ดอกไม้ในรังมาเฟีย

Panyee Romance

ไนต์คลับ
"นายครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!" ชอว์นเดินพรวดพราดเข้ามาหาโคลิน โจนส์ด้วยสีหน้าตื่นตระหนกในระหว่างที่มาเฟียหนุ่มกำลังเช็คสินค้าอยู่ในห้องรับรองแขกสี่เหลี่ยมมิดชิด
"มีอะไร! ไม่เห็นหรอว่ากูทำอะไรอยู่?" เขาถามเสียงดุดัน ชอว์นกวาดสายตามองไปรอบๆห้องรับรองภายในไนต์คลับก็เห็นว่าผู้หญิงหน้าตาสะสวยหลายคนกำลังเปลือยกายอยู่
"เรื่องนี้แหละครับ ตอนนี้ตำรวจสากลกำลังแห่มาที่นี่ เราต้องรีบหลบออกไปก่อน"
"มึงหมายความว่ายังไง! ตำรวจสากลมันจะรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?"
"เหมือนจะมีผู้หญิงคนหนึ่งแอบสะกดรอยตามเราตลอดเวลา และมันยังแอบช่วยผู้หญิงที่เราลองยาแล้วและพร้อมส่งคืนนี้หนีออกไปได้ด้วยครับ"
"มึงว่าอะไรนะ! กี่คน?" โคลินตกใจมากเมื่อรู้ว่าสินค้าที่ตนเตรียมจะส่งออกนั้นหายไปจำนวนหนึ่ง
"สิบคนครับ"
"โธ่เอ๊ย! พวกมึงทำงานพลาดได้ยังไง มึงรู้มั้ยว่ากูลงทุนไปกี่สิบล้าน บัดซบ! อีนี่มันเป็นใคร?" โคลินถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพร้อมกับฉายแววดวงตามัจจุราชอาฆาตแค้น
"ไม่ทราบครับ แต่เหมือนว่ามันจะรู้ความลับของเรา แล้วก็รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่"
"โธ่เอ๊ย! ดีนะที่กูยังไม่ให้ยาอีผู้หญิงพวกนี้ เพราะฉะนั้นมึงรีบเอาพวกมันไปซ่อนให้เร็วที่สุด กูจะออกไปตามล่าอีนี่เอง!" เขาออกคำสั่งและรีบเดินพรวดพราดออกไปโดยมีลูกน้องอีกหลายคนเดินตามไป

"คาเทียร์! ทางนี้" ร่างบางหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกของใครคนหนึ่งดังลอดผ่านกระจะรถออกมา คาเทียร์มองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถซุปเปอร์คาร์ด้วยความเร่งรีบ
"ออกรถเร็วเข้า พวกมันกำลังตามมาแล้ว!"
"ช่วยผู้หญิงได้มั้ย?" เซนเอ่ยถามขึ้นในขณะที่เขากำลังเหยียบคันเร่งเพื่อออกจากบริเวณไนต์คลับให้ได้เร็วที่สุด
"ช่วยได้แค่สิบคน แต่มีคนเห็นหน้าฉัน ทำยังไงดี?" เป็นจังหวะเดียวกันกับรถของโคลินหักเลี้ยวออกมาตามหลังพอดี

"ผู้หญิงคนที่อยู่ในรถครับนายที่มันเป็นคนช่วยผู้หญิงพวกนั้นออกไป" มอริสรายงานเจ้านายเพราะจำคาเทียร์ได้ขึ้นใจ
"ขับตามมันไป กูจะฆ่ามันด้วยมือกูเอง!" เขาสั่งน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพร้อมกับดวงตาเเห่งเปลวเพลิงที่กำลังโซนแสง

Unfold