สิเน่หาน้ำผึ้ง

สกายควีน Romance

“ถ้าไม่อยากตายคาอกผัวเข้าสักวัน อย่าแม้แต่จะคิดถึงฉันอีก ฉันเตือนเธอได้แค่นี้”
ทันทีที่เราสองคนได้อยู่ตามลำพัง ไบรอันก็พูดเปิดประเด็นก่อน คำพูดของเขามันตัดขาดความรักของฉันอย่างไร้เยื่อใย
แล้วยังไง... ความรู้สึกมันห้ามได้เหรอ ฉันไม่ยอมหรอก ทำไมฉันจะต้องฝืนทำในสิ่งที่ฉันไม่อยากทำ
“ทำไมโลกนี้ไม่เห็นยุติธรรมกับฉันเลย ถ้าจะทำให้ฉันรักนายไม่ได้ แล้วจะให้ฉันมาเจอกับนาย มาผูกพันกับนายทำไม”
“แล้วคุณลีโอเขาผิดอะไร เธอเป็นของเขาน้ำผึ้ง เธอเป็นของเขาตั้งแต่แรก เธอ...กลับไปกับเขาเถอะ”
“ฉันไม่ได้รักเขา ฉันรักนายนะไบรอัน ฮือ ๆ” ฉันรีบตะโกนออกไปทั้งน้ำตาในตอนที่ไบรอันหันหลังให้ฉัน เมื่อเห็นว่าเขาหยุดชะงักฉันก็วิ่งไปกอดเขาไว้จากด้านหลังทันที “พาฉันหนีไปจากเขาได้ไหม เราหนีไปด้วยกันนะ”
“โอ๊ย! ผึ้งเจ็บนะคุณป๋า ปล่อย!”
“แล้วป๋าไม่เจ็บหรือไง หนูจะหนีไปจากป๋าอย่างงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ”
คุณป๋ายอมปล่อยฉันลงจากบ่าแกร่งทันทีที่เดินมาถึงห้องนอน ฉันร้องไห้ตั้งแต่ห้องของไบรอันมาจนถึงเพนท์เฮาส์ของคุณป๋า จนตอนนี้ขอบตาของฉันมันบวมปูดจนน่าเกลียด
“ผึ้งไม่หนีไปไหนแล้ว ช่วยปล่อยตัวไบรอันได้ไหม”
“ก็อยู่ที่ว่าหนูจะทำตัวยังไง ยิ่งหนูทำให้หัวใจป๋าเจ็บมากเท่าไหร่ ป๋าก็จะทรมานให้มันเจ็บกว่าป๋าร้อยเท่าพันเท่า”
“คุณป๋าจะทำไบรอัน อย่าทำอะไรเขาเลยนะผึ้งยอมแล้ว ผึ้งจะไม่หนีไปไหนผึ้งจะอยู่กับคุณป๋า ฮือ ๆ ” ฉันขอร้องพร้อมเดินเข้าไปกอดคุณป๋าเอาไว้ เผื่อว่าความโกรธในใจของเขาจะลดลงบ้าง ฉันเป็นห่วงไบรอัน ถ้าหากเขาเป็นอะไรไปมันคือความผิดของฉันทั้งหมด
“อย่าคิดว่าหนูเป็นคนที่ป๋ารักมากแล้วหนูจะทำอะไรกับป๋าก็ได้นะ ป๋าเกลียดคนทรยศหักหลังที่สุด”

Unfold