หุบเขาเดียวดาย ข้าคล้ายคนอ้างว้างผู้หนึ่ง
ปีนั้นดอกไห่ถังร่วงโรยท่านมาลา ยามนี้ดอกไม้บาน เหตุใดท่านไม่มา แม้ล่วงเข้าสามปี เหตุใดข้ายังคอย... เถียนหลิงเฝ้ารอคนรักมากว่า 3 ปี คำมั่นสัญญาที่ท่านเคยให้ไว้ว่าจะกลับมา มาบัดนี้กลับมีเพียงจดหมายที่เขียนตัดสัมพันธ์ด้วยกระดาษกลางเก่ากลางใหม่ฉบับหนึ่งเท่านั้น สุดท้ายแล้วไร้ซึ่งสิ่งอาวรณ์ห่วงหา พระปิตุลาที่หนีออกจากวังผู้นี้ จึงจำต้องกลับคืนสู่ฐานะเดิม
Unfold
หลังจากล่ำลากันที่หน้าประตูเมือง โก่วจื่อผู้ที่คิดว่าจะออกท่องเที่ยวพร้อมกันกับบิดามารดาไปสุดหล้าฟ้าเขียว กลับต้องมาล้มป่วยระหว่างทาง นอกจากจะไม่ได้ท่องเที่ยวให้สาสมใจแล้วยังทำได้แค่นอนซมอยู่ในรถม้าตั้งแต่ครึ่งทางเพราะเป็นไข้หวัด
ไม่ได้ จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้!
……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……