เสน่หารักนี้คือเธอ
คำโปรย...
ความในใจของผู้ชายที่ชื่อ อานนท์ บูรณกำจร…
“นนท์คะ ช่วยหยิบตะกร้าหวายตรงโต๊ะมุมห้องมาให้หน่อยสิคะ มุขจะจัดตะกร้าขนมหวาน เอาไปให้คุณแม่ของนนท์เย็นนี้”
อ้า...เสียงหวานของภรรยาตัวน้อยของผมดังมาจากห้องครัว
“ครับมุข...”
ผมหยุดความคิดลง พร้อมวางอัลบั้มรูปภาพของเธอไว้ในกล่องอย่างดี ผมชอบแอบถ่ายรูปตอนเธอทำงานบ้านยามเผลอ มันทำให้ผมรู้สึกดีอย่างแปลกประหลาด ทุกครั้งที่ผมเห็นเธอเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในบ้าน ผมจะถ่ายรูปเธอเก็บไว้
เพราะรูปภาพเหล่านี้ก็เหมือนตัวแทนของความทรงจำในอดีต ให้ระลึกถึงแม้ยามที่เราแก่เฒ่า นี่คือภรรยาสุดที่รักของผม ชีวิตของผมที่ถูกเติมเต็มด้วยเธอคนนี้คนเดียว
เสน่หารักนี้คือเธอ...
Unfold
ในกะละมังใบใหญ่สีขาวสะอาด มีร่างน้อยของเด็กชายตัวกลมผิวขาวละเอียด โดยที่ใบหน้าเล็กกว่าฝ่ามือนั้นละม้ายคล้ายกับคนโอบอุ้มแกเอาไว้ไม่ผิดเพี้ยน พ่อหนูน้อยเอาแต่คอยส่งเสียงอ้อแอ้จนแลเห็นเหงือกสีชมพู แกหัวเราะชอบใจตอนผิวละเอียดนั้นถูกฟองสบู่อ่อนสำหรับเด็กแรกเกิดแตะต้องจากฝีมือคนเป็นพ่อ
“ชอบหรือครับน้องเมฆ...” คุณพ่อพยักเพยินกับลูก
<……Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……