ÖLÜM CAMAS'I :SAİR VE ZEHİR
Dudakları dudaklarıma değmekten fazlasını yapıyordu.
Ruhuma değiyor gibi öpüyordu,tenimden geçişini sessizce izliyordum.Ona cehennem diyorlardı gerçekten anlattıkları kadar sıcakmış.Yandım , yandı.
Ama benim zehir olduğumu unutmuş cehennemi öldürmek üzereyim .Gözlerinde gördüğüm alevi saklamak için mi yoksa içindeki tutku mu göz kapaklarını örttü bilmiyorum ama yanlızlığın bir deminde oturmuş gibi hissettiriyor..O ve ona alışmak işte bu beni korkutuyor.Dudaklarımı dudaklarından almama müsade etse gözlerini açması için dil dökerdim..
KAN ,GİZEM ,AŞK VE TUTKU BARINDIRIR...
"Kızım o yastığa sarılmayı bırak ."
Yeşilin en koyu tonundan gözleri yeni sarıldığı uykuyu bırakıp hayretle açıldı..
"Yok artık ! Yastığı da kıskanmazsın değil mi?"
Adam onun şaşkınlığına rağmen aynı ciddiyetle konuşmaya devam etti.
"Sen dokunursan kıskanırım."
Güldü ,gözü kara kadın.Ardından yeniden yumdu gözlerini adama inat daha sıkı sarıldı yastığa.. Gülen dudaklarını da konuşmak için son kez araladı .
"Uyumak istiyorum.Sen bir köşede kıskanmaya devam edebilirsin.."
"
Unfold
TANITIM
Dur !
Zihinimin attığı bilmem kaçıncı çığlık ne olur artık dur ve onu gör !Karanlıktan daha karanlık o adama bakmayı bırak onu gerçekten gör.
Kaşlarım gözlerimi kısıp nefretimi ona ulaştırırken topladım ,dakikalardır siyah gözlerinin içinde izlediğim kendimi .Bence beni tanımıyor,
ayağa kalk……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……