงานหรอกนะเว้ย ! ฝันไปเถอะว่าจะหยุด ‘พี่บอลสายเคี้ยว’ ไปได้ แถมสาวเจ้าที่เป็นคู่หมั้นผม อายุเพียงแค่สิบเจ็ดปี! แม่กำลังให้ผมแต่งงานกับเด็กเหรอวะ ไม่มีทางหรอกเป็นไงเป็นกัน! จะทำให้ทนไม่ได้ จนต้องถอนหมั้นไปเลย... คอยดู “อยากมีผัวจนตัวสั่นเลยหรือไง? อายุแค่นี้ไปเรียนให้จบดีกว่ามะ” “ไม่ได้อยากมีผัวจนตัวสั่นหรอกค่ะ เพียงแต่หนูต้องมาทำหน้าที่ของตัวเองก็เท่านั้น” ในเมื่อมาทำเพราะหน้าที่ ผมก็จัดให้แล้วกัน... จัดการให้หายไปจากชีวิตของผมไง หึ
‘เพ้นท์’ เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเลี้ยงดูอุปการะเพียงเพราะสงสาร จนวันหนึ่งทุกอย่างแปรเปลี่ยนไปเมื่อผมกับเธอ เรามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งโดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจ มันจะไม่มีอะไรมากถ้าหากผมมองเรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาและเธอก็ยอมที่จะไม่ปริปากพูดเรื่องนี้ขึ้น ทว่านานวันเข้าเธอกลับทำให้ผมไม่เป็นตัวเองเลยสักครั้ง สายตาที่ไม่เคยมองกลับมอง รสสัมผัสที่ไม่เคยคิดอยากจะลองก็อยากจะทำซ้ำๆ จนกลายเป็น ‘เสพติด’ เวลาได้ใกล้กัน ผมแค่อยากย้ำเตือนเธอทุกท่วงทำนองรัก ‘เธอคือของพาย’ ให้เธอจำเอาไว้ มันก็แค่นั้น... “แต่ถ้าเธอสมยอมก็ไม่ได้ความว่าฉันจะรับผิดชอบอะไรนะ เธอคงรู้ดี” “เพ้นท์รู้ค่ะ” “งั้นก็ดี”
ในอดีตฉันมีบาดแผลที่กรีดลึกลงจิตใจ มันเลยเปลี่ยนแปลงชีวิตของฉัน จากผู้หญิงที่แสนดี กลับกลายเป็นผู้หญิง ‘เจ้าชู้’ คบผู้ชายไม่เคยซ้ำ แต่ทว่าโลกมันคงจะกลมเกินไปสินะ เมื่อฉันได้เจอกับแฟนเก่าที่ลืมไปแล้วว่ารัก ลืมไปแล้วกับความสัมพันธ์ในวัยมัธยมที่มันช่างหอมหวานในตอนนั้น เป็นเขาที่ทำลายทุกอย่างลงกับมือเพราะความเจ้าชู้ ‘สงคราม’ เขาทำตัวเหมือนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายทิ้งฉันไปเมื่อสามปีก่อน กลับการได้เจอ ‘ทิศเหนือ’ ผู้ชายที่สอนให้ฉันรู้จักเข้มแข็ง และรักตัวเองให้มาก หากแต่สายตาของเขาที่มองฉันในตอนนี้ กลับทำให้ฉันรู้สึกไม่เป็นตัวเองเลยสักครั้ง ทั้งที่ไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับเขาแม้แต่นิดเดียว
เขาว่ากันว่า ‘ขี่หลังเสือแล้วลงยาก’ มันคงจะจริงสินะ เมื่อวันหนึ่งได้รับรู้มาว่าชีวิตที่เคยอยู่คนเดียวกลับมีญาติโผล่ขึ้นมาให้ตามหา คือพี่ชายที่หายสาบสูญไปนาน ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย และได้เบาะแสมาว่าพี่ชายได้ไปทำงานเสี่ยงอันตรายกับผู้ชายที่ชื่อว่า ‘แบล็ค’ เพียงแค่ได้เห็นเขาคนนั้นที่ไร้ซึ่งความรู้สึก ลึกลับและชอบการควบคุม ทำให้ฉันเข้าใจตัวเองดีว่า ‘เมื่อขี่อยู่บนหลังเสือไปแล้ว หากลงมาก็จะถูกเสือกิน’ แต่ฉันคิดว่าตัวเองคงไม่ถูกกิน... แต่จะถูกเขาขย้ำตายซะมากกว่า “ถ้ายังไม่อยากตาย อย่าริขัดคำสั่งของฉัน”
พลาด ! ต้องใช้คำว่าพลาด เพราะฉันดันไปตกหลุมพรางของตัวเอง กะจำทำให้คนที่แอบหลงรักรู้สึกอะไรกับตัวเองบ้าง แต่ดันไปรู้สึกกับผู้ชายสารเลวอย่าง ‘ เซซัส ’ ผู้ชายสายเคี้ยว เคี้ยวหมดทุกอย่างที่เป็นผู้หญิง ยกเว้นฉันไว้ ! แต่การร่วมมือกับเขาทำภารกิจบางอย่าง มันก่อให้เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีต่อหัวใจตัวเอง ต้องรีบทำให้สำเร็จ ก่อนที่ ‘ จิน ’ คนนี้จะหันเหไปสนใจไอ้บ้าเคี้ยวไม่เลือกอย่างเขา ! “ เหมือนโดนฟันแล้วทิ้งเลยอะ” “ เหอะ ใครกันแน่ที่ฟันใคร ? เธอต่างหากปะ ลากฉันขึ้นเตียง ใครผิดไหนตอบ”
เธอสวย สวยชนิดที่ทำให้คนตายด้านเรื่องผู้หญิงอย่างผมบอกได้เต็มปากว่า “เธอเปรียบเสมือนนางฟ้าแสนสวย ที่ทำให้ผมหลงใหลในความสมบูรณ์แบบ” เรือนร่างเปลือยเปล่าขาวนวลนั่งอยู่บนโต๊ะพร้อมกับผ้าสีขาวที่ปกปิดจุดลับ ทำให้ผมไม่สามารถละสายตาจากภาพตรงหน้าได้เลยสักนิด ดินสอในมือ กระดาษเปล่าตรงหน้า... ไม่ได้เรียกสติคนอย่างผมให้กลับมาจดจ้องได้อีกต่อไป แต่ใครจะรู้ แม่นางฟ้าที่ผมไม่รู้จักแม้แต่ชื่อจะเป็นคนเดียวกับคนที่ผมกำลังยืนสอนเธอในชั้นเรียนคณะศิลปกรรมศาสตร์ในฐานะ ‘อาจารย์’ ของเธอ “เธอ...” “คุณคัท ไม่สิ อาจารย์คัท”
พยายามหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์ที่เหมือนเป็นบ่วงรัดคอ แต่ยิ่งหลีกเลี่ยงมากเท่าไหร่ ทำไมผมต้องเจอกับความสัมพันธ์ที่ตามติดชนิดติดจรวดแบบนี้ด้วย ปิดหัวใจตัวเองหลังจากทำร้ายจิตใจแฟนเก่า ผมก็ยังคงทำตัวเจ้าชู้ เสเพลไปตามประสาผู้ชาย แต่แล้วกลับมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งพยายามเข้ามาพังกำแพงที่ผมสร้างขึ้น แม้จะบอกเธอเสมอว่าต่อให้พร้อมจะหยุด ‘สงคราม’ ครั้งนี้ มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เธอคือ ‘คนต้องห้าม’ ที่ผมไม่ควรรู้สึกหรือสัมผัส เหมือนยิ่งห้ามก็ยิ่งพยายามเข้าใกล้ผมมากขึ้น... ถ้าขืนเข้ามามากกว่านี้ คนที่จะเสียใจคือเธอ ไม่ใช่ผม
วี บีทีเอสเป็นต้นเหตุ ! เพราะนักร้องเกาหลีที่เมียผมคลั่งไคล้นักหนา เป็นเหตุทำให้ผมเริ่ม ‘ เบื่อ ’ มันมากขึ้นทุกวัน ลำพังคบกันก็แทบจะไม่มีเวลาให้กันอยู่แล้วเพราะเธอเรียนหนัก แต่เวลาอยู่ด้วยกันทำไมจะต้องพูดถึงแต่วี บีทีเอส ! มันเป็นใครฟะไม่รู้จักเว้ย ! เห็นมันนิ่งกับผม แต่กับวีแตกต่างกันฉิบหาย นักร้องเกาหลีกับผัว? เป็นคุณจะเลือกใคร
เราสองคนเป็นแฟนกัน ‘รามเกียรติ์’ คือผู้ชายเนือยและค่อนข้างเย็นชา แต่ทว่า... เรื่องความเจ้าชู้เขาไม่เป็นสองรองใครและฉันรู้มาตลอดว่าเขานอกใจฉัน แต่สิ่งที่ฉันทำได้คือการให้อภัย กี่ครั้งที่ต้องยอมเพราะรัก กี่ครั้งที่ต้องทนเพราะรัก แต่รามเกียรติ์กลับมองฉันเป็นเพียง ‘ของตาย’ ที่ไม่อาจหลุดพ้นจากกำมือเขาไปได้ “น่ารำคาญ” “ฉันเป็นแฟนนายนะ ทำไมถึงทำแบบนี้อะ” “เงียบ” ยกมือเสยผมตัวเองขึ้นก่อนจะมองฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิด “แค่แฟนไม่ใช่แม่... อย่าพูดเยอะ”
เขาคือคนที่ทำให้ฉันออกตามหามาตลอดหลายปี... เพียงเพราะคำพูดของเขาในตอนนั้น “เอาไว้มีโอกาสเจอกันอีกครั้ง ค่อยมาตอบแทนฉันก็แล้วกัน” และโชคชะตาพาให้ฉันมาเจอกับเขาอีกครั้ง ทำให้ฉันได้แต่ตามเขาอยู่ห่างๆ ไม่ให้เขารู้ตัว แค่ได้เห็นเพียงข้างหลังก็ดีใจ แต่ทว่า... ตามเขามานานถึงสามเดือนดันโดนเขาจับได้ซะนี้ ถ้าเกิดพูดอะไรออกไป เขาจะจำฉันได้ไหม? บางทีเขาอาจจะลืมฉันไปแล้วก็ได้ และ เพราะสถานการณ์พาไป ทำให้ฉันหลุดปากออกไปว่า "ชอบ" ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องจริงก็ตามที ใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ยกยิ้มจนฉันเสียวสันหลัง แต่คำพูดของเขาต่อจากนี้ กับทำให้ฉันต้องเสียว (สันหลัง) ยิ่งกว่า “ในเมื่อเธอกล้าที่จะให้ฉัน ‘ จับทำเมีย ’ งั้นก็มาเป็นแฟนกันก่อน ตกลงไหม?” ถ้ามันทำให้ฉันได้อยู่ใกล้ชิดและเพื่อตอบแทนเขา มีเหรอว่าฉันจะไม่ตกลง
BADBOY HOT อันตราย !! ร้ายรักสุดขั้ว เพราะต้องการได้นกต่อ? เพราะต้องการที่คนที่สามารถตายแทนเขาได้ทำให้ผมต้องรับยัยเด็กกะโปโลคนนี้ ที่ไม่รู้ว่าเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของผมตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากัน “เพ” เ ด็กกะโปโล ที่ผมไม่รู้แม้แต่บ้านเธอทำอะไร? และเธอเป็นใคร จู่ๆ ก็เสนอตัวเองมาช่วยงานที่อันตรายแบบนี้ ผมไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่และตัวผมก็ยอมพร้อมที่จะดึงยัยเด็กนี้มา เพียงเพราะคำเดียวคือ “การให้เธอมาตายแทน” ถึงแม้ผมจะรำคาญและหงุดหงิดที่ยัยนี้ต้องมาอยู่ด้วย แต่ถ้ามีคนที่พร้อมจะตายแทนผมได้ ทำงานเสี่ยงๆ ได้ ผมก็ยอมให้ยัยเด็กนั่นมาวุ่นวายก็แล้วกัน เพราะต้องการแค่ชีวิตที่ดีขึ้น? เพราะต้องการมีชีวิตที่ไม่ได้อยู่ในโลกที่ตัวเองอยู่ ทำให้ฉันต้องระเห็จตัวเองมายุ่งวุ่นวายกับเขาคนนั้น ที่อันตรายที่สุดในชีวิตของฉันที่เคยได้พบเจอ “โช” มาเฟียค้าอาวุธที่มีธุรกิจสปาและรีสอร์ทบังหน้าและเป็นบุคคลที่อันตรายที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา และตัวฉันก็ยอมพร้อมจะเสี่ยงไปกับเขา เพียงเพราะคำเดียวคือ “การมายืนข้างๆ เขา” ถึงแม้ฉันจะไม่มีสิทธิ์นั้นก็ตามเพราะเขาไม่เคยแม้แต่จะแลตามองมาที่ฉันที่มันแสนจะวุ่นวายและเป็นที่น่ารำคาญสำหรับเขา แต่ฉันก็พร้อมที่จะเสี่ยงเพื่อเขา เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้ผม? ต้องมาเป็นห่วงยัยเด็กที่เป็นแค่นกต่อของเพื่อนร่วมธุรกิจ แค่เห็นเธอเสี่ยงอันตรายผมก็รู้สึกเป็นห่วงเธอมากกว่าอะไรทั้งหมด ไม่รู้ว่า “โช” มันคิดอะไรของมันอยู่? และ “เพ” สิ่งที่เธอทำตอนนี้ฉันก็ไม่รู้เหตุผลจริงๆ ของเธอว่ายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อคนอย่างโชทำไม? แล้วไง..ผมจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากมองพวกเขาสองคนที่อยู่ด้วยกันอย่างแปลกๆ นี่ผมกำลังคิดอะไรกับยัยเด็กนั่นเหรอ? เหอะแล้วไง..โชก็โชเถอะ คนอย่าง “อิฐ” “จะไม่ยอมให้เธอต้องเสี่ยงอันตรายอีกแน่” Cho & Pay : Talk.. ?? “มีสิ่งหนึ่งที่เธอยังไม่ได้ทำให้ฉันนะเพ..” “เอ๋? อะไรเหรอโช บอกมาได้เลยนะ ฉันยินดีทำให้โชทุกอย่าง..ถ้ามันทำให้โชมีความสุข” เพยิ้มให้กับร่างสูงที่แสยะยิ้มอย่างเหนือกว่า ก่อนจะโน้มตัวไปใกล้ๆ ร่างบางที่เขาอดทนได้ยังไง? ร่างกายของยัยเด็กนี้มันดึงดูดเขาตั้งแต่ตอนไหนกัน? เพราะคิดแค่ว่ายัยเด็กนี้มาเป็นตัวแทนตัวตายเขาเท่านั้น มันอาจจะเห็นแก่ตัว..แต่ยัยนี้ก็เลือกเองนี่น่าที่จะเสี่ยงอันตรายไปหาข้อมูลของศัตรูให้เขา โชมองหน้าเด็กสาวที่ทำหน้ายิ้มๆ ก่อนจะถอยหลังออกไปยืนเท้าเอวมองเธอที่นั่งอยู่บนเตียงเขา “บอกมาสิโช ฉันยินดีนะ..” “เหรอ? เอาเป็นว่าถอดเสื้อผ้าออกให้หมด..แล้วนอนลงอ้าขากว้างๆ นะ”
“แฟนเก่า” ที่ทำให้เขาเจ็บเจียนตาย เพราะเหตุผลที่โคตรจะฟังไม่ขึ้น มันทำให้เขาเจ็บ ทำให้เขาทรมาน ทำให้เขาตายทั้งเป็นอยู่หลายปี กระทั่งเขากลับมาอีกครั้ง มาชำระความแค้นที่สุ่มอยู่ในอก ลุกเป็นไฟพร้อมแผดเผาทุกอย่างให้มอดไหม้ ไม่ว่าเหตุผลของเธอจะเป็นยังไง ผลสุดท้ายเธอจะต้องรับผลของการกระทำที่ทำไว้กับเขา ไม่ว่าจะดีหรือเลวแค่ไหน... ขอแค่อย่าหนี เพราะเขาจะตามให้ถึงที่สุด ฉุดลงนรกไปพร้อมกัน
เพราะเราสองคนต่างกันด้วยเรื่องฐานะ ผมปฏิเสธเธอและพยายามผลักไส ทว่าหัวใจกับไม่คิดแบบนั้น จนวันหนึ่งเราสองคนได้เปิดใจกันและกัน เธอไม่รังเกียจที่คนอย่างผมต่ำต้อยกว่าเธอ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่มีทางยอมเลยคือ... ใครก็ตามที่คิดมาพรากเธอไปจากผม ต่อให้คนนั้นจะเป็นใคร ผมก็ไม่คิดจะเอามันไว้ ไม่มันก็ผมคงต้องตายกันไปข้าง! ‘พี่หินหึงเอยเหรอคะ?’ ‘ครับ’ ‘แล้วต้องทำยังไงคะ’ เธอคงไม่รู้ว่าเล่นอยู่กับอะไร... เจ้าเอย คุณคิดผิดนะ ‘คงระบายความหึงกับคุณ บนเตียงมั้งครับ’
เพราะตกที่นั่งลำบาก ครอบครัวถูกฟ้องล้มลาย ทำให้ฉันต้องระเห็จตัวเองออกจากมหาลัยและบ้านที่สวยหรู มาอาศัยพักพิงกับเพื่อนที่มีอยู่คนเดียว เพราะคนอื่นก็ไม่มีใครจะคบ เพราะฉันมันไม่คบใคร แต่ว่าฉันคิดผิด.. เพื่อนคนนี้ของฉันมันร้าย ถูกผู้ชายฟันแล้วทิ้ง และยังจะคิดแก้แค้นโดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือ เดี๋ยวนะ!! แล้วฉันเกี่ยวอะไรด้วย? คือถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีที่อยู่ ทางเดียวคือต้องกัดฟันรับช่วงต่อการแก้แค้นจากเพื่อนตัวแสบที่หวังจะให้ฉันไปยั่ว "เขา" คนนั้นให้หลงและเฉดหัวทิ้ง แต่มันไม่เป็นแบบนั้น เพราะว่า "มีเพียงแค่รูปภาพของเขารูปเดียวที่ฉันพอจะรู้" แถมเพื่อนตัวแสบดันไปเกาหลี เพื่อไปศัลยกรรมหน้าตา โฮกกก ชีวิตของ "ยิ้ม" มีอะไรให้ลำบากอีกไหมเนี่ย? T^T
ไม่รู้ว่าการเจอกันของเราสองคนมันจะมาในรูปแบบไหน เขาจะมาดีหรือมาร้าย ฉันไม่สามารถเดาใจเขาได้เลย ‘พี่ไฟ’ เป็นผู้ชายอันตรายฉันรู้แค่นี้ ฉันพยายามปกป้องตัวเองไม่ให้ถลำลึกไปกับเขา แต่เพราะว่าการกระทำที่แสนดีกลับทำให้ฉันถลำลึกลงไปได้เสมอ... และเขาก็ทำมันได้สำเร็จ ฉันเกลียดเขาในใจพร่ำบอกแบบนั้น เขาเองก็คงไม่ต่างกัน ถ้าหากนี่คือการเข้าหาโดยมีแผน ‘ลับหลัง’ ฉันว่าฉันต้องปกป้องหัวใจตัวเอง อย่าได้อ่อนแออีกครั้งให้เขาต้องสมน้ำหน้าเอาเลย “แพงต้องการมัน พี่รู้ดี” คำพูดแสนร้ายกาจเป็นดั่งมีดคมๆ ที่กรีดบาดใจของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาจะไม่มีวันได้อะไรจากฉันอีก!
เธอ … คือ ผู้หญิงที่น่าสงสาร แต่สำหรับเขา … “เธอมันก็แค่ผู้หญิงน่าสมเพช” เขา … คือ ผู้ชายที่ไม่มีหัวใจ แต่สำหรับเธอ … “เขามันก็แค่ผู้ชายสารเลว” เมื่อโชคชะตากลั่นแกล้งให้ “มินญา” ต้องมาพบเจอกับเขา “เซฟ” ผู้ชายที่ไร้หัวใจและมองเธอเป็นแค่เพียงผู้หญิงที่น่ารังเกียจ เพียงเพราะเธอไม่มีใคร อยู่ตัวคนเดียวหาเลี้ยงตัวเองไปวันๆ ชีวิตของเธอก็แย่อยู่พอแล้ว แต่พอมาเจอเขา ทุกอย่างที่เธอคิดว่าไม่ดีแล้ว มันยิ่งไม่ดีเข้าไปใหญ่ … ชีวิตของเธอต้องถูกทำร้ายเพียงเพราะเขาไม่ชอบผู้หญิงที่น่าสมเพช แต่เธอผิดเหรอ? ผิดหรือไงที่เกิดมาแล้วเป็นแบบนี้ เธอถูกเขาทำร้ายจิตใจไม่พอ กับถูกย่ำยีร่างกายเพียงเพราะเขาต้องการ .. ชีวิตของเธอถึงแม้จะไม่มีอะไรดีแต่เธอก็มีความสุข แต่พอเขาก้าวเข้ามาทุกอย่างกลับแตกสลาย … “ผู้หญิงแบบเธอมันน่าสมเพช !! ” “ค่ะ มินรู้ตัวเองดีเพราะงั้นคุณเองก็ควรปล่อยมินสิคะ” “เหรอรู้ตัวเองดีใช่ไหม ไหนๆ ชีวิตของเธอมันก็น่าสมเพชแล้ว งั้นฉันจะทำให้ชีวิตเธอมันน่าสมเพชเข้าไปอีก !! ” “คุณจะทำอะไร คุณเซฟ !! ปล่อยนะ ฉันเกลียดคุณ” เซฟ : ผู้ชายไร้หัวใจ เป็นเจ้าของผับชื่อดังเป็น คนที่จิตใจเย็นชา โหดร้าย “ผู้หญิงอย่างเธอ .. มันน่าสมเพชจริงๆ” มินญา : ผู้หญิงที่ต้องทนทุกข์กับการมาเจอผู้ชายอย่างเขา เป็นคนที่จิตใจดี น่าสงสาร แม้บนใบหน้าของเธอจะไม่มีรอยยิ้มก็ตาม “ฉันเกลียดคุณ ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนฉันก็จะเกลียดคุณ !!
ผมเป็นคนไม่เอาไหน ใครๆ ก็พูดแบบนั้น ผมเลว ผมเกเร และไม่มีใครเอาผมอยู่สักคน แม้แต่ครอบครัวของผมเอง เด็กอายุสิบแปดอย่างผม อาจจะเรียกว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ แต่ทว่า... สำหรับคนอย่างผมมันเกินจะเยียวยาแล้วล่ะ ! และการที่ผมได้เจอหญิงสาวคนหนึ่งหน้าตาสวยมาก แต่นิสัยเอาแต่ใจของเธอทำให้ผมหงุดหงิด และเกลียดท่าทางของเธอมากที่สุด เธอเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตผม ซึ่งผมไม่ชอบ จะจัดการยังไงให้เข็ด คงต้องใช้ความ ‘ เลว ’ ที่มีจัดการให้อยู่มัด และถีบหัวเธอให้ออกไปจากชีวิตของผมซะ
เมื่อฉันถูกรุกรานจากเด็กรุ่นน้องที่ขยันมาหาฉันอยู่ตลอด ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร รู้แค่ว่าเขามันเป็นเด็กสายเคี้ยว แต่ถ้าจะมาจับฉันทำเมีย ฝันไปก่อนนะเบบี๋ ! เพราะฉันไม่สนใจ... ไม่คิดจะมองใคร คนที่มองมีอยู่คนเดียว เพื่อนสนิทที่ไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลยสักนิด ‘ อาร์ ’ เด็กคนนั้นเริ่มรุกฉันมากขึ้น ‘ โย ’ เพื่อนที่ฉันแอบรักก็หงุดหงิดใจ เลยประกาศบอกทุกคนว่าฉันคือเมียของเขา หากแต่ว่ามันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีใจสักนิด เพราะเขาเองก็ให้ฉันจีบรุ่นน้องให้เพื่อเป็นการตอบแทน ความเสียใจนำพามาซึ่งความผูกพันบางอย่าง ในขณะที่ฉันเศร้า อาร์กลับทำให้ฉันยิ้มออก และขณะเดียวกันเพื่อน (ที่แอบรัก) ก็เปลี่ยนไปราวกับไม่ใช่เพื่อนคนเดิมอีกต่อไป
คำสัญญาระหว่างเรา... มันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ‘รัก’ มากแค่ไหน ที่ตรงนี้ก็ยังเป็นคุณ พันธะสัญญาสมัยเด็ก ทำให้เราสองคนต้องแยกจากกัน จวบจนทุกวันนี้เธอก็ยังไม่เคยพบเจอกับเขา และเขาก็ไม่เคยพบเจอกันเธออีกเลย... แม้ว่าสุดท้ายโชคชะตาไม่ช่วยพวกเขาสองคน แต่พวกเขาก็ยังคงรักษาคำสัญญาที่ว่า 'สักวันหนึ่ง เราคงจะได้เจอกันอีกครั้ง' 'หมอดินแดน' ผู้เชี่ยวชาญด้านอายุรกรรมและรักษาโรคทั่วไป ได้เจอกับ 'เอวา' ลูกสาวมาเฟียตระกูลดัง ทั้งที่หมอดินแดนไม่เข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน แต่พอเป็นเอวา กลับดึงดูดเขาและทำให้เขาได้ลืมสัญญาเมื่อวัยเด็กไป 'เตชินทร์' บอดี้การ์ดหนุ่ม แอบชอบเอวาแต่เพราะสถานะที่ต่างกันทำให้เขาเลือกที่จะเก็บซ่อนความรู้สึกนี้เอาไว้ในหัวใจ 'เจค' เด็กหนุ่มมหาลัยปีหนึ่ง ชีวิตของเขารันทดและต้องอยู่กับความจน เจอกับเอวาที่เป็นเสมือนนางฟ้าที่คอยช่วยเหลือเขาอยู่เสมอ แต่จะรู้ไหมว่าเด็กหนุ่มที่เย็นชาไม่เคยหวั่นไหวกับใคร แต่พอเป็นเอวา เขากลับรู้สึกอยากปกป้องเธอ ความสัมพันธ์ของทั้งสามจะลงเอยแบบไหน? พันธะสัญญาที่ว่ามันคืออะไร... ฝากติดตามด้วยนะคะ
เขาแอบรักผู้หญิงคนหนึ่งมานาน ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแต่โชคชะตากลับเลือกให้เขาอกหัก เพราะผู้หญิงคนนั้นคือ “เมียเพื่อน” โจชัว ( Jochou ) : เจ้าของธุรกิจหนังสือนิตยาสารชื่อดัง หล่อ เนี้ยบ ผมสีเทาซอยละต้นคอ อายุ 27 ปี ถึงใบหน้าจะหวานแต่บ่งบอกความเรียบเฉย ไม่เคยแสดงอาการใดๆ เลย นอกจากจะยิ้มให้เธอ ”เมียของเพื่อนที่ได้หัวใจเขาไป” >> เธอแอบชอบคนที่มีเจ้าของแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่บังเอิญเจอกันแต่โชคชะตากลับเลือกให้เธอทำผิด เพราะเขาคนนั้น “มีเมียแล้ว” เรรัน ( Layrun ) : นางแบบสาวสุดฮอตร้อนแรง สวย เปรี้ยว ผมบ๊อบเทสีแดง อายุ 25 ปี ใบหน้าบ่งบอกว่าเธอแรง แต่จริงๆ แล้วเธอแค่ต้องการเขา .. เขาคนนั้นที่จะมาเป็นแฟนของเธอแต่ติดตรงที่เขา “ดันมีเจ้าของซะแล้ว” “มองอะไร?” “หึน่าทุเรศ !! ” “ !!!! ” “หน้าตาก็ดีสวย แต่ไม่ได้ช่วยให้ต่อมสำนึกทำงานเลยเนอะ รู้ว่าเขามีเมียแล้วแต่ก็ยังอยากได้ .. ” > แค่เจอกันครั้งแรกก็ระเบิดอารมณ์กันแล้ว … คนอย่าง “โจชัว ” ไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงอย่างเธอทำอะไรเพื่อนฉันและคนที่ฉันรักได้หรอก !!! > แต่คนอย่าง ” เรรัน ” ก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอก คนอย่างเธออยากได้อะไรก็ต้องได้แน่นอนต่อให้แย่งใครมา เธอก็ยอม !!! ฝากด้วยนะคะเพราะนางเอกของเรื่องจะแรงหน่อย (เหรอ ?) แต่เฮียโจชัวของเราก็ใช่ย่อยนะเห็นนิ่งๆ แต่ก็ฟาดเรียบนะค่า ไม่ปล่อยให้นางเอกของเรารอดแน่นอน … แค่คิดว่าเจอมวยถูกคู่แล้วล่ะนะ ^_____^//
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.