11 books
-
1. หนูแรดนะเฮียกำราบไหวเหรอ
เรื่องราวความรักความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของคลับกับเด็กเชียร์เบียร์ ไพลินไม่เคยลืมว่าอังค์กูณฑ์คนนี้เคยทำเธอเจ็บแสบขนาดไหน ในเมื่อเขาจำเธอไม่ได้ เธอจะทำให้เขาเรียนรู้บ้างว่าการถูกเขี่ยทิ้งมันรู้สึกยังไง อังค์กูณฑ์ตั้งใจจะจีบไพลินเล่น ๆ ควงแขนชั่วครั้งชั่วคราว แต่คืนนั้นคืนเดียวกลับกลายเป็นเขาที่หลงรักเธอจนหัวปักหัวปำ
-
2. ลีโอคลั่งรัก
ปึก! “อื้อเจ็บ!!” “อ้าขาออก” ผมออกคำสั่งกับเธอเสียงนิ่ง ๆ เพราะน้ำผึ้งหุบขาตัวเองไว้ ทำให้ผมขยับเอวเข้าออกลำบาก น้ำผึ้งเอาแต่ส่ายหน้าไปมารัว ๆ การที่เธอไม่พยายามเรียนรู้ท่าใหม่ ๆ มันทำให้ผมหงุดหงิด ผมจึงดันร่างของเธอให้นอนลงแล้วจับแยกสองขาอ้าออกกว้าง ๆ ก่อนจะเริ่มขยับเอวสอบกระแทกกระทั้นเข้าออกร่องรัก จนเธอเริ่มปรับตัวได้ ผมจึงอุ้มให้เธอขึ้นมานั่งบนตักของผมอีกครั้ง “ขย่ม” น้ำผึ้งเงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าเหมือนไม่เข้าใจ ผมจึงค่อย ๆ อธิบายเพื่อให้เธอทำตาม “หมุนเอวก่อน แล้วยกสะโพกกระดกขึ้นลงซ้ำ ๆ ถ้าหนูไม่ทำป๋าจะกระแทกตรงนั้นให้ระบมเลย
-
3. หย่ารักคนใจร้าย
ฉันหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่า พระเอกเลวและหูเบา นางเอกโง่เง่าและอ่อนแอจนน่ารำคาญ เริ่มเรื่องว่าน่าหงุดหงิดแล้ว ตอนจบยิ่งห่วยแตกไปกันใหญ่ เอาล่ะ ฉันจะเปลี่ยนนิยายน้ำเน่าเรื่องนี้ให้เป็นนิยายน้ำดี! แนะนำตัวละคร บดินทร์/เฮียดิน นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ ทายาทคนโตของตระกูลภิรมย์ภัทร สุขุมลุ่มลึก ภายใต้ใบหน้าฟ้าประทานซ่อนความอันตรายไว้กรุ่นๆ เกลียดการถูกบังคับ ยิ่งถูกบังคับก็จะยิ่งต่อต้าน “เธอมันก็แค่แม่พันธุ์ไว้ผลิตลูกผลิตหลานให้ตระกูลของฉันเท่านั้นเองหนูดี” ดีน่า นักเขียนสาววัย 25 ปี นามปากกา ไดอาน่า เน้นเขียนแต่พล็อตที่ขายได้ เนื้อหาไม่โดนใจแต่ยอดขายสุดปัง นิยายเรื่องล่าสุดที่จบโคตรห่วย โดนนักอ่านด่าสาปไปสามชาติเจ็ดชาติ แต่ใครจะรู้ว่าเรื่องแบบนี้แหละที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า “ตราบใดที่นิยายน้ำเน่ายังขายดี ดีน่าก็จะเขียนพล็อตนี้จนสิ้นชีพ” ดารากา/หนูดี เด็กกำพร้าที่ตระกูลภิรมย์ภัทรรับมาเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ เธอได้รับการอบรมสั่งสอนให้เป็นแม่บ้านแม่เรือนและถูกปลูกฝั่งให้รักบดินทร์ตั้งแต่ยังเล็กยังน้อย เพื่อโตมาจะได้เป็นเจ้าสาวที่เพียบพร้อมของบดินทร์โดยเฉพาะ “บางครั้งหนูดีก็ไม่ได้อยากรักเฮียดิน แต่ไม่รู้ทำไม ฮึก! เหมือนถูกสาปให้รักเลย” เขา...คือผู้ชายที่แสนใจร้ายและเย็นชา เธอ...คือหญิงสาวที่รักเพียงแต่เขาจนหมดหัวใจ
-
4. หนูดื้อนะเฮียรักไหวเหรอ
“เฮียมันซาดิสม์ หนูขอลาออกจากการเป็นเมีย!”“อะไร?” “หนูไม่อยากเป็นเมียเฮียแล้ว เฮียชอบใช้ความรุนแรงบนเตียง ตัวหนูมีแต่รอยน่าเกลียดเต็มไปหมด”รอยน่าเกลียด? อะไรคือรอยน่าเกลียด?นั่นคือร่องรอยที่เขาแสดงความเป็นเจ้าของต่างหาก“เป็นเมียเฮียดี ๆ ไม่ชอบ อยากจะเป็นคนใช้ไหมเดี๋ยวสงเคราะห์ให้”“งั้นหนูของานที่ได้อยู่ใกล้กับพวกพี่บอดี้การ์ดนะคะ เวลาเห็นกล้ามใหญ่ ๆ จะได้มีกำลังใจทำงาน”หืม...มีกำลังใจในการทำงานอย่างนั้นเหรอ?ดูหน้าเธอตอนพูดถึง 'กล้ามใหญ่ ๆ' ของเหล่าบอดี้การ์ดในบ้านสิ ยิ้มระรื่นเชียว~“เป็นแค่คนใช้มีสิทธิ์เลือกงานด้วยเหรอ?” เขาเอียงคอถามเล็กน้อย แต่ไม่ได้รอฟังคำตอบ “อย่างดื้อต้อง...โน้น...ไปขัดส้วม!”“เฮีย!” มันจะมากเกินไปแล้ว เธอไม่ยอมหรอก งานนี้เป็นไงเป็นกัน“แล้วบัตรเครดิต คีย์การ์ดห้อง กุญแจรถ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าแบรนด์เนม คืนเฮียมาให้หมด!”เหอะ! คิดจะทวงของที่เคยเปย์ให้คืนทั้งหมดเหรอ?คนอย่างเธอหรือจะยอม!ดารินทร์เดินอ้อมโต๊ะทำงานไปนั่งบนตักแกร่ง ตวัดสองแขนเรียวโอบรัดลำคอหนาพลางกะพริบตาปริบ ๆ“เฮียขา...”
-
5. แด๊ดดี้จอมโหด
ปัง!! กรี๊ดดดดด!! พรึ่บ! ชายวัยสี่สิบปลายๆ ล้มลงไปกับพื้นจมกองเลือดทันทีที่ลูกตะกั่วฝังเข้าที่บริเวณกลางกะโหลกศีรษะ ความเหี้ยมโหดของเขาทำให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักออกอาการขวัญเสีย เธอกรีดร้องเสียงดังลั่นด้วยความหวาดกลัว “นี่คือลูกหนี้ที่ฉันอุตส่าห์ให้โอกาสมากกว่าสองครั้ง แล้วมันยังกล้าคิดที่จะหนี...” ปรินทร์หันมาพูดกับเด็กสาวที่นั่งสั่นเทาอยู่บนตักของเขาด้วยน้ำเสียงดุดัน การกระทำของเขาราวกับเชือดไก่ให้ลิงดู “...เธออยากมีจุดจบแบบนั้นไหม?”
-
6. เมียปีศาจ
“เรติกา อ๊าส์” น่ารังเกียจ! น่าขยะแขยงที่สุดเลย “ใครอนุญาตให้แกครางชื่อฉัน ไอ้ชั่ว!” เธอพยายามประคองเสียงตัวเองไม่ให้สั่น ความรุนแรงที่เขามอบให้นั้นไม่สามารถทำให้คนถูกกระทำอย่างเธอส่งเสียงร้องครวญครางออกมา แม้แต่น้ำตาแค่หยดเดียวเขาก็ไม่สามารถรีดมันออกมาจากดวงตาของเธอได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเองก็เจ็บปวดทรมานแทบขาดใจ เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ “หึหึ” มันส่งเสียงหัวเราะในลำคอเย้ยหยันเธออีกแล้ว โคตรเกลียดมันเลย “ถ้าเธอส่งเสียงร้องครวญครางออกมาบ้าง ฉันอาจเมตตาเธอก็ได้นะ”
-
7. ปมสวาทซาตาน
“เมื่อคืนเราสองคนแบบว่า...” คาริสาทำท่าทางเขินอาย ขณะที่แดเนียลเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี “นายครางเรียกฉันว่าเมียจ๋า...” “ไม่มีทาง! ฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น” ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงพูดของคาริสา แดเนียลก็รีบปฏิเสธแทรกขึ้นมาทันควัน “เมียจ๋า..เมียจ๋า...” คาริสายังคงสนุกกับการที่ได้กลั่นแกล้งแดเนียล ใครจะไปคิดว่าแค่อุบายป้องกันตัวเอง จะทำให้เธอทั้งสนุกและสะใจได้ขนาดนี้ “นี่นะเหรอผู้หญิงที่คุณย่าบอกว่าดีนักดีหนา ที่แท้เธอมันก็นางร้ายสวมหน้ากากเป็นคนดีนี่เอง” “ผัวก็ดูถูกเมียเกินไป เมียไม่ได้ร้ายถึงขนาดนั้นซะหน่อย แต่ว่าเมียน่ะ ร้ายยิ่งกว่านั้นหลายเท่า” คาริสาพูดพลางทำท่าจะย่องเข้าไปหา แต่แดเนียลรีบก้าวขาถอยห่าง ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวกว่าที่เขาคิด “ผัวขามาใส่เสื้อให้เมียหน่อย” “อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะยัยโรคจิต”
-
8. แด๊ดดี้ของหนูนา
“แด๊ดดี้~ หนูนามีเรื่องจะถามแด๊ดดี้ค่ะ” “ว่าไงคะคนเก่ง” คามินก้มหน้าลงมาเอ่ยถามเมียตัวน้อยที่แสดงท่าทางออดอ้อนเขาจนผิดสังเกต มือหนาลูบศีรษะคนตัวเล็กเบาๆ “หนูนาอยากเห็นรอยยิ้มของแด๊ดดี้เลยหยิบกระจกที่แด๊ดดี้เคยให้ไว้มาเปิดดู แต่ว่ามองยังไงก็ไม่เห็นรอยยิ้มของแด๊ดดี้เลยค่ะ ทำยังไงดีคะ?” เด็กสาวเปิดกระจกพับขนาดเล็กที่พกติดมือมาส่องใบหน้าของคามินก่อนจะค่อยๆ เลื่อนมาส่องใบหน้าของตัวเองช้าๆ “มองไม่เห็นจริงๆ นะคะ” ฟอดดดดด~ คามินกดปลายจมูกโด่งฝังเข้าที่พวงแก้มของคนตัวเล็กหนักๆ ไปหนึ่งฟอด ทำเอาหนูนาเผลออมยิ้มบางๆ ที่มุมปาก หากว่าเมื่อสักครู่เธอได้เห็นคามินหอมแก้มเธอผ่านกระจกด้วย พวงแก้มที่เคยขาวผ่องค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย “เห็นหรือยังคะ”
-
9. อ่อยรักแด๊ดดี้ขา
เกริ่นนำ... หึ~ รู้นะว่าเฮียกำลังมองดีแลนด์อยู่ เขาว่ากันว่าการอ่อยที่ได้ผลที่สุดคือการไม่อ่อย ดีแลนด์คลี่ยิ้มหวานเพื่อดึงเสน่ห์ของตัวเองออกมาให้ได้มากที่สุด เธอทำท่าทีทอดสายตามองพลาสเตอร์ลายการ์ตูนที่ปกปิดนิ้วมือเสมือนไม่สนใจคนข้างๆ “แม่ดีแลนด์บอกว่าถ้าฝนไม่หยุดตกก็ให้เฮียค้างที่นี่กับดีแลนด์ได้เลย” ปกรณ์พูดหลังจากที่ได้รับข้อความจากคาริสาผู้เป็นแม่ของเด็กสาว ดีแลนด์หันมาพยักหน้าให้ปกรณ์เบาๆ เป็นเชิงรับรู้ “รู้แล้วทำไมยังเฉย” “อ่าว แล้วจะให้ดีแลนด์ทำอะไรล่ะคะ ให้ดีแลนด์ขึ้นไปนั่งบนตักเฮียเหรอ โอ๊ยเฮีย!” เธออุทานเสียงหลงเมื่อถูกนิ้วมือหนาดีดเข้าที่ตรงกลางหน้าผากอย่างจัง “อย่าปีนเกลียว! ไปเอาหมอนกับผ้าห่มมา..เฮียจะนอนตรงนี้” ปกรณ์เอ็ดเด็กสาวอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะสั่งให้เธอไปเอาสัมภาระเครื่องนอนมาให้ เขาสังเกตเห็นสีหน้าไม่ชอบใจของเธออย่างชัดเจน “ทำไมทำหน้าอย่างนั้น คิดว่าเฮียจะไปนอนในห้องกับดีแลนด์หรือไง” “แล้วได้ไหมคะ” “นี่เป็นผู้หญิงประเภทไหนว่ะ” ปกรณ์พูดพึมพำเสียงเบาหากว่าไม่ได้ตั้งใจพูดกับเธอในประโยคแรก ก่อนจะพูดกับเธออย่างจริงจังในประโยคถัดมา “ดีแลนด์อย่าลืมนะ ว่าดีแลนด์อยู่กับเฮียแค่สองคน” “แล้วยังไงคะ เฮียกรณ์ไม่ใช่คนอื่นซะหน่อย” ดีแลนด์พูดพึมพำพร้อมทำท่าจะลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อไปเอาหมอนกับผ้าห่มในห้องนอน แต่อยู่ๆ ก็มีสิ่งกีดขวางทำให้เธอสะดุดอีกครั้ง โดยที่ปกรณ์คว้ามือเด็กสาวไว้ได้ทัน ว้ายยยยยยย~ “สะดุดเก่งจังเลยนะ” ปกรณ์พูดกระแหนะกระแหนคนตัวเล็กพร้อมยกยิ้มที่มุมปากบางๆ “เฮียกรณ์นั่นแหละแกล้งดีแลนด์ เฮียเอาขามาขวางดีแลนด์” “ไหนหลักฐาน เฮียอุตส่าห์ช่วยดีแลนด์นะ” หากว่าใจเธอเต้น ตุปๆๆ รู้ตัวอีกทีเธอก็นั่งอยู่บนตักของปกรณ์แล้ว จะลุกดีมั้ยนะ ไม่อยากลุกเลยอ่ะ อยากนั่งแบบนี้อีกสักสามชั่วโมง “อีกนานมั้ย” “อะไรคะ?” “จะนั่งแบบนี้อีกนานไหม เฮียหนักนะ” อุตส่าห์อยู่ท่านี้แล้วแท้ๆ ทำไมถึงไม่มีเลิฟซีนเลยอ่ะ
-
10. สิเน่หาน้ำผึ้ง
“ถ้าไม่อยากตายคาอกผัวเข้าสักวัน อย่าแม้แต่จะคิดถึงฉันอีก ฉันเตือนเธอได้แค่นี้” ทันทีที่เราสองคนได้อยู่ตามลำพัง ไบรอันก็พูดเปิดประเด็นก่อน คำพูดของเขามันตัดขาดความรักของฉันอย่างไร้เยื่อใย แล้วยังไง... ความรู้สึกมันห้ามได้เหรอ ฉันไม่ยอมหรอก ทำไมฉันจะต้องฝืนทำในสิ่งที่ฉันไม่อยากทำ “ทำไมโลกนี้ไม่เห็นยุติธรรมกับฉันเลย ถ้าจะทำให้ฉันรักนายไม่ได้ แล้วจะให้ฉันมาเจอกับนาย มาผูกพันกับนายทำไม” “แล้วคุณลีโอเขาผิดอะไร เธอเป็นของเขาน้ำผึ้ง เธอเป็นของเขาตั้งแต่แรก เธอ...กลับไปกับเขาเถอะ” “ฉันไม่ได้รักเขา ฉันรักนายนะไบรอัน ฮือ ๆ” ฉันรีบตะโกนออกไปทั้งน้ำตาในตอนที่ไบรอันหันหลังให้ฉัน เมื่อเห็นว่าเขาหยุดชะงักฉันก็วิ่งไปกอดเขาไว้จากด้านหลังทันที “พาฉันหนีไปจากเขาได้ไหม เราหนีไปด้วยกันนะ” “โอ๊ย! ผึ้งเจ็บนะคุณป๋า ปล่อย!” “แล้วป๋าไม่เจ็บหรือไง หนูจะหนีไปจากป๋าอย่างงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ” คุณป๋ายอมปล่อยฉันลงจากบ่าแกร่งทันทีที่เดินมาถึงห้องนอน ฉันร้องไห้ตั้งแต่ห้องของไบรอันมาจนถึงเพนท์เฮาส์ของคุณป๋า จนตอนนี้ขอบตาของฉันมันบวมปูดจนน่าเกลียด “ผึ้งไม่หนีไปไหนแล้ว ช่วยปล่อยตัวไบรอันได้ไหม” “ก็อยู่ที่ว่าหนูจะทำตัวยังไง ยิ่งหนูทำให้หัวใจป๋าเจ็บมากเท่าไหร่ ป๋าก็จะทรมานให้มันเจ็บกว่าป๋าร้อยเท่าพันเท่า” “คุณป๋าจะทำไบรอัน อย่าทำอะไรเขาเลยนะผึ้งยอมแล้ว ผึ้งจะไม่หนีไปไหนผึ้งจะอยู่กับคุณป๋า ฮือ ๆ ” ฉันขอร้องพร้อมเดินเข้าไปกอดคุณป๋าเอาไว้ เผื่อว่าความโกรธในใจของเขาจะลดลงบ้าง ฉันเป็นห่วงไบรอัน ถ้าหากเขาเป็นอะไรไปมันคือความผิดของฉันทั้งหมด “อย่าคิดว่าหนูเป็นคนที่ป๋ารักมากแล้วหนูจะทำอะไรกับป๋าก็ได้นะ ป๋าเกลียดคนทรยศหักหลังที่สุด”
-
11. ไทเกอร์ลวงรัก
“ไปรอฉันที่เตียง อาบน้ำเสร็จแล้วฉันจะตามไป” “มะ...หมายความว่าไงคะ?” “ต้องการเงินไม่ใช่เหรอ? แก้ผ้าแล้วขึ้นไปนอนรอฉันบนเตียง!” “ข้อเสนอของคุณคือให้หนูนอนกับคุณเหรอคะ” “สิ่งที่ฉันพูดมันเข้าใจยากตรงไหน” ผมโน้มใบหน้าเข้าไปถามกุ๊กไก่ใกล้ ๆ ดวงตาคู่นั้นไม่ได้ปฏิเสธผม แต่เธอกำลังสับสนมากกว่า “เธอได้เงิน ฉันมีความสุข เรามีผลประโยชน์ร่วมกัน สำหรับคืนนี้เธอต้องการเท่าไหร่เรียกมาได้เลยนะ ฉันจ่ายสด” “หนูขอคิดดูก่อนนะคะ” “นี่อย่าทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากได้ไหม” ผมหันไปพูดกับเธอด้วยความหงุดหงิด ผมไม่เคยดิวกับผู้หญิงคนไหนยุ่งยากขนาดนี้ แต่ทว่าเธอก็วิ่งหนีออกจากห้องผมไปแล้ว “ยัยลูกเจี๊ยบนี่!” “หนูตกลงค่ะ” ใบหน้าจิ้มลิ้มชโงกมาตอบผมด้วยรอยยิ้ม “แค่นี้ก็จบเรื่อง ไปนอนรอฉันบนเตียง”