หนูดื้อนะเฮียรักไหวเหรอ
“เฮียมันซาดิสม์ หนูขอลาออกจากการเป็นเมีย!”“อะไร?” “หนูไม่อยากเป็นเมียเฮียแล้ว เฮียชอบใช้ความรุนแรงบนเตียง ตัวหนูมีแต่รอยน่าเกลียดเต็มไปหมด”รอยน่าเกลียด? อะไรคือรอยน่าเกลียด?นั่นคือร่องรอยที่เขาแสดงความเป็นเจ้าของต่างหาก“เป็นเมียเฮียดี ๆ ไม่ชอบ อยากจะเป็นคนใช้ไหมเดี๋ยวสงเคราะห์ให้”“งั้นหนูของานที่ได้อยู่ใกล้กับพวกพี่บอดี้การ์ดนะคะ เวลาเห็นกล้ามใหญ่ ๆ จะได้มีกำลังใจทำงาน”หืม...มีกำลังใจในการทำงานอย่างนั้นเหรอ?ดูหน้าเธอตอนพูดถึง 'กล้ามใหญ่ ๆ' ของเหล่าบอดี้การ์ดในบ้านสิ ยิ้มระรื่นเชียว~“เป็นแค่คนใช้มีสิทธิ์เลือกงานด้วยเหรอ?” เขาเอียงคอถามเล็กน้อย แต่ไม่ได้รอฟังคำตอบ “อย่างดื้อต้อง...โน้น...ไปขัดส้วม!”“เฮีย!” มันจะมากเกินไปแล้ว เธอไม่ยอมหรอก งานนี้เป็นไงเป็นกัน“แล้วบัตรเครดิต คีย์การ์ดห้อง กุญแจรถ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าแบรนด์เนม คืนเฮียมาให้หมด!”เหอะ! คิดจะทวงของที่เคยเปย์ให้คืนทั้งหมดเหรอ?คนอย่างเธอหรือจะยอม!ดารินทร์เดินอ้อมโต๊ะทำงานไปนั่งบนตักแกร่ง ตวัดสองแขนเรียวโอบรัดลำคอหนาพลางกะพริบตาปริบ ๆ“เฮียขา...”
Unfold
อยู่ที่ไร่เวลาผ่านไปไวจนไม่ทันตั้งตัว เผลอแป๊บเดียวครบอาทิตย์แล้วที่เธอกับเตโชมาพักอยู่ที่นี่
“เฮีย หนูหิวอ่า” คนหิวร้องประท้วงพลางเอามือลูบท้องที่นูนเด่นขึ้นมาโชว์คนข้าง ๆ อากาศดีแบบนี้ ถ้ามีของกินมาช่วยเสริมคงจะดีมาก
“อะไรล่ะ ดื้อเพิ่งกินไปเมื่อกี้นี้เองนะ พอแล้วมั้ง” เตโชขัด ไม่ใช่ว่าจะทรมานนะแต่เขาเป็นห่วงต่างหาก ว่……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……